Ούτε 1, ούτε 2, ούτε 3 αλλά 11,5 ολόκληρα χρόνια χρειάστηκαν να περάσουν ώστε η Εθνική Ελλάδος στο μπάσκετ να κατορθώσει να επιστρέψει στις νίκες απέναντι στους Ισπανούς. Η αναμονή ωστόσο τόσων ετών άξιζε, καθώς το 79-75, με το οποίο το συγκρότημα του Αντρέα Τρινκιέρι επικράτησε των Ιβήρων, δεν θα μπορούσε να έρθει καταλληλότερη στιγμή…
Και ποια είναι η καταλληλότερη στιγμή; Μα φυσικά όταν η ψυχολογία σου βρίσκεται στο ναδίρ και οι ελπίδες σου για διάκριση έχουν αρχίσει να εξανεμίζονται. Κατάλληλο timing να ορθώσει ανάστημα το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα λοιπόν, αλλά και κατάλληλος αντίπαλος καθώς το να νικάς το φαβορί για την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ και ταυτόχρονα την ομάδα που σε είχε «πελάτη» τόσα χρόνια δεν είναι δα και λίγο.
Η ψυχολογία, μετά τις ηχηρές «σφαλιάρες» από Ιταλία και Φινλανδία αντιστράφηκε λοιπόν και τώρα η «επίσημη αγαπημένη» έχει να δώσει άλλους δύο «τελικούς» με την διοργανώτρια Σλοβενία (Σάββατο 14/9, 22.00) και με την Κροατία (Δευτέρα 16/9, 15.50), αναμετρήσεις στις οποίες η λέξη «ήττα» δεν θα πρέπει να βρίσκεται στο λεξιλόγιο των διεθνών μας αλλά και του ιταλού τεχνικού. Βέβαια για να συμβεί αυτό και η Ελλάδα να βρεθεί στα προημιτελικά της διοργάνωσης ορισμένα πράγματα θα πρέπει να αλλάξουν, ενώ κάποια άλλα θα πρέπει να μείνουν ως έχουν και -γιατί όχι;- να αποτελέσουν θεμέλια για κάτι ακόμα καλύτερο.
Τι πρέπει να αλλάξει;
1) Η μαύρη τρύπα των χαμένων βολών. Σε έναν κρίσιμο αγώνα επιτρέπεται να είσαι άστοχος αλλά απαγορεύεται να είσαι άστοχος στις βολές! Η Εθνική Ελλάδος στην αναμέτρηση με την Ισπανία εκτέλεσε 38 βολές, από τις οποίες μόλις 28 βρήκαν στόχο. Το ποσοστό επιτυχίας λοιπόν δεν ξεπερνούσε το 73%, την ίδια ώρα που οι αντίπαλοί μας άγγιζαν την τελειότητα με 94% (17/18). Οι βολές στο μπάσκετ ονομάζονται αλλιώς και «γραμμή της φιλανθρωπίας». Την επόμενη φορά ας μην είμαστε τόσο κουβαρντάδες…
2) Η διαχείριση του υλικού. Δεν μπορώ να γνωρίζω τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στα ελληνικά αποδυτήρια, ωστόσο μεγάλη εντύπωση προκαλεί η αχρήστευση του αρχηγού (!) της Εθνικής ομάδας, Αντώνη Φώτση. Ο άσος του Παναθηναϊκού έχει από ελάχιστο έως μηδενικό χρόνο συμμετοχής προς το παρόν στην διοργάνωση και είναι κανείς να αναρωτιέται α) γιατί ο «Μπάτμαν» δεν αγωνίζεται και β) αν δεν τον ήθελε ο Αντρέα Τρινκιέρι γιατί τον κάλεσε και αντ’ αυτού δεν πήρε στην αποστολή άλλον έναν κοντό για να δυναμώσει την ελληνική περιφέρεια.
Ερωτηματικό αποτελεί και η μη χρησιμοποίηση του ιδιαίτερα θετικού και σταθερού σε απόδοση, καθ’ όλη τη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ, Στράτου Περπέρογλου (πλην φυσικά της αναμέτρησης με τους Φινλανδούς, όπου ούτως ή άλλως μόνο ο Νίκος Ζήσης διεσώθη) στην αναμέτρηση με τους «Φούριας Ρόχας» (μόλις 9΄΄ ο χρόνος συμμετοχής του!). Όσον αφορά τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη (κι αυτός χρησιμοποιήθηκε λίγο κόντρα στην ιβηρική ομάδα) είναι φανερό πως δεν του ταιριάζει η θέση ‘5’ όπου και χρησιμοποιείται. Ο 29χρονος άσος δεν έχει βρει ακριβώς τον ρόλο του μέσα στην ομάδα, πράγμα που γίνεται ιδιαίτερα φανερό όταν βρίσκεται εντός παρκέ.
