Θυμάμαι σαν τώρα πριν αρκετά χρόνια, όταν ήμασταν πιτσιρίκια του δημοτικού που περιμέναμε πώς και πώς την ημέρα της παρέλασης.
Την κλήρωση δε, για το σημαιοφόρο και τον παραστάτη την παρακολουθούσαμε με κομμένη την ανάσα. Tότε βέβαια, άνηκα στην άχαρη κατηγορία των ψηλόλιγνων κοριτσιών, οπότε το όνομα μου συνήθιζε να μπαίνει στην κλήρωση για τη θέση του παραστάτη.
Η ημέρα της παρέλασης ξημέρωνε, συνήθως με πολύ κρύο και πάντα με μπόλικη αγωνία και μας έβρισκε να τουρτουρίζουμε περιμένοντας να έρθει η σειρά που θα παρέλαυνε το σχολείο μας. Τα πρόσωπα των γονιών γεμάτα με περηφάνια, με τις φωτογραφικές μηχανές ανά χείρας, πανέτοιμοι να απαθανατίσουν κάθε καλό βηματισμό του παιδιού τους. Στο τέλος δε, μας έκαναν και παρατήρηση, ή μας κάτσιαζαν επειδή μπερδέψαμε το βηματισμό ή δεν γυρίσαμε συγχρονισμένα το κεφάλι στην εξέδρα των επισήμων. Τότε βέβαια ελάχιστα ήταν τα παιδιά που κατανοούσαν ή έστω γνώριζαν γιατί στα 13, το πολύ, τους χρόνια έπρεπε να παρελάσουν με στρατιωτικό βήμα ή να τιμήσουν τους επισήμους ή να κρατούν με πόθο ψηλά την ελληνική σημαία.
Μεγαλώνοντας όμως, ευτυχώς, μάθαμε και τότε είναι που οι παρελάσεις μετατράπηκαν απλά στο άλλοθι για μία δικαιολογημένη κοπάνα και ο θεσμός έχασε κάθε άχαρο νόημα που ίσως είχε στο δημοτικό. Γιατί πώς γίνεται να τιμάς το “όχι” στο φασισμό, όταν στο Αγρίνιο ή σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή οι μαθητές φωνάζουν συνθήματα της Χρυσής Αυγής με το δάσκαλο να μένει απαθής και να μην επεμβαίνει;
Όταν ένα νεο-ναζιστικό κόμμα υποστηρίζεται και αθωώνεται από μία μεγάλη μερίδα πολιτών; Οταν οι δάσκαλοι αρκούνται στο να μάθουν απλά ένα καλό βηματισμό στους μαθητές και όχι τους λόγους που πρέπει να πούμε για μία και καλή “όχι” σε κάθε τι φασιστικό, σε κάθε τι που πέρα από τα ανθρώπινα δικαιώματα αφαιρεί και ανθρώπινες ζωές!
Δύσκολα συναντάς ένα τόσο μίζερο θέαμα, σαν αυτό παιδιών να παρελαύνουν με στρατιωτικό βήμα, φορώντας πανομοιότυπα γαλανόλευκα ρούχα και φωναζοντας που και που κανά σύνθημα. Γιατί το αν οι παρελάσεις ωφελούν σε κάτι ή όχι έχει αναλυθεί πολλάκις και θα με βρείτε θερμή υποστηρίκτρια της πλευράς που επιτάσσει η κοινή λογική.
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου μπορεί να τιμηθεί, όχι μέσω στρατιωτικών παρελάσεων ή παραληρημάτων εθνικής έξαρσης αλλά μόνο όταν κάθε άτομο καταφέρει να κατανοήσει τη σημασία του “σύγχρονου” όχι στο φασισμό!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.