Η επιτυχία μίας τηλεοπτικής σειράς κρίνεται από πολλά πράγματα. Το πετυχημένο καστ, τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, την πλοκή κ.α. Όλα παίζουν τον δικό τους ρόλο, ώστε μία σειρά να αγαπηθεί από το κοινό και να μείνει αξέχαστη στο πέρασμα των χρόνων. Η μουσική που πλαισιώνει την κάθε σειρά δεν θα μπορούσε να μην έχει ξεχωριστό ρόλο.

 Όταν λοιπόν μία μελωδία αρκεί για να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο και να πλάσει πλατό, ηθοποιούς και ιστορίες στο μυαλό, τότε δεν πρόκειται για μία οποιαδήποτε μελωδία, αλλά για την μελωδία της επιτυχίας:

 

 Δις εξαμαρτείν (1993) Miranda Martino – Meglio Stasera 

 

Dolce Vita  (1995) Perez Prado – Mama yo quiero 

 

 

Εκείνες κι εγώ (1996) Mitch Miller – March from River Kwai

 

 

Το καρέ της ντάμας (1997) Dean Martin – That’s amore

 

 

Δύο ξένοι (1997) 101 Strings – I could have danced all night

 

 

Εγκλήματα (1998) The Beatles – Little Child

 

Κωνσταντίνου & Ελένης (1998) Paso Doble – Espana Cani 

 

Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή; (2000) Caterina Caselli – Nessuno Mi Puo Giudicare 

 

 

Άκρως Οικογενειακόν (2001) Nat King Cole – L O V E 

 

 

 Στάβλοι της Εριέτας Ζαίμη (2002) Βλάσης Μπονάτσος – There is no one like me

 

 

Σαββατογεννημένες (2003) Felicity Lott & Ann Murray – Cat’s duet

 

 

 

Safe Sex (2005) Χρήστος Δάντης- 2400 Baci

 

 

Κόκκινο δωμάτιο (2005) Terry Snyder – Puttin’ on the Ritz 

 

 

50-50 (2005) Paul Anka – Adam and Eve

 

 

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις οι τηλεοπτικές σειρές αποφάσισαν να πλαισιώσουν τους τίτλους αρχής και τέλους τους με γνωστά ή άγνωστα κομμάτια, τα οποία προϋπήρχαν. Υπάρχουν ωστόσο και οι φορές που τηλεοπτικές σειρές αποφάσισαν να δημιουργήσουν κατά παραγγελία τραγούδια κομμένα και ραμμένα για τις ίδιες:


Αναστασία  (1993) Ελευθερία Αρβανιτάκη -Αναστασία

 

Πρόβα νυφικού (1995) Μαρινέλλα – Πρόβα Νυφικού

 

 

Ψίθυροι καρδιάς (1997) Δημήτρης Μπάσης- Ψίθυροι καρδιάς

 

 

Άγγιγμα Ψυχής (1998) Μιχάλης Χατζηγιάννης – Άγγιγμα Ψυχής

 

 

Η αίθουσα του θρόνου (1998) Ευανθία Ρεμπούτσικα – Το αστέρι κι η ευχή

 

 

Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα (1999) Γλυκερία – Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα

 

 

Δύο μέρες μόνο (2005) Δήμητρα Γαλάνη – Δύο μέρες μόνο

 

 

Μαύρα Μεσάνυχτα (2007) Μαρία Ιακώβου- Μαύρα Μεσάνυχτα

 

 

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

ΕλληνοΚαναδός από μητέρα, Χιλιαδιώτης (Φωκίδας) από πατέρα, ήξερε από μικρός πως θέλει να γίνει δημοσιογράφος. Περισσότερο από τα άλλα παιδάκια. Σπούδασε Επικοινωνία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στο Καποδιστριακό και εργάστηκε σε διάφορα αθλητικά site (balla.gr, sport.gr) προτού μεταπηδήσει στο τεχνικό κομμάτι της διαδικτυακής τηλεόρασης (livestreaming). Σπουδαιότερη εμπειρία της ζωής του, μαζί με ένα buzzer beater στην ηλικία των 8 ετών, η πρόσφατη παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, στο οποίο αποτέλεσε και ανταποκριτής του gazzetta.gr. Στο 3point κάνει αυτό που αγαπά περισσότερο, πλάκα με φίλους και δημοσιογραφία χωρίς αφεντικά.

Related Posts

//