Το 3pointmagazine.gr κάνει μια αναδρομή στα χτενίσματα που μπορεί να αποτέλεσαν μόδα, αλλά κυρίως συμβόλιζαν κάτι παραπάνω από αυτό, μία ομάδα ανθρώπων, ένα κίνημα, μια μουσική κουλτούρα, μια συναισθηματική κατάσταση.
Μπορεί ένα χτένισμα να συμβολίζει μια ολόκληρη κουλτούρα; Μπορεί λίγες… τρίχες να αποδώσουν μια συγκεκριμένη ταυτότητα σε ολόκληρες ομάδες ανθρώπων;
Το 3pointmagazine κάνει μια αναδρομή στα χτενίσματα που μπορεί να αποτέλεσαν μόδα, αλλά κυρίως συμβόλιζαν κάτι παραπάνω από αυτό, μία ομάδα ανθρώπων, ένα κίνημα, μια μουσική κουλτούρα, μια συναισθηματική κατάσταση. Κάποια υπήρξαν απλά μια μόδα, κάποια άλλα άφησαν το αποτύπωμά τους σε ολόκληρες γενιές και κάποια άλλα χρησιμοποιήθηκαν σαν «όπλο» προάσπισης δικαιωμάτων σε δύσκολους καιρούς.
Beatles style (’60)
Ή αλλιώς μαλλί κουρτίνα. Η δεκαετία του 1960 ήταν η δεκαετία στην οποία το αγγλικό συγκρότημα έγινε γνωστό τόσο στην Αγγλία, όσο και παγκοσμίως. Και όπως γίνεται συνήθως με τα είδωλα, έτσι έγινε και με τους Beatles, καθώς όσο μεγάλωνε η φήμη τους, μεγάλωνε και η επιρροή τους. Θέλοντας λοιπόν να μοιάσουν στους τέσσερις νέους μουσικούς, εκατοντάδες άντρες και γυναίκες ανά την υφήλιο έκοβαν τα μαλλιά τους στο ίδιο ακριβώς κούρεμα με αυτούς. Σχετικά κοντό για τις γυναίκες, σχετικά μακρύ για τους άντρες, με ατημέλητη φράντζα, σαν να ξύπνησαν μόλις. Καθόλου τυχαίο που και ο «πέμπτος beatle», ο Τζορτζ Μπεστ είχε -και αυτός- τα μαλλιά του σε αυτό ακριβώς το στυλ.
Afro style (’70)
Το άφρο μαλλί έγινε πολιτικό σύμβολο στις ΗΠΑ τις δεκαετίες ’60-’70 σαφώς επηρεασμένο από τον αγώνα για τα δικαιώματα των αφροαμερικανών. Το έντονο φουντωτό μαλλί έγινε σύμβολο της μαύρης περηφάνιας και της απόρριψης της κοινωνικής αφομοίωσης και του ολοκληρωτισμού, σε αντίθεση με το μακρύ απεριποίητο μαλλί των λευκών Χίπις. Για μια μεγάλη μερίδα αφροαμερικανών το άφρο μαλλί συμβόλιζε επίσης τη «γέφυρα» ανάμεσα στη δυτική και την κεντρική Αφρική, ωστόσο δεν ήταν λίγο αυτοί που υποστήριζαν ότι το «χτένισμα» αυτό δεν ανήκει απαραίτητα στους αφρικανούς, αλλά είναι παγκόσμιο. Το στυλ αυτό συνδέθηκε επίσης με τη soul και disco μουσική.
Μοϊκάνα (’70)
Από τις πιο δημοφιλείς «μόδες» στα μαλλιά. Ξεκίνησε στη δεκαετία του ’60 στις ΗΠΑ μέσα από την πανκ μουσική, ωστόσο έγινε γνωστή στη δεκαετία του ’70 σε όλη την Ευρώπη. Sex Pistols, Clash και Crass ήταν τα αγγλικά συγκροτήματα που καθιέρωσαν την πανκ μουσική και παράλληλα ένα νέο εντελώς στυλ τόσο στα μαλλιά όσο και τα ρούχα. Η μοϊκάνα αντιπροσώπευε την άρνηση του λευκού απορριπτόμενου νεολαίου, αλλά και μέρος ενός κινήματος πολιτικής και κοινωνικής καταγγελίας και αμφισβήτησης του κατεστημένου. Η επιρροή της κρατάει μέχρι και σήμερα, με πιο ήπιο και συμβατικό τρόπο.
Skinheads (’70-’80)
Σαν αντίβαρο στους χίπις των δεκαετιών αυτών και στα αιτήματά τους για ειρήνη, κοινωνική απελευθέρωση και σεξουαλική επανάσταση, οι skinheads αισθάνονταν πιο «άνετα» με την ακροδεξιά ρητορική και ιδεολογία. Κατά κύριο λόγο οι skinheads της Ευρώπης, αλλά και των ΗΠΑ εμπλέκονταν σε συμμορίες που επιτίθονταν σε μετανάστες, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία τους ήταν λευκοί. Τη δεκαετία του ΄80 ωστόσο δημιουργήθηκαν αρκετές ομάδες που απέρριψαν τόσο τη άκρα δεξιά, όσο και την άκρα αριστερά και μίλησαν καθαρά για τα αντιναζιστικά τους αισθήματα. Δύο μεγάλες «ομάδες» skinheads που απέρριψαν δημόσια τον νεοναζισμό και τον πολιτικό εξτρεμισμό, ήταν οι Glasgow Spy Kids από τη Σκωτία και οι εκδότες του περιοδικού Hard As Nails.
Emo (’00)
Στα μέσα της δεκαετίας του 2000 οι emo ή αλλιώς emotional έγιναν μόδα σε όλο τον κόσμο και δημιούργησαν το δικό τους στυλ σε ρούχα, κούρεμα και… ιδεολογία. Συνήθως, οι emo ταυτίζονται με την έννοια της εφηβικής αυτοκαταστροφής: μελοδραματικοί στίχοι, βόλτες σε νεκροταφεία, κομμένες φλέβες, βλέμματα προσηλωμένα στο κενό και χαρακωμένα χέρια. Χαρακτηριστικό τους το μακρύ μαύρο μαλλί το οποίο είναι πάντα ξυσμένο και πάντα καλύπτει το ένα μάτι, ώστε «να βλέπουν τη ζωή με μισό μάτι, γιατί μισούν τα πάντα».
Hipsters (’10)
Παρότι βρισκόμαστε ακόμα στις αρχές της δεκαετίας του 2010, οι…πρώτες ενδείξεις για μόδα στο μαλλί, παραπέμπουν στους hipsters. Παρότι ετυμολογικά η λέξη hipster παραπέμπει σε εκείνον που απορρίπτει την υπάρχουσα κουλτούρα και υποστηρίζει πιο ελεύθερες απόψεις, στην πράξη δε συμβαίνει κάτι τέτοιο. Το μαλλί που στα πλάγια είναι σχεδόν ξυρισμένο και η φράντζα μπροστά προεξέχει και είναι ελαφρώς σηκωμένη, δεν κρύβει κανέναν απολύτως συμβολισμό. Αντιθέτως ποδοσφαιριστές, καλλιτέχνες, προσωπικότητες της showbiz και λοιποί hipsters αντιπροσωπεύουν ακριβώς το αντίθετο της λέξης: τους απόλυτα ενσωματωμένους στην υπάρχουσα κουλτούρα.
Σοφιάννα Μπονοβόλια
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.