Τελικά βγήκε λευκός καπνός από τις Βρυξέλλες. Πριν μεγαλώσουν κι άλλο το εκτόπισμα τους στην ειδησεογραφία τα σενάρια περί “grexit”, εξόδου της Ελλάδας από την Ε.Ε, “ώθηση” της Ελλάδας στην έξοδο προς παραδειγματισμό των υπολοίπων και προς τέρψιν των Ισπανών και Πορτογάλων κυβερνώντων που ισοπέδωσαν τους λαούς τους, υπήρξε συμφωνία σε μια παρωδία όπου οι ευρωπαϊκοί θεσμοί εξακολουθούν να αποκαλούν Γιούρογκρουπ.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως ο λευκός καπνός ήταν τόσος που… φλομώσαμε, η “Γερούν γερά, σπάστους τον τσαμπουκά” αντιπολίτευση, σε διαφορετικούς τόνους το κάθε κόμμα, αναφέρει πως έγινε μια τρύπα στο νερό. Η αλήθεια, όπως συμβαίνει αρκετές φορές, είναι κάπου στη μέση.
Εξαρχής φαίνεται πως δεν έχει νόημα να ασχοληθεί κανείς με το περιεχόμενο των ανακοινώσεων των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Εκτός του ότι δεν είναι δίκαιο, αφού πλέον κυβερνά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, είναι τέτοια η αμηχανία -κυρίως- στη Νέα Δημοκρατία που δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο να σταθείς. Μια ανακοίνωση βγήκε κι αυτή μουρμουρώντας περισσότερο παρά ασκώντας κριτική. “Αποφεύχθηκαν τα χειρότερα για την ώρα”. Χαίρω πολύ.
Τί ακριβώς όμως έγινε χθες στις Βρυξέλλες; Χθες φάνηκε ότι έγινε διαπραγμάτευση. Ο Σόιμπλε από τη μία, ο Βαρουφάκης από την άλλη και οι ενδιάμεσοι Λαγκάρντ, Γιουνκέρ, Ντάισελμπλουμ και οι συν αυτοίς στη μέση. Από τη μια το ελληνικό αίτημα για συμφωνία – πρόγραμμα – γέφυρα, από την άλλη η γερμανική θέση για επιστροφή στις 24 Γενάρη, πριν τις εκλογές και πριν την αλλαγή διακυβέρνησης στην Ελλάδα.
Τί πήρε η Ελλάδα; Πήρε αυτό που ζητούσε, μια παράταση χρόνου, έστω και για όχι έξι μήνες αλλά για τέσσερις, ώστε να διατυπώσει ένα πειστικό πρόγραμμα. Τί άλλο κέρδισε; Κέρδισε την αποφυγή μέτρων λιτότητας, δηλαδή μέτρα τα οποία με την κυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου ήταν αναπόφευκτα. Εστάλη μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση πως προβλήματα εξόδου από την Ένωση, χρηματοπιστωτικής αστάθειας και ανασφάλειας, παύουν να υφίστανται. Ακόμη, κατάφερε να διαπραγματευτεί και να πετύχει ευελιξία στην άσκηση εθνικής οικονομικής πολιτικής, μακριά από απαγορευτικά πλεονάσματα που συνδεόταν απευθείας μέχρι χθες με άλλα μέτρα, και εφαρμογή μέρους των προεκλογικών εξαγγελιών, ενώ, όπως ανέφερε ο Βαρουφάκης, “στο τελικό κείμενο της Δευτέρας δεν θα θίγονται τα εργασιακά και το ασφαλιστικό ζήτημα ως αντικείμενο διαπραγμάτευσης”.
