Δύο ήταν τα συνταρακτικά νέα, της χτεσινής ημέρας.
Το ένα είναι, το ότι έχουμε αποκτήσει σε τέτοιο βαθμό ανοσία απέναντι στον ιό που ονομάζεται εξαθλίωση, που τεμαχισμένο άνθρωπο να αντικρίσουμε έξω από την πόρτα του σπιτιού μας, θα πηδήξουμε ανάλαφρα από πάνω του και θα έχουμε ξεχάσει το τι είδαμε, μόλις στρίψουμε στην αμέσως επόμενη γωνία.
Το άλλο, σχετίζεται με το κυνικό της υπόθεσης. Τη στιγμή που άνθρωποι, μάχονται με νύχια και με δόντια για την επιβίωσης τους, αυτοί που υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους και να τους “σπρώξουν” σε ένα ανώτερο βιοτικό επίπεδο, μάχονται για τα… έδρανα.
Στο κέντρο της Αθήνας, της μεγαλούπολης που σου προσφέρει τα… πάντα, ήταν ένας ακόμα μετανάστης ξυλοδαρμένος και γυμνός, παρατημένος στο κέντρο ενός πεζοδρομίου. Ένας φιλότιμος φουκαράς, διότι όσοι κάνουν πλέον το καλό τοιουτοτρόπως αποκαλούνται, φώναξε ασθενοφόρο, η αστυνομία σε ρυθμό ρελαντί κατέφτασε και η συνέχεια προβλέπεται όμοια του παρελθόντος.
Τη στιγμή λοιπόν, που ένας ακόμα άνθρωπος στερήθηκε δια της βίας την υπερηφάνεια του, την αξιοπρέπεια του, τρία κόμματα, μονομαχούσαν, με διαιτητή τον Πολύδωρα για την κατανομή των θέσεων στις καρέκλες της Βουλής, εν όψει ορκωμοσίας. Το ένα εξ΄αυτών, ανήκει δε στην κυβερνητική σύνθεση, χωρίς αυτό φυσικά να συνεπάγεται πως οι άλλοι δύο της υπόθεσης, έχουν τη φωλιά τους καθαρή.
Απολύτως κατανοητό το ότι οι συσχετισμοί δύναμης άλλαξαν. Κρύβεται μία συμβολικού χαρακτήρα σημασία πίσω από αυτή την “πάλη”. Σε μία χώρα όμως, που οι ανάγκες της συσχετίζονται άρρηκτα με ζητήματα επιβίωσης, που δεν έχει φάρμακα για τους ασθενείς της, σπίτια για τους κατοίκους της, τρόφιμα για τους μαθητές, οι καρεκλομαχίες, έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Θέμα τιμής δεν είναι το αν θα κάτσει στην ίδια θέση για ακόμα μία φορά το ΚΚΕ, ή αν θα επιβάλλει όρους κυριαρχίας ο ΣΥΡΙΖΑ. Θέμα τιμής είναι να σωθεί μία ζωή και κάθε μέρα μία ακόμη περισσότερη. Αν έτσι θεωρεί η Δημ. Αρ πως θα φέρει σημαντικές αλλαγές σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, τότε ας ακολουθήσουν όλοι τα βήματα του Χατζησωκράτη. Βήματα παραίτησης του καθενός από το πόστο του. Δεν έχει νόημα…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.