Τα κλασσικά παραμύθια, αν μη τι άλλο, παρουσίαζαν την κατάσταση της εποχής στην οποία γράφτηκαν. Στο παραμύθι της «Σταχτοπούτας» αναδεικνύονται θέματα όπως: η σχέση με την μητριά, το κοινωνικό status, το πολίτευμα, η κοινωνική θέση της γυναίκας, καθώς επίσης και τα χαρακτηριστικά που διαθέτει η «καλή γυναίκα», ώστε να έχει ένα ευοίωνο μέλλον στην ανδροκεντρική κοινωνία. Με λίγα λόγια, αυτό που χρειάζεται είναι να είναι κάποια όμορφη με λευκό δέρμα, «σωστές» αναλογίες και προπάντων «χαμηλών τόνων».
Αν δεν μιλάς πολύ και ακόμα καλύτερα αν δεν μιλάς καθόλου έχεις ελπίδα να σε παντρευτεί το πλούσιο πριγκιπόπουλο, που θα αναγνωρίσει στα μάτια σου την νοικοκυροσύνη, την μουγκαμάρα και την ομορφιά σου.
Η «Σταχτοπούτα» παρουσιάζεται ως κατατρεγμένη και άβουλη γυναίκα. Υπομένει συνθήκες και καταστάσεις με σκυμμένο το κεφάλι. Έχει δικαίωμα να κλαίει τα βράδια, κρυφά, ώστε να μην την βλέπει κανείς. Μίζερη και με μηδενική αυτοπεποίθηση κουρνιάζει μαζί με τις στάχτες.
Τι θα γινόταν όμως αν η «Σταχτοπούτα» αντιδρούσε; Αν σταματούσε να κάνει τις δουλειές και «σήκωνε κεφάλι;» Τι θα γινόταν αν έκανε απεργία προκειμένου να διεκδικήσει ίσα δικαιώματα; Τι θα γινόταν αν κατέβαινε με πλακατ στους δρόμους και στη συνέχεια προγραμμάτιζε πορεία διαμαρτυρίας προς το βασιλικό παλάτι του «αγαπημένου» της πρίγκιπα;
Του πρίγκιπα που η μόνη πληροφορία που έχουμε για εκείνον είναι τα πλούτη του. Δεν γίνεται αναφορά σε κανένα σημείο για την εξωτερική του εμφάνιση. Γεγονός που περνάει απαρατήρητο, καθώς ο στόχος είναι, το πριγκιπόπουλο να βρει μία όμορφη γυναίκα και το αντίθετο είναι αδιάφορο έως και ασήμαντο, ακόμα και απαράδεκτο.
Τι θα γινόταν εάν η «Σταχτοπούτα» πήγαινε στο χαρέμι του πρίγκιπα, συγνώμη στο βασιλικό χορό ήθελα να πω, φορώντας τρύπια ρούχα και φωνάζοντας για την ανισότητα στα δύο φύλα;
Η απάντηση είναι απλή. Εάν γινόταν όλα αυτά, δεν θα είχε γραφτεί παραμύθι για την «Σταχτοπούτα» ποτέ. Το πιο πιθανό είναι να την πετούσαν στην πυρά χαρακτηρίζοντάς την μάγισσα. Οι γυναίκες θα εξιστορούσαν το γεγονός στις κόρες και τις εγγονές τους σαν παράδειγμα προς αποφυγήν και όχι προς μίμηση.
«Αυτά παθαίνουν όσες δεν υπακούουν», θα έλεγαν.
Έτσι πέρασαν οι αιώνες και τα κοριτσόπουλα κοιμόνταν και ξυπνούσαν με την ελπίδα να είναι «τυχερές» και κάποιος να τους κάνει την χάρη να τις παντρευτεί.
Τι θα γινόταν όμως αν η Σταχτοπούτα έστελνε γράμμα στην «Ωραία Κοιμωμένη», στη «Χιονάτη», στην «Πεντάμορφη και το τέρας» και στην «Κοκκινοσκουφίτσα» να ιδρύσουν μία Επαναστατική ομάδα κατά του σεξισμού, του ρατσισμού και της ανισότητας;
Θα γινόταν κοινωνική έκρηξη, αλλά δεν θα την έγραφαν στα παραμύθια, γιατί στα παραμύθια χωρούσε μόνο ότι έμπαινε στο καλούπι: «τι θα πει ο κόσμος».
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.