O George Michael δεν ήταν ακριβώς του γούστου μας. Άρεσε όμως σε πολλούς. Ήταν ένας ποπ σταρ με επιτηδευμένο προφίλ, όμως ξεκίνησε να παίζει μουσική στον υπόγειο σιδηρόδρομο του Λονδίνου. Του άρεσε η δημοσιότητα, αλλά δήλωνε συχνά πώς δεν την άντεχε. Ήταν ποπ, αλλά τραγούδησε δίπλα σε καλλιτέχνες όπως η Αρίθα Φράνκλιν. Έγραφε για το σεξ και τη διασκέδαση, δεν δίστασε όμως να σατιρίσει τον Τόνι Μπλερ όταν εκείνος αποφάσισε να στείλει βρετανικά στρατεύματα στο Ιράκ.
Αγαπητός ή μισητός ο George Michael έγραψε τη δική του μεγάλη ιστορία κι εμείς ψάχνουμε σήμερα ιστορίες που βρίσκονται πίσω από τα τραγούδια του.
Freedom! ’90 (1990)
Προσπαθούσε έντονα εκείνη την περίοδο να απαλλαχθεί από τα δεσμά της Sony, δισκογραφικής εταιρείας με την οποία είχε συμβόλαιο. Η εταιρεία επιχειρούσε να διαμορφώσει ένα συγκεκριμένο προφίλ του καλλιτέχνη, από το οποίο ο ίδιος προσπαθούσε να πάρει απόσταση. Όταν βγήκε το βίντεο πολλοί έμειναν έκπληκτοι, καθώς ο George Michael εμφανίζεται ελάχιστα σε αυτό. Ήθελε ο κόσμος να εστιάσει στην μουσική και όχι στον ίδιο. Αντ’ αυτού εμφανίζονται τα μοντέλα Cindy Crawford, Naomi Campbell, Linda Evangelista, Christy Turlington and Tatjana Patitz. Οι πέντε τους είχαν εμφανιστεί λίγο καιρό πριν μαζί για χάρη του περιοδικού Vogue. Από εκείνη τους τη “συνάντηση” εμπνεύστηκε ο G. Michael.
Heal the pain (1991)
Το τραγούδι γράφτηκε σε στυλ Paul McCartney ως φόρος τιμής στον άλλοτε τραγουδιστή και μπασίστα των Beatles. Το 2005 έγινε ξανά ηχογράφηση μαζί με τον McCartney και αργότερα συμπεριλήφθηκε στο δίσκο με τα καλύτερα κομμάτια του George Michael για τα 25 χρόνια από τότε που ξεκίνησε τη δισκογραφική του πορεία.
Outside (1998)
Τον Απρίλιο του 1998 συνελήφθη από μυστικό αστυνομικό για “ασεμνείς πράξεις” σε δημόσια τουαλέτα του Beverley Hills. Η είδηση της σύλληψής του διαδόθηκε αμέσως και επιβεβαίωσε τις φήμες που ήθελαν για χρόνια τον σταρ να είναι ομοφυλόφιλος. Με δεδομένο ότι υπήρχε ακόμη μεγαλύτερος ρατσισμός απ’ ό,τι σήμερα, επιχειρούταν από τον καλλιτέχνη να δημιουργηθεί η αντίθετη εντύπωση, όπως με φωτογραφίες από παπαράτσι που έπιαναν με το φακό τους γυναίκες στην αγκαλιά του.
Μετά τη σύλληψή του πάντως, ο George Michael παραδέχτηκε ότι είναι ομοφυλόφιλος και απάντησε με το τραγούδι. Παρότι στο video clip δεν υπάρχει ευθεία αναφορά στο περιστατικό με τον κρυφό αστυνομικό, είναι πασιφανές ότι ο George Michael θέλει να περάσει ένα μήνυμα. Όπως ότι η αστυνομία θα μπορούσε να αφιερώνει τον ίδιο πολύτιμο χρόνο που αφιέρωσε για τη σύλληψή του, στην αντιμετώπιση πραγματικών εγκλημάτων. Ο αστυνομικός που είχε συμμετάσχει στην επιχείρηση μήνυσε τον καλλιτέχνη, γιατί θεώρησε πως ο τελευταίος τον χλευάζει στο video clip, παρουσιάζοντας έναν αστυνομικό να φιλιέται παθιασμένα με αξιωματικό.
Kissing a fool (1988)
Το τραγούδι ήταν διαφορετικό σε στυλ από τις προηγούμενες δουλειές του. Τα τζαζ και μπλουζ στοιχεία παλιότερων εποχών, συνοδευόμενα από το ασπρόμαυρο βίντεο τον βοήθησαν να απευθυνθεί και σε νέο κοινό. Κάπως έτσι έφτασε στο νούμερο ένα των Charts στις Η.Π.Α. Στους στίχους του ο George Michael εκφράζει την αβεβαιότητα για τον πραγματικό ρομαντισμό εξαιτίας των παλιών του σχέσεων.
Shoot the dog (2002)
Το τραγούδι αποτελεί πολιτική σάτιρα και συζητήθηκε πολύ εκείνη την περίοδο. Το βίντεο δείχνει καρτούν που εμφανίζουν τον τότε πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Tony Blair ως κατοικίδιο του τότε προέδρου των Η.Π.Α George Bush. Σε κάποια σκηνή, εμφανίζονται οι Blair και Bush να χορεύουν με τον Blair να φοράει γυναικείο φόρεμα. Με αυτό τον τρόπο ο George Michael ήθελε να δείξει ότι ο Blair θα έκανε οτιδήποτε του ζητούσε ο Bush, όπως λίγους μήνες μετά τη κυκλοφορία του τραγουδιού, όταν έστειλε στρατό στο Ιράκ.
Ο G. Michael έγραψε το τραγούδι αφού συνειδητοποίησε ποσο εξαγριωμένος ήταν ο κόσμος με τις παγκόσμιες εξελίξεις. Ήθελε να δείξει την ανάγκη να υπάρξει δημόσιος διάλογος μεταξύ της κυβέρνησης και της κοινωνίας.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.