Ανάμεσα στα πολλά «φρέσκα» και «νεανικά» περιοδικά που «ξεπηδούν» στα gr του διαδικτύου, φαίνεται να αναπτύσσεται μία τάση που συνοδεύει την , πολλές φορές, hipster-ικη μορφή τους, αυτή του σεξισμού.
Οι γυναίκες δεν υποτιμούνται άμεσα, ούτε γράφονται ολόκληρα κείμενα αφιερωμένα στο κατά πόσο πρέπει να παραμείνουν στις κουζίνες τους, να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, να μην φοράνε μίνι-φούστες γιατί προκαλούν και να υποκύπτουν στις επιθυμίες του άντρα τους.
Υποτιμούνται με πιο έμμεσο τρόπο, που αρκετές φορές το μάτι δεν τον εντοπίζει και τον ξεπερνάει ανενόχλητο.
Πορτρέτα και συνεντεύξεις γυναικών συνοδεύονται με υποτιμητικούς τίτλους, τύπου «η τάδε είναι η φαντασίωση των αντρών» ενώ στο υπόλοιπο κείμενο γίνεται μνεία για το πόσο δυναμική και ανεξάρτητη είναι η συνεντευξιαζόμενη. Πολλές φορές δε, ολόκληροι παράγραφοι αφιερώνονται στο πόσο όμορφη και σέξι είναι κάποια παρ’ όλο που ο σκοπός της συνέντευξης είναι να αναδείξει τη δουλειά της σε κάποιο τομέα που καμία σχέση δεν έχει με την εξωτερική εμφάνιση. Η γυναίκα παίρνει υπόσταση μοναχά όταν ο ρόλος της έχει άμεση σχέση με την ικανοποίηση του άντρα/αναγώστη και οι ικανότητες της στην αρχιτεκτονική λ.γ ενισχύονται αν τυχαίνει να έχει όμορφο πρόσωπο ή μεγάλο στήθος.
Όταν δε η συνέντευξη αφορά κάποιο άντρα, ερωτήσεις του τύπου «πώς τα πας με τις γκόμενες/ποιο είναι το μυστικό σου για να ρίξεις τις γκόμενες|προτιμάς τις χαζές ή τις έξυπνες γκόμενες δίνουν και παίρνουν. Το χειρότερο όμως είναι ότι τις περισσότερες φορές οι ερωτήσεις γίνονται από γυναίκες αρθρογράφους και από νεαρούς δημοσιογράφους.
Μπορεί η λέξη «γκόμενα» και γενικότερα η πιο «χύμα» γραφή να φαίνεται νεανική ή και πιο ευκολοδιάβαστη και ευχάριστη αλλά δεν είναι. Στο βωμό του “cool” και του άνετου που θέλουν να περάσουν πολλά νέα περιοδικά αλλά και αρθρογράφοι θυσιάζεται όχι μόνο η ποιότητα αλλά το δικαίωμα των γυναικών να μην αναφέρονται ως γκόμενες και ως εργαλεία ικανοποίηση των αντρών, αλλά ως άνθρωποι.
Όταν λοιπόν ένα νέος πατήσει το κλικ σε ένα κείμενο μόνο και μόνο για να διαβάσει για μία γυναίκα που μπορεί να αποδειχθεί φαντασίωση του ή ενθουσιαστεί με τον τάδε dj γιατί καταφέρνει να ρίξει πολλές γκόμενες, κάτι πολύ λάθος συμβαίνει με την “hipster” αλλά και εν γένει με τη δημοσιογραφία
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.