Ήταν τέτοιες μέρες, 8 Απριλίου του 2000, όταν έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών ο πιο μισητός άνθρωπος στη Βραζιλία, ο τερματοφύλακας της «σελεσάο» στον τελικό του Μουντιάλ του 1950, ο Μοασίρ Μπαρμπόσα…
Στην εποχή του, τις δεκαετίες του ’40 και του ’50 θεωρούταν από τους κορυφαίους τερματοφύλακες στον κόσμο, τόσο με τη Βάσκο Ντα Γκάμα, όσο και με την Εθνική Βραζιλίας με την οποία κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα το 1949. Την ιστορία του ξετυλίγει το Inbedwithmaradona.
Στο υποσυνείδητο όμως των συμπατριωτών του έχει καταγραφεί ως ο υπεύθυνος, ο απόλυτος φταίχτης του «Μαρακανάσο», της ήττας από την Ουρουγουάη στον τελικό του Μουντιάλ του 1950 στο «Μαρακανά»…
Η φρενίτιδα που είχε καταλάβει ένα ολόκληρο έθνος τις παραμονές του τελικού με την Ουρουγουάη είναι πραγματικά ασύλληπτη. Θεωρούταν αδιανόητη η ήττα, άπαντες ήταν σίγουροι πως η Βραζιλία θα νικούσε και θα κατακτούσε το Μουντιάλ.
Πριν από το ματς δώρισαν στους παίκτες της Βραζιλίας ολόχρυσα ρολόγια που έγραφαν: «Για τους Παγκόσμιους Πρωταθλητές»! Το άρμα του καρναβαλιού που θα μετέφερε την ομάδα στους δρόμους του Ρίο Ντε Τζανέιρο ήταν έτοιμο, όπως επίσης και η παρέλαση… Εκατομμύρια επετειακά φανελάκια με σλόγκαν για την κατάκτηση του Μουντιάλ είχαν τυπωθεί. Ακόμα και ο πρόεδρος της FIFA, ο Ζιλ Ριμέ είχε ετοιμάσει τον λόγο του που αποθέωνε τους Βραζιλιάνους!
Ο δήμαρχος του Ρίο δόξαζε την ομάδα: «Σε λίγες ώρες θα είστε πρωταθλητές… Σας χαιρετώ ήδη σαν νικητές», έλεγε στα αποδυτήρια πριν από τον τελικό…
Όταν ο Φριάκα στο 47΄ έκανε το 1-0 για τη Βραζιλία, ο κόσμος παραληρούσε, μετρούσε τα λεπτά για τη λήξη… Ώσπου, στο 67΄ ο Σκιαφίνο ισοφάρισε και στο 79΄ ο Γκίτζια με μια υπέροχη προσπάθεια έστειλε με σουτ στην κλειστή γωνία του Μπαρμπόσα την μπάλα για το 2-1 και το «Μαρακανά» σίγησε…
Ο Μπαρμπόσα έπεσε στα γόνατα και έκλεισε τα μάτια του, σαν να καταλάβαινε το τι επρόκειτο να συμβεί μετά το γκολ που δέχτηκε… Ο περίφημος Βραζιλιάνος ραδιοφωνικός σχολιαστής, ο Λουίς Μέντες περιέγραψε: «Goool do Uruguay», είπε σχεδόν μηχανικά και το επανέλαβε μετά σαν σε ερώτηση, δεν μπορούσε να το πιστέψει! Συνέχισε να το λέει, ψελλίζοντας, σαστισμένος από έκπληξη άλλες 9 φορές, ώσπου στο τέλος να πει ξεψυχισμένα: «Gol du Uruguay…»
Επισήμως, μέσα στο «Μαρακανά» ήταν 173.850 θεατές, ανεπίσημα ο κόσμος ήταν πάνω από 200.000. Βουβαμάρα, νεκρική σιγή… Χρόνια αργότερα, ο σκόρερ του δεύτερου γκολ της Ουρουγουάης, ο Αλσίντες Γκίτζια, θα πει: «Μόνο τρεις άνθρωποι έχουν καταφέρει να σιγήσουν το Μαρακανά… Ο Σινάτρα, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’ κι εγώ.»!
