“Βασικά, είμαι απλά ένας κιθαρίστας που κατάλαβε ότι δεν θα μπορούσε να επιβιώσει μόνο παίζοντας κιθάρα. Κι έτσι έγινα τραγουδοποιός, που είναι λίγο πιο επικερδές επάγγελμα”. Έτσι περιέγραφε τον εαυτό του ο J.J. Cale, που έφυγε από τη ζωή την Παρασκευή, 26 Ιουλίου, μετά από καρδιακή προσβολή.
Στην πραγματικότητα, ο πάντα μετριόφρων J.J. Cale ήταν ένας μεγάλος καλλιτέχνης και ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του “Tulsa sound”, ενός ιδιαίτερου μείγματος blues, rock ‘n’ roll, country και jazz. Έγραψε διαμάντια όπως το “Cocaine” και το “After Midnight” και τα τραγούδια του διασκευάστηκαν από θρύλους όπως ο Eric Clapton, οι