Το Ινστιτούτο Πολιτικών Δικαιωμάτων του Μπέρμιγχαμ (BCRI), στη νότια Αλαμπάμα, ανακοίνωσε ότι ακυρώνει την τελετή για την απονομή βραβείου στην ακαδημαϊκό και πολιτική ακτιβίστρια Άντζελα Ντέιβις.
Το Ινστιτούτο τον Οκτώβριο ανακοίνωσε ότι η Ντέιβις, που έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στο Μπέρμιγχαμ, θα λάβει το βραβείο Fred Shuttlesworth για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αποκαλώντας την μάλιστα “έναν από τους παγκοσμίως αναγνωρισμένους πρωταθλητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δίνει φωνή σε όσους δεν έχουν τη δυνάμη να μιλήσουν».
Την περασμένη εβδομάδα όμως το Ινστιτούτο ακύρωσε την απονομή του βραβείου, δηλώνοντας ότι η Ντέιβις δεν ανταποκρίνεται τελικά στα κριτήρια, χωρίς να αναφέρει ποια είναι αυτά τα κριτήρια. Περιορίστηκε να πει ότι η απόφαση πάρθηκε μετά από προσεκτικότερη εξέταση των «δηλώσεων και δημόσιων αρχείων της Ντέιβις», ενώ ανέφερε ότι «υποστηρικτές και άλλα ενδιαφερόμενα άτομα και οργανώσεις, τόσο εντός όσο και εκτός της τοπικής μας κοινότητας, άρχισαν να ζητούν να αναθεωρήσουμε την απόφαση», χωρίς να αναφέρεται ποιες ομάδες είναι αυτές.
Σύμφωνα με την Guardian όμως, ο δήμαρχος του Μπίρμινχαμ, Randall Woodfin ανέφερε ότι οι διαμαρτυρίες προήλθαν από την “τοπική εβραϊκή κοινότητα και μερικούς από τους συμμάχους της”. Έτσι, οι «δηλώσεις και τα δημόσια αρχεία» στα οποία αναφέρεται το BCRI φαίνεται πως ήταν η υποστήριξη της Ντέιβις στο Μποϊκοτάζ στο Ισραήλ (BDS) και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων.
Η ίδια η Άντζελα Ντέιβις δήλωσε ότι έμεινε «έκπληκτη» από την κίνηση του BCRI, λέγοντας ότι αποτελεί «χτύπημα στο πνεύμα του αδιαίρετου της δικαιοσύνης» και εξήγησε ότι το διοικητικό συμβούλιο του ινστιτούτου «αρνήθηκε να της αποκαλύψει τους ουσιαστικούς λόγους αυτής της ενέργειας», αν και αργότερα έμαθε ότι το πρόβλημα ήταν η μακροπρόθεσμη υποστήριξή της στον αγώνα για δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη.
Ολόκληρη η δήλωση της κ.Άντζελας Ντέιβις στη σελίδα της στο Facebook:
Το Σάββατο 5 Ιανουαρίου, εξεπλάγην όταν έμαθα ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Ινστιτούτου Πολιτικών Δικαιωμάτων του Μπέρμιγχαμ είχε αλλάξει την απόφασή του να μου απονείμει το βραβείο Fred Shuttlesworth για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Παρόλο που το BCRI αρνήθηκε να μου αποκαλύψει τους ουσιαστικούς λόγους αυτής της ενέργειας, έμαθα αργότερα ότι το πρόβλημα ήταν η μακροπρόθεσμη υποστήριξη μου στη δικαιοσύνη για την Παλαιστίνη.
Η απόφαση είναι ιδιαίτερα ατυχής, δεδομένου ότι η ελευθερία μου εξασφαλίστηκε – και μάλιστα η ζωή μου σώθηκε – από ένα τεράστιο διεθνές κίνημα. Έχω αφιερώσει μεγάλο μέρος του δικού μου ακτιβισμού στη διεθνή αλληλεγγύη και συγκεκριμένα στη σύνδεση των αγώνων σε διάφορα μέρη του κόσμου με τις εκστρατείες λαϊκής βάσης των Η.Π.Α. ενάντια στην αστυνομική βία, το φυλακο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και τον ρατσισμό ευρύτερα.
Η κατάργηση αυτής της πρόσκλησης και η ακύρωση της εκδήλωσης στην οποία επρόκειτο να μιλήσω δεν ήταν κατά κύριο λόγο επίθεση εναντίον μου, αλλά μάλλον απέναντι στο ίδιο το πνεύμα του αδιαίρετου της δικαιοσύνης.
Υποστηρίζω τους παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους ακριβώς όπως υποστηρίζω τους σημερινούς πολιτικούς κρατουμένους στη Χώρα των Βάσκων, στην Καταλωνία, στην Ινδία και σε άλλα μέρη του κόσμου. Έχω πράγματι εκφράσει την αντίθεσή μου στις πολιτικές και πρακτικές του κράτους του Ισραήλ, καθώς εκφράζω την ίδια αντίθεση στην υποστήριξη των ΗΠΑ για την ισραηλινή κατοχή της Παλαιστίνης και άλλες πολιτικές των ΗΠΑ που εισάγουν διακρίσεις.
Μέσα από τις εμπειρίες μου στο Γυμνάσιο της Elizabeth Irwin στη Νέα Υόρκη και στο Πανεπιστήμιο Brandeis στα τέλη της δεκαετίας του 50 και στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα, και στη συνέχεια στη μεταπτυχιακή μου σχολή στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας, πάντα εξέφραζα με πάθος την αντίθεσή μου ενάντια στον αντισημιτισμό όσο και στον ρατσισμό. Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που ξεκίνησα να στηρίζω το παλαιστινακό ζήτημα. Είμαι υπερήφανη που συνεργάστηκα στενά με εβραϊκές οργανώσεις και άτομα για θέματα που απασχολούν όλες τις κοινότητές μας, καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής μου. Από πολλές απόψεις αυτό το έργο ήταν αναπόσπαστο στοιχείο της αυξανόμενης συνειδητότητάς μου σχετικά με τη σημασία της διαμαρτυρίας για την ισραηλινή κατοχή της Παλαιστίνης.
Το ταξίδι στο Μπέρμιγχαμ, όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, για να λάβω το βραβείο Fred Shuttlesworth, ήταν σίγουρα το αποκορύφωμα της χρονιάς μου – ειδικά από τότε που ήξερα τον Rev. Shuttlesworth προσωπικά και παρακολούθησα το σχολείο με την κόρη του Patricia, αλλά και επειδή η μητέρα μου, Sallye B. Davis, εργάστηκε ακούραστα για το BCRI κατά τα πρώτα του χρόνια. Επιπλέον, η εμπνευσμένη καθηγήτρια του Κυριακάτικου Σχολείου Οντέσα Γούλφολκ ήταν η κινητήρια δύναμη για τη δημιουργία του Ινστιτούτου.
Παρά τη λυπηρή απόφαση του BCRI, ανυπομονώ να βρεθώ στο Μπέρμιγχαμ τον Φεβρουάριο για μια εναλλακτική εκδήλωση που οργανώνεται από όσους πιστεύουν ότι το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα σε αυτή τη στιγμή πρέπει να περιλαμβάνει μια ισχυρή συζήτηση για όλες τις αδικίες που μας περιβάλλουν.
Άντζελα Ντέιβις
7 Ιανουαρίου 2019
Τη δήλωση της ντέιβις στα ελληνικά την αλιεύσαμε από το περιοδικό poli-k.net
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.