Αγώνες Δρόμου θυμίζει η διαδικασία εκπαίδευσης των «αθλητών» που θα τρέξουν το σύστημα. Απαγορεύεται να ανέβουν στο βάθρο αν πρώτα δεν έχουν εκτοπίσει όλους τους υπόλοιπους και δεν έχουν βγει πρώτοι! Αυτή είναι η φιλοσοφία του συστήματος παγκοσμίως και σε κάθε αγώνα παίρνουμε από ένα τίτλο για να πιστοποιεί τις γνώσεις μας, τις ικανότητες και τις δυνατότητες μας. Αγώνα στον αγώνα, φτάσαμε να τρέχουμε όλοι σε μια σκυταλοδρομία χωρίς προηγούμενο!
Λάβετε θέσεις. Οι Εργαζόμενοι προετοιμάζουν το έδαφος με την εκπαίδευση τους. Αρχής γενομένης στο σχολείο, σου χορηγούν συγκεκριμένη γνώση και εσύ σαν αθλητής με βλέψεις ντοπάρεσαι, άλλωστε δεν είχες άλλη επιλογή.
Οι Επιχειρήσεις εξετάζουν τις ευκαιρίες στους κλάδους της οικονομίας, την ένταση του ανταγωνισμού και τις προοπτικές αύξησης των περιθωρίων του κέρδους. Η Οικονομία πρέπει να παράγει. Ξεκινάει με τον πρωτογενή τομέα, τον αγροτικό. Παράλληλα και δειλά δημιουργεί -σαν μια ελεύθερη σχέση- ερωτικό τρίγωνο με τους άλλους δύο βασικούς τομείς, την Βιομηχανία και τις Υπηρεσίες.
Έτοιμοι; Το Ανθρώπινο Κεφάλαιο (ή Human Capital) το οποίο φυσικά εκφράζεται με την εκπαίδευση και την κατάρτιση του εργαζομένου θα πρέπει να είναι τέτοιο που θα αποτελέσει ένα δυνατό χαρτί στον αγώνα δρόμου της επιχείρησης. Μεταπτυχιακά προγράμματα θα σου δώσουν τον πολυπόθητο Άσσο, μα αν θες τον μαύρο τον καλό, πρέπει να μπει το χέρι βαθειά στην τσέπη.
Η επιχείρηση με την σειρά της, θα κοιτάξει να προσλάβει τον Άσσο – δηλαδή εσένα – για να ικανοποιήσει τον δικό της σκοπό, να φτάσει πρώτη στον δικό της αγώνα στην δικιά της σκυταλοδρομία, το κέρδος. Επιστρατεύει λοιπόν το Human Capital για να πάρει φόρα κατά την εκκίνηση.
Ταυτόχρονα, η οικονομία έχει αναπτύξει τους δεσμούς με κάθε έναν από τους εραστές της δίνοντας διαφορετική ένταση στον κάθε ένα. Ο αγροτικός τομέας είναι η βάση που θα επιστρέφει μετά από την όποια κρίση. Ο σταθερός δεσμός. Από την άλλη όμως το κέφι το έχει εναποθέσει στην Βαριά βιομηχανία για να «μεταποιεί την αγάπη» που παίρνει από τον επίσημο αρραβωνιαστικό. Όμως, στην κορυφή αυτού του ερωτικού τριγώνου δεν βρίσκεται άλλος από τον τομέα των Υπηρεσιών, που της δίνει τα φόντα για την «μεγάλη ζωή».
Ξεκινήστε! Εσύ εργαζόμενε, έχεις πάρει τις αποφάσεις σου, έχεις διαλέξει το χαρτί σου και βουτάς στην αγορά εργασίας. Τρέχεις να προλάβεις την καλή θέση, την αξιόλογη δουλειά.. αν δεν τη βρίσκεις φυσικά φταίει το χαρτί σου! ( Φυσικά; ) . Ο ανταγωνισμός στρέφει τις επιχειρήσεις σε επιθετικές διαφημίσεις, συνδυάζοντας τες με έναν πόλεμο τιμών εντός του εκάστοτε κλάδου. Στόχος να τρέξουν τόσο γρήγορα ώστε να σκίσουν την κορδέλα, να πάρουν εκείνες το μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας των κερδών.