Από δω και πέρα μετράμε πια τις πληγές. Η τρόικα, είτε με τη λειτουργία που έχει σήμερα, είτε φορώντας τον διάφανο μανδύα της “εποπτείας”, θα υπάρχει. Μπορεί οι υπαλληλίσκοι δευτερο-τρίτης κατηγορίας να μη μπαινοβγαίνουν στα υπουργεία δίνοντας εντολές, όμως έλεγχος θα υπάρχει και μάλιστα ασφυκτικός. Επίσης, μεγάλο μέρος του προεκλογικού προγράμματος προς το παρόν ξεχνιέται. Ο Έλληνας ΥΠ.ΟΙΚ μετρίασε τις εντυπώσεις λέγοντας πως “εκλεχθήκαμε για να εφαρμόσουμε όσα εξαγγείλαμε σε 4 χρόνια, όχι σε 4 μήνες”, όμως η αλήθεια είναι πως πλέον το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης έχει υποστεί εκπτώσεις.
Οι δανειστές βάζουν “ψαλίδι” σε προσλήψεις στο δημόσιο και απαγορεύουν κινήσεις με “δημοσιονομικό κόστος”. Για το ποιές κινήσεις ανήκουν σε αυτή την κατηγορία θα ακούσουμε πολλά τις επόμενες μέρες. Πάντως, ολοκληρωτικά αυτόνομη οικονομική πολιτική σαν εκλεγμένη κυβέρνηση ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α δεν μπορεί να κάνει, αντίθετα με όσα είχε υποσχεθεί, αφού όλα θα περνάνε από έλεγχο.
Τέλος, η δόση του δανείου και τα 1.9 δις της Ε.Κ.Τ από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων θα δοθούν μόνο όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, ενώ και τα 11 δις του ΤΧΣ θα παραμείνουν μόνο για την αύξηση κεφαλαίου των τραπεζών, αντίθετα – πάλι – με τις προεκλογικές εξαγγελίες των στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α πως αυτά τα λεφτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την κυβέρνηση σαν πηγή χρηματοδότησης του προεκλογικού προγράμματος.
Εν ολίγοις, οι εταίροι πέτυχαν να συνδέσουν την όποια χρηματοδότηση της Ελλάδας με την επιτυχία στις μεταρρυθμίσεις, ενώ η Ελλάδα πέτυχε αυτές οι μεταρρυθμίσεις να μην αφορούν περικοπές για τους πολλούς, αλλά καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα και επανεκκίνηση της οικονομίας, με όρους που θα διευκρινιστούν στην πορεία.
Το σκορ δεν είναι καλό για την ελληνική κυβέρνηση, ήταν όμως σε πολύ δύσκολη έδρα. Πλέον έχει την ευκαιρία να πράξει ό,τι, λίγο – πολύ, δεν χρειάζεται να είσαι ριζοσπάστης αριστερός για να κάνεις, κάτι όμως στο οποίο έχουν αποτύχει ΟΛΟΙ όσοι προηγήθηκαν ως κυβερνήσεις. Δηλαδή να πατάξει τη φοροαποφυγή, να ελαφρύνει το βάρος των αδύναμων, μεταθέτοντας το στις πλάτες όσων το απέφευγαν συστηματικά, να δώσει την εικόνα μιας κυβέρνησης που επιθυμεί να δημιουργήσει ένα δικαιότερο κράτος. Αυτό πράγματι μπορεί κανείς, καλή τη προθέσει , να το πιστέψει. Αν δεχθούμε ότι ο Σόιμπλε, η Μέρκελ και οι νεοφιλελεύθεροι υποτακτικοί τους στις κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών θέλουν να προστατέψουν τα συμφέροντα του κάθε Μπόμπολα, του κάθε Βαρδινογιάννη και του κάθε αντίστοιχου “μεγαλοκαρχαρία”, πράγματα που ως φαίνεται ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α δεν θα θίξει, δεν φαντάζεται πώς θα είχαν πρόβλημα αν έβλεπαν όσους κρύβουν τα εισοδήματα τους και συντηρούν τεράστιες περιουσίες και υψηλότατο επίπεδο ζωής να τα αποδείξουν.
Αυτοί είναι και οι όροι που θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση να διατηρήσει τη μεγάλη ως τώρα δημοφιλία της, αφού μέχρι τον Ιούνιο τίποτα δεν αναμένεται να αλλάξει θεαματικά για πολλούς.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.