Τον δολοφόνησαν με δικά τους χτυπήματα από την αρχή ή του έριξαν τη χαριστική βολή κλωτσώντας τον ήδη αιμόφυρτο, λίγη σημασία έχει για τους δράστες στη Γλάδστωνος στην Ομόνοια. Διότι αυτοί είναι οι πραγματικοί δράστες. Όχι αυτός που προσπάθησε, κλέβοντας, να βρει τρόπο να ζήσει, αλλά εκείνοι που αποφάσισαν να στερήσουν ή να αποτελειώσουν τη ζωή.

“Μας έχουν ρημάξει” θα σου πουν για τα μαγαζιά τους που τα βλέπουν να κλέβονται. Δεν το προσπερνάς. Δεν είναι εύκολο, ειδικά σήμερα να καταστρέφεσαι. Να πρέπει να πληρώσεις πολλά, ώστε να αποκαταστήσεις και να μπορείς πάλι απλά να πουλήσεις.

Βρίσκεται όμως στο εντελώς άλλο άκρο να φτάνεις στο σημείο να δολοφονείς. Να μην επιτρέπεις στον άλλο να ζήσει και να διορθώσει. Να τον εκδικείσαι, να τον κλωτσάς ανήμπορο. Να του στερείς την ύπαρξη, τη δυνατότητα να έρθει η μέρα που δεν θα κλέψει απελπισμένος για να πάρει την επόμενη δόση.

Χτες στη Γλάδστωνος είδαμε το σημείο κατάντιας για ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας. Από τη μία οι οργισμένοι. Ξύλο μέχρι θανάτου σε έναν εγκλωβισμένο, κυριολεκτικά και μεταφορικά, κλέφτη. Από την άλλη εκείνοι που παρακολουθούσαν αμέτοχοι. Τραβούσαν βίντεο. Σκέφτονταν ήδη τις “αντιδράσεις” στο facebook.

Αύριο θα έχουν ξεπλύνει τα αίματα, θα έχουν μαζέψει το παπούτσι του δολοφονημένου και θα έχουν αποκαταστήσει τη τζαμαρία. Οι πελάτες θα ψωνίσουν. Τα προσφυγάκια που φιλοξενούνται δίπλα σε ξενοδοχείο ας ελπίσουμε ότι δεν είδαν.

Όμως η ζωή μας, εξετάζοντας την κοινωνία ως σύνολο, όσο κι αν συνεχίζεται δεν είναι ίδια. Είναι αποκτηνωμένη. Θλιβερή και ανώφελη. Περιστρέφεται γύρω από πλειοψηφίες που αρκούνται στο να υπάρχουν απλά. Βιολογικά. Να τρώνε. Και να κοιμούνται.

Εμείς θα σχολιάσουμε αντίθετα. Θα πάμε κόντρα στις κλωτσιές. Όμως φοβάμαι, ότι όπως και με τα αίματα, οι απόψεις μας για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία, θα ξεθωριάσουν γρήγορα. Στην πρώτη στροφή που θα κάνει η επικαιρότητα. Θα μείνουν ο θάνατος και τα ξεχασμένα γραπτά. Και το χειρότερο, ο θάνατος όχι ως άσχημη μνήμη, αλλά ως υπόδειγμα αντίδρασης.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts

//