Μετάφραση: Νάσια Ντάλλα
Προς το τέλος του καλοκαιριού, μια Παρασκευή, όταν η μεταναστευτική κρίση είχε φτάσει στο απόγειό της, ένα μπλε φορτηγάκι σταμάτησε στον καταυλισμό προσφύγων στην Μυτιλήνη. Ο ένας καθρέφτης του φορτηγού στεκόταν με κολλητική ταινία, δείχνοντας πως η δύναμη της θέλησης είναι μεγαλύτερη από την πληρότητα του εξοπλισμού. Στο πλάι του φορτηγού έγραφε με μεγάλα γράμματα “Δωρεάν τρόφιμα για όλους”. Μισή ντουζίνα ηλιοκαμμένων αντρών όλων των ηλικιών κουβαλούσαν τραπέζια, σαράντα τσάντες ζυμαρικών, κουτιά με μπαχαρικά, τοματοπολτούς και βαρέλια.
Μέσα σε λίγα λεπτά έφτιαξαν μια υπαίθρια κουζίνα. “Με όλο το σεβασμό, αλλά αυτό πρέπει να το κάνουμε εμείς”, είπε ένας νεαρός Σύριος, που ήταν ο πρόσφυγας. Πέρασε όλο το απόγευμά του σερβίροντας σούπα. “Θα έπρεπε να το κάνουμε μόνοι μας αυτό. Αλλά είμαι χαρούμενος που το κάνουν αυτοί.”
Αυτοί είναι μια ομάδα βοήθειας που ονομάζεται “Ο άλλος άνθρωπος”, Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος είναι ο ιδρυτής της. Το 2009, όταν η κρίση άρχισε να πλήττει την Ελλάδα, έχασε τη δουλειά του. Δύο χρόνια αργότερα, όταν δε μπορούσε να τα βγάλει πέρα οικονομικά και όντας 47 ετών, άρχισε να ζει με τη μητέρα του. Μια μέρα περπατώντας στην Αθήνα, είδε δύο παιδιά να μαλώνουν πάνω από ένα σκουπιδοτενεκέ για κάποια σάπια φρούτα. “Το χειρότερο ήταν ότι οι άνθρωποι περνούσαν και δεν τους ένοιαζε”, λέει. “Απλά τους κοιτούσαν και τους προσπερνούσαν. Σκέφτηκα πως αυτό δεν μπορεί να είναι αποδεκτό. Έτσι αποφάσισα να κάνω κάτι.”
Την επόμενη μέρα, βγήκε στους δρόμους της Αθήνας και άρχισε να μαγειρεύει συλλογικά γεύματα για όσους πεινούσαν, είτε ήταν Έλληνες, είτε πρόσφυγες. Από τότε το κάνει συνέχεια. Αυτό τον Αύγουστο, ο Πολυχρονόπουλος μαζί με άλλους εθελοντές ταξίδεψαν στη Λέσβο, περνώντας τις μέρες τους στον καύσωνα, χωρίς σκιά, για να μαγειρέψουν τόνους φαγητού για χιλιάδες ανθρώπους, που ήταν απεγνωσμένοι, σαστισμένοι, φοβισμένοι, θυμωμένοι, ανήμποροι.
Από όλες τις χώρες της Ευρώπης, η Ελλάδα είναι εκείνη που μπορεί να δώσει τα λιγότερα οικονομικά για τη σωτηρία των προσφύγων. Είναι η πιο πολιορκημένη χώρα, αν σκεφτούμε πόσες φορές έχει απειληθεί ότι θα φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα χρέη που έχει. Η ανεργία βρίσκεται στο 25% και οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί 36% τα τελευταία χρόνια της λιτότητας. Όλη αυτή η εξάντληση θα δικαιολογούσε μια εγωιστική στάση απέναντι στα γεγονότα. Στην Κω και την Λέσβο, επίσης, όπου βρέθηκαν οι περισσότεροι πρόσφυγες, η Χρυσή Αυγή διπλασίασε τα ποσοστά της στις τελευταίες εκλογές.
Παρ’ όλ’ αυτά όμως, το πιο όμορφο πράγμα που έγινε μέσα από αυτή την κρίση, είναι πως οι Έλληνες και οι πρόσφυγες βοηθούν ο ένας τον άλλον να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους. Η κυβέρνηση παραπαίει, οι μεγάλοι οργανισμοί ασχολούνται με τους πρόσφυγες εκτός Ευρώπης, ενώ οι μικρές ομάδες εθελοντών καταφέρνουν να παρέχουν τα πάντα από στέγαση, τρόφιμα, ιατρική περίθαλψη και νομική υποστήριξη. Έφτιαξαν ακόμα και έναν οδηγό για όλους τους πρόσφυγες που έρχονται με βασικές φράσεις, όπως “θέλω ένα γιατρό”, “είμαι από το Ιράκ” μεταφρασμένες στα αραβικά, περσικά και αγγλικά.
Η ανθρωπιά και η αλληλοκατανόηση είναι πολύ πιο σημαντική από τα χρήματα. Η Ελλάδα απέδειξε και αποδεικνύει πως πάνω απ’ όλα είμαστε άνθρωποι. Και με τη μικρή βοήθεια του καθενός μπορούμε να καταφέρουμε όλα αυτά τα μεγάλα πράγματα, που οι κυβερνήσεις απλά βρίσκουν δικαιολογίες και δεν τα υλοποιούν.
Πηγή: politico.com
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.