Γυρνά το βλέμμα τώρα να δεις και την Οικονομία, ο έρωτας την έχει τυφλώσει! Κρατάει δεδομένο και μικρό τον Αγροτικό τομέα αν θέλει να φτάσει πρώτη στο βάθρο. Τα πράγματα σοβάρεψαν με τον δευτερογενή τομέα παραγωγής γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να της δώσει στέρεο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα απέναντι στις άλλες οικονομίες (βλ. Γερμανία), ενώ ο τομέας Υπηρεσιών είναι έτοιμος να αδράξει όλη την προσοχή της και να αναπτύξει κάθε είδους υπηρεσία (βλ. Αμερική) τη στιγμή που η οικονομία θα αποκτήσει ένα ικανοποιητικό προβάδισμα μέσω της Βαριάς Βιομηχανίας.
Τρέχουν, τρέχουν, τρέχουν.. ποια είναι η σκυτάλη που κρατάνε εν τέλει όμως δεν ξέρουν. Ο Εργαζόμενος πρέπει να τρέξει για να γίνει ένας ενεργός πολίτης, το χαρτί του ας το διαλέξει εκείνος, όποιο και να είναι, όποιο του αρέσει γιατί πολύ απλά χρειάζονται όλα, αρκεί να μην είναι καμένο. Αυτό πρέπει να τον διδάσκει η εκπαίδευση και όχι πώς να αυξήσει το κέρδος μιας επιχείρησης χωρίς κοινωνική συνείδηση. Οι επιχειρήσεις έτσι και αλλιώς θα τρέχουν για το κέρδος, είναι άγρια θηρία, όμως τα περιθώρια του κέρδους τα αναδεικνύει η πορεία της οικονομίας.
Η τελευταία, έχει για σκυτάλη την ανάπτυξη. Οφείλει όμως να διατηρεί τις σχέσεις της έτσι ώστε να μπορούν οι εργαζόμενοι να παίζουν όλα τα χαρτιά τους – πλήρη απασχόληση -. Επίσης, να χρησιμοποιεί αυτή την επιθετική συμπεριφορά των επιχειρήσεων σαν ώθηση για να αναπτύξει τους κλάδους που θα την οδηγήσουν ένα βήμα παραπέρα. Δεν υπάρχει νόημα αν τους εργαζόμενους που παράγει δεν μπορεί πουθενά να τους αξιοποιήσει (θυμίζει κάτι από Ελλάδα), ούτε να δίνει κίνητρα στις επιχειρήσεις για επενδύσεις σε κενοτομίες!
Στον αγώνα για την ανάπτυξη λοιπόν, διότι μόνο αυτός αξίζει να είναι ο αγώνας, όλοι τρέχουμε προς πολλαπλές κατευθύνσεις, πρέπει όμως να ξέρουμε το γιατί. Δεν μπορεί να έχω διαλέξει ένα καμένο χαρτί και να ηγούμαι μιας κοινωνίας. Είναι εξοργιστικό που, με περίσσιο θράσος, οι επιχειρήσεις απαιτούν να έχουν το δικαίωμα να υπερεκμεταλλεύονται το Ανθρώπινο Κεφάλαιο, ζητώντας μείωση του κατώτατου μισθού στο επίπεδο των 250 €* (Ελληνική Πραγματικότητα). Πόσο μάλλον, όταν η οικονομία δεν είναι σε θέση να στηριχθεί ούτε στον σταθερό της δεσμό, τον Αγροτικό τομέα.
Συμπερασματικά, βλέποντας τα πράγματα με μια πιο καθολική ματιά συμπεραίνεις πως, όλοι οι «αθλητές» με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο έχουν να κάνουν με τις αποφάσεις του ανθρώπου. Η όποια κατηγορία απέναντι στο σύστημα στην ουσία είναι κατηγορία απέναντι στον άνθρωπο. Επομένως πρέπει να ξέρεις ότι όσο και να τρέχεις σε αυτή τη σκυταλοδρομία δεν φτάνεις πουθενά αν είσαι μόνος σου, ξέρεις όμως για τι τρέχεις;
*Πηγή: www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=195322&catid=9
Νίκος Γκολφινόπουλος
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.