Ο θρήνος στη Βραζιλία υπήρξε κάτι παραπάνω από πάνδημος. Η ήττα αναφερόταν ως «η δική μας Χιροσίμα», «η μεγαλύτερη τραγωδία στη Βραζιλία», «το Βατερλό του Τροπικού»…
Ο Γολγοθάς για τον τερματοφύλακα Μοασίρ Μπαρμπόσα μόλις ξεκινούσε… Ποτέ δεν τον συγχώρησαν, ποτέ δεν ξέχασαν. Δεν ξανακλήθηκε στην Εθνική Βραζιλίας και όταν τον έβλεπαν τον έβριζαν και τον έφτυναν! Μόλις αποσύρθηκε από την ενεργό δράση δυσκολευόταν να βρει δουλειά ως προπονητής. Μια φορά επισκέφθηκε την αποστολή της «σελεσάο» και του αρνήθηκαν να μπει στο ξενοδοχείο για γρουσουζιά! Το 1993 με προσωπική παρέμβαση του προέδρου της βραζιλιάνικης ΠΟ, Ρικάρντο Τεξέιρα έφυγε από σχολιαστής ενός καναλιού για τα ματς της Εθνικής!
Πολλά χρόνια μετά τον τελικό, ο Μπαρμπόσα κάλεσε τους λίγους φίλους που του είχαν απομείνει στο σπίτι του για μπάρμπεκιου. Τότε πρόσεξαν πως στο γκριλ η φωτιά ήταν μεγαλύτερη από το κανονικό και μέσα καίγονταν κάτι άσπρα ξύλα, ενώ ο αέρας μύριζε μπογιά… Μια βδομάδα πριν, του είχαν κάνει δώρο τα ξύλινα δοκάρια του «Μαρακανά»! Δεν μπορούσε να σκεφτεί καλύτερο τρόπο για να πάρει την ικανοποίηση του, από το να τα καταστρέψει!
«Οι μπριζόλες που έκανα ήταν οι καλύτερες που έχω φάει ποτέ στη ζωή μου», θυμόταν και χαμογελούσε πικρά…
Ακόμα και όταν έχασε τη γυναίκα του, ένας φίλος του αποκάλυψε πως όπως είχε γείρει στον ώμο του και έκλαιγε, έλεγε: «Δεν είμαι ένοχος… Έπαιζαν 11 παίκτες»…
Ο ίδιος θα πει σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του: «Στη Βραζιλία η εσχάτη των ποινών είναι 30 χρόνια φυλάκιση. Εγώ για 50 χρόνια πληρώνω για ένα έγκλημα που δεν έχω διαπράξει. Κι ένας εγκληματίας, όταν πληρώνει το χρέος του, συγχωρείται, εγώ όμως δεν συγχωρέθηκα ποτέ…»
Λίγο πριν πεθάνει, πάμφτωχος και ξεχασμένος, το 2000 θυμήθηκε ένα περιστατικό από το 1970, όταν η μεγάλη Βραζιλία του Πελέ κατέκτησε το Μουντιάλ. Ήταν στο σούπερ μάρκετ και μια κυρία κρατώντας το παιδάκι της από το χέρι τον δείχνει και λέει: «Κοίταξέ τον. Ήταν ο άνθρωπος που έκανε τη Βραζιλία να κλαίει»!
Η καρδιά του τελικά τον πρόδωσε σε ηλικία 79 ετών και έφυγε από τη ζωή. Κάποιοι λένε πως πέθανε από τη στενοχώρια του…
Αναδημοσίευση από το othersidefootball.com
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.