Κανένα «je suis Ηριάννα» δεν φιγουράρει στους τοίχους των social media, νέοι και νέες διανοούμενοι/ες δεν ταυτίζονται με την περίπτωσή της, καμία οργή από όσους εξοργίζονται με το brain drain στο εξωτερικό, το φεμινιστικό κίνημα δεν διακρίνει τη σεξιστική επίθεση που διατρέχει την υπόθεσή της: Μία νέα γυναίκα, επιστήμων, συνδέεται με το ζόρι με τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, φυλακίζεται για 13 χρόνια, με βάση ένα μερικό αμφιλεγόμενο δείγμα DNA, τη στιγμή που ακόμα και το ίδιο το βούλευμα κάνει λόγο για ανύπαρκτα ευρήματα. Υπάρχει και ακόμη μία λεπτομέρεια που αποτέλεσε κίνητρο για τη μεταχείριση που απολαμβάνει από τις διωκτικές αρχές και τη Δικαιοσύνη:
Σύμφωνα με το πρώτο σκέλος της κατηγορίας, η μόνη της «σύνδεση» ήταν η σχέση με τον σύντροφό της, ο οποίος είχε κατηγορηθεί το 2011 με το άρθρο 187Α για συγκρότηση, ένταξη και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Ο σύντροφός της είναι ένας ακόμη νέος άνθρωπος που βρέθηκε στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών, με τις τελευταίες να καταβάλλουν επίμονες προσπάθειες να τον συνδέσουν με την τρομοκρατία. Ανεπιτυχώς φυσικά, αφού στη δική του περίπτωση η Δικαιοσύνη ήταν όντως τυφλή, ως όφειλε, και ο νεαρός αθωώθηκε αμετακλήτως, ομόφωνα, από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Πολλές αράδες γράφονται στον Τύπο για τη φυγή εγκεφάλων στο εξωτερικό, σημαίνουσες περσόνες της πολιτικής και καλλιτεχνικής σκηνής χύνουν δάκρυα για τους νέους επιστήμονες που «εγκαταλείπουν» τις χώρες τους, απευθύνουν αγωνιώδεις εκκλήσεις στην πολιτική ηγεσία να προσφέρει λύσεις και κάποιοι φτάνουν στο σημείο να τους αποκαλέσουν αυτούς τους νέους ακόμη και «προδότες». Πού είναι όμως το πάθος για την Ηριάννα, μια νεαρή γυναίκα που έμεινε εδώ, μια επιστημόνισσα που δίνει τη μάχη να θεραπεύσει την επιστήμη της εδώ, στο δημόσιο πανεπιστήμιο, που εξαντλεί τις ευκαιρίες της εδώ, στο ζοφερό τοπίο της ανεργίας, της λιτότητας και της ανασφάλειας και στερήθηκε την ελευθερία της εν μία νυκτί;
Τι συμβολίζει η Ηριάννα για κάθε νέο άνθρωπο που παραμένει εδώ; Τι συμβολίζει για τους αγώνες που καλούμαστε να δώσουμε για θεμελιώδη δικαιώματα; Τι σημαίνει για τον καθένα και την καθεμία από εμάς το ότι κάποια από εμάς βρίσκεται στη φυλακή, αυτή τη στιγμή, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ενοχοποιητικά στοιχεία; Τι σημαίνει για όλους εμάς που είμαστε ένοχοι; Που είμαστε απεργοί, κινηματίες, που θέλουμε το πάρκο να μην γίνει πάρκινγκ, που είμαστε αντιρατσιστές, που δεν ανεχόμαστε και διαδηλώνουμε ενάντια στην καταστολή και την αυθαιρεσία;
Νομίζουμε πως η Ηριάννα δεν είναι μία από εμάς; Δεν μας πλημμυρίζει οργή και αγωνία η φυλάκισή της; Δεν πειράζει ρε παιδιά… Σε λίγο καιρό μπορεί να δούμε διαφορετικά και την περίπτωσή της και τον κόσμο: Με απόγνωση, πίσω από ένα μικρό παραθυράκι, με παλάμες τυλιγμένες σφιχτά γύρω από μπάρες, στο διπλανό από εκείνη κελί.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.