Το ημερολόγιο έδειχνε 30 Νοεμβρίου 1979 όταν τα δισκοπωλεία πλημμυρίστηκαν από ένα διπλό λευκό άλμπουμ και στο εξώφυλλο μπορούσε κανείς να διακρίνει το «Pink Floyd – The Wall». Σήμερα, αρκετά χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το άλμπουμ αυτό έχει τη θέση του ανάμεσα στους δίσκους που άλλαξαν την ιστορία της μουσικής, με το artwork του να είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα παγκοσμίως. Δημιουργός του ο Gerald Scarfe, ο οποίος είχε δουλέψει με το συγκρότημα και για την Wish You Were Here Tour, ενώ μεταξύ άλλων είναι γνωστός από τον Ηρακλή της Disney και πλήθος καρικατούρων όπως των Beatles, του Τσώρτσιλ, της Βασίλισσας Ελισάβετ, της Αγκάθα Κρίστι κ.α.
Μιλώντας στο TeamRock.com ο Gerald Scarfe γύρισε πίσω το χρόνο και μας σύστησε στα παρασκήνια της δημιουργίας του θρυλικού artwork του The Wall: «Τα πηγαίναμε καλά με τον Roger Waters. Είχαμε την ίδια ειρωνική και σαρδόνια άποψη για τον κόσμο και παίζαμε πολύ σνούκερ. Νομίζω με εμπιστευόταν». Βέβαια, μπορεί το artwork να ήταν δουλειά δική του, όμως όπως θυμάται ο λευκός τοίχος ήταν σύλληψη του Roger Waters, κι ας μην ήξερε πως ακριβώς τον ήθελε. Ήξερε ότι ήθελε έναν τοίχο, σαν αυτόν που οραματιζόταν ανάμεσα στη μπάντα και το κοινό, όταν απογοητευμένος από αυτό του γεννήθηκε η ιδέα για το ιδιαίτερο concept.
«Το εξώφυλλο δεν μας πήρε πολύ, είναι απλά ένα πλέγμα» λέει γελώντας, βέβαια «το δοκιμάσαμε με κάθε είδους διαφορετικούς τρόπους: Με σκούρες μαύρες γραμμές, με απαλές γκρίζες γραμμές, μεγάλα τούβλα, μικρά τούβλα». Όσο για την εμβληματική γραμματοσειρά που το συνοδεύει; Έγινε στα γρήγορα από τον ίδιο, αν και σήμερα θα μπορούσε να την κάνει λίγο πιο «περήφανη». Αν σκεφτούμε βέβαια πως για να μην χαλάσει η απλότητα του εξωφύλλου παραλίγο να μην μπει καν λογότυπο, ήταν μια βιαστική επιγραφή που θα μείνει χαραγμένη για πολλά χρόνια ακόμη στη μνήμη των φίλων της ροκ.
Σύμφωνα με τον Scarfe, ήταν το τμήμα μάρκετινγκ της εταιρείας που απαίτησε να υπάρχει λογότυπο «γιατί αλλιώς κανείς δεν θα ξέρει ποιο άλμπουμ είναι», η μπάντα όμως πέρασε εν μέρει την άποψη της, έχοντας ένα δεύτερο «εξώφυλλο» από σελοφάν, το οποίο όταν άνοιγες το περίβλημα φανέρωνε τον τοίχο όπως πραγματικά ήταν, «καθαρό» από λογότυπα.
Το πιο δύσκολο μέρος της δουλειάς του ήταν φυσικά, όπως παραδέχεται, το εσωτερικό όπου σκίτσαρε χαρακτήρες βασισμένους στους στίχους του Waters: «Η μάνα, ο δάσκαλος, η κοπέλα του Pink. Δουλειά μου ήταν να τους σχεδιάσω, και έπρεπε να τους έχω ολοκληρώσει από νωρίς στη διαδικασία της παραγωγής». Δεν ήταν εξάλλου εύκολο να μπει στο μυαλό του Waters, όσο άμεσοι κι αν ήταν οι στίχοι του. Όπως φαίνεται όμως, τα κατάφερε.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.