3) Η αμυντική αντιμετώπιση των «αστέρων». Δεν είναι δυνατόν να σου «ματώνουν» το καλάθι με χαρακτηριστική ευκολία τα «αστέρια» κάθε ομάδας. Αναμφισβήτητα, τους έχει δοθεί αυτός ο χαρακτηρισμός γιατί ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους, όπερ σημαίνει ότι αυτοί έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να σε «σκοτώσουν», παρόλα ταύτα ο δικός σου σκοπός πρέπει να είναι να τους εξουδετερώσεις. Κι αν η Ισπανία είναι μία «Λερναία Ύδρα» όπου αν σκοτώσεις τον Μάρκ Γκασόλ μπορεί να στην «φέρει» ο Ρούντι Φερνάντεθ ή ο Σέρχιο Γιούλ ή ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ ή…ή…ή…, η Φινλανδία δεν είναι παρά ο Κύκλωπας του παραμυθιού. «Σβήσε» τον Κόπονεν, όπως έκαναν χθες (12/9) οι Κροάτες, κόντρα στους οποίους πέτυχε μόλις 5 πόντους (στους 29 σταμάτησε κόντρα στην Εθνική Ελλάδος) και θα έχεις λύσει ένα μεγάλο σου πρόβλημα…
Τι πρέπει να μείνει ως έχει και να χτίσουμε πάνω σε αυτό;
1) Η αμυντική προσήλωση και το πάθος που δείξαμε κόντρα στους Ισπανούς. Κενά διαστήματα πάντα θα υπάρχουν, όμως αν έχεις διάθεση και μπεις στον παρκέ με το «μαχαίρι στα δόντια» (κλισέ αλλά μεγάλη αλήθεια) τότε οι πιθανότητες επιτυχίας αυξάνονται κατακόρυφα. Έπειτα από τις ήττες από Ιταλία και Φινλανδία στην πρώτη φάση οι Γιάννης Μπουρούσης και Νίκος Ζήσης δήλωσαν πως «πρέπει να αρχίσουμε να παίζουμε άμυνα». Το μήνυμα ελήφθη και τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. Χαρακτηριστικά αναφέρω τα 9 κλεψίματα κόντρα στους Ίβηρες και την βουτιά του Καρδιτσιώτη ψηλού για να σώσει μία χαμένη μπαλιά…
2) Ο περιορισμός των λαθών. Ένα λάθος δεν σου στερεί απλά μία επίθεση, αλλά δίνει και την δυνατότητα στον αντίπαλό σου να σκοράρει. Λιγότερα λάθη λοιπόν σημαίνει περισσότερες επιθέσεις για εσένα και λιγότερες για τον «εχθρό». Απέναντι στην Εθνική Ισπανίας η «επίσημη αγαπημένη» περιορίστηκε στα 6 λάθη, αριθμός πολύ μικρός και εντυπωσιακός για αυτό το επίπεδο. Την ίδια ώρα οι Ισπανοί υπέπιπταν σε 17 λανθασμένες επιλογές και παρέδιδαν πνεύμα.
3) Προσαρμοστικότητα στα νέα δεδομένα. Δεν γίνεται όλοι να κάνουν όλες τις δουλειές και επίσης δεν γίνεται κάθε ματς να «βγαίνει» στους πάντες. Πλην ελαχίστων περιπτώσεων που αν δεν αποδώσουν τα αναμενόμενα τότε η ομάδα θα τα βρει ιδιαίτερα σκούρα, (τέτοιοι είναι ο Βασίλης Σπανούλης που αποτελεί βαρόμετρο αλλά και ο Γιάννης Μπουρούσης, μιας και είναι το μοναδικό κλασικό 5άρι υψηλού επιπέδου) ο κάθε παίκτης μπορεί να προσφέρει διαφορετικά πράγματα σε κάθε αγώνα.
Ο Μάικ Μπράμος πχ. δεν είναι ιδιαίτερα ικανός στο δημιουργικό κομμάτι, ούτε μπορεί να τον χαρακτηρίσει κανείς «τρομερό σουτέρ», παρόλα αυτά κόντρα στους Ισπανούς έπαιξε κομβικό ρόλο σκοράροντας σημαντικούς πόντους. Ο Γιώργος Πρίντεζης από την πλευρά του, στο χθεσινό ματς κράτησε την ομάδα μόνος του όταν αυτή «χώλαινε» επιθετικά ενώ παράλληλα βοήθησε και στα ριμπάουντ. Παρόμοια εμφάνιση πραγματοποίησε και ο Κώστας Καϊμακόγλου, ενώ ο Κώστας Παπανικολάου μπορεί να μην «τράβηξε» επιθετικά (μόλις 5 οι πόντοι του), ωστόσο πραγματοποίησε 5 από τα 9 κλεψίματα της Εθνικής!
Κρατάει την τύχη στα χέρια της
Η Εθνική Ελλάδας κόντρα στην Ισπανία πραγματοποίησε ένα πολύ σημαντικό βήμα, κυρίως ψυχολογικά, για να μπορέσει να συνεχίσει να βαδίζει το μονοπάτι που καταλήγει στο βάθρο του Ευρωμπάσκετ. Το αν θα κατορθώσει να φτάσει έως το τέλος του δρόμου εξαρτάται μοναχά από την ίδια. Την αυτοκριτική που πρέπει να γίνει και την αυτογνωσία των τεράστιων δυνατοτήτων της.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.