Ε, δεν αντέχω πια αυτή την εκμετάλλευση! Του τα είπα έξω από τα δόντια…
«Αυτό είναι μια στυγνή εκμετάλλευση. Δεν μπορείς να με κρατάς εννιά και δέκα ώρες πίσω από την μπάρα για 25 ευρώ. Να με βάζεις να φτιάχνω καφέδες, ποτά, φυσικούς χυμούς, να τα σερβίρω, να έχω το νου μου στο ταμείο, να βάζω πλυντήριο, να σφουγγαρίζω τις τουαλέτες, να ποτίζω τις γλάστρες, να κρατάω τα τιμολόγια, να κρατάω τα λογιστικά του μαγαζιού, να γυαλίζω τα πούλια από το τάβλι, να χαμογελάω στους πελάτες, να τους κάνω -ενίοτε- ψυχανάλυση και να σου βγάζω και το σκύλο βόλτα.
Συγγνώμη, και απεντόμωση ποιός θα κάνει; Θα πληρώσεις, δηλαδή, έξτρα από την τσέπη σου ένα συνεργείο καθαρισμού; Δε σου φτάνουν όλα αυτά που σπαταλάς για το μεροκάματό μου; Με προσέλαβες για να κάθομαι και να ξύνομαι; Σε εκμεταλλεύομαι, βρε αφεντικούλη μου!
Εγώ, για να ‘μαστε δίκαιοι, σου είχα πει από την αρχή της συνεργασίας μας, ότι δε θα πρέπει να πληρώνομαι καθόλου. Για πολλούς λόγους, αυτό είναι το σωστό.
Αρχικά, τι θα έκανα εννιά με δέκα ώρες αν δε δούλευα για σένα; Θα διάβαζα κανένα βιβλίο, θα άκουγα λίγη μουσική, θα έβλεπα καμιά ταινία, γενικότερα θα κλεινόμουν στο σπίτι και στον εαυτό μου. Δε το συζητώ, βέβαια, πόσο αγύμναστη θα παρέμενα. Διότι αυτός ο δικέφαλος, που βλέπεις, έχει χτιστεί με πολλά πέρα- δώθε δίσκων. Οπότε το πιο λογικό θα ήταν ότι αγύμναστη και απομονωμένη θα βυθιζόμουν στην κατάθλιψη. Έλα και πες μου τώρα, η εργασία αυτή δεν διαφυλάσσει την ψυχική μου υγεία;
Επιπλέον, εγώ από μικρή ακόμα, από το νηπιαγωγείο αν θυμάμαι καλά, όταν με ρωτούσαν τι ήθελα να γίνω, χωρίς δεύτερη σκέψη απαντούσα: σερβιτόρα- μπουφετζού- μπαργούμαν- κηπουρός- “λογίστρια”- “ψυχαναλύτρια”- νταντά σκύλων. Βασικά, με λίγα λόγια, ήθελα να προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο.
Ονειρευόμουν ότι θα έμενα ξάγρυπνη μέχρι τις 6 το πρωί ωσότου τελειώσουν την μπύρα τους βασανισμένοι φοιτητές, οι οποίοι κάθε μέρα αναγκάζονται να τραβηχτούν μέχρι τα κυλικεία των σχολών τους για να συνδικαλιστούν. Ονειρευόμουν ότι θα μεταμορφωνόμουν σε “σάκο του μποξ” για όλους εκείνους που τρώνε τέτοια πίεση στη δουλειά τους και κάπου πρέπει να ξεσπάσουν. Που θα βγάλουν τα νεύρα και την πίεση τους, δηλαδή; Στο αφεντικό τους, στη γυναίκα τους, στα παιδιά τους; Όχι, κύριε, στη σερβιτόρα τους. Σε αυτή την κοπέλα που βλέπουν πρώτη φορά στη ζωή τους και δεν πρόκειται να ξαναδούν ποτέ. Και να μην ξεχνάμε και τους φύσει αγενείς. Ποιά είμαι εγώ που θα του απαγορέψω να μου μιλήσει άσχημα, να με ειρωνευτεί ή να επιμένει να με κεράσει ένα ποτό, για να γνωριστούμε καλύτερα; Καμία μορφωμένη, καλλιεργημένη, πτυχιούχος, αξιοπρεπώς εργαζόμενη ή έστω άνθρωπος. Όχι, κύριε, είμαι μια σερβ#τόρ@.
Τέλος, μην ξεχνάμε την κρίση. Πόσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν πληγεί από αυτή την κρίση, σαν τη δικιά σου ή σαν του διπλανού; Έχεις τον Φ.Π.Α που αυξήθηκε, που δεν τον πληρώνεις πάντα γιατί δεν κόβεις αποδείξεις πάντα –και πολύ καλά κάνεις. Δυο δεκάρες βγάζεις και θέλουν να σ’ τις αρπάξουν; Έχεις τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων που σε υποχρεώνουν να καταβάλεις. Σε ποιόν να το πεις και να σε πιστέψει; Είναι δυνατόν στην Ελλάδα να μη δουλεύουν όλοι “μαύρα”; Στην χώρα που θεσμοθετήθηκε η μαύρη εργασία, να καταργείται εν μια νυκτί; Και να έχεις και από πάνω να δίνεις 25 ευρώ μεροκάματο. Μα κανείς δε σε λυπάται;
Γι αυτό, σου λέω αφεντικούλη μου, εγώ σε λυπάμαι. Κράτα τα 25 ευρώ και βάλ’ τα στον κ… σου».
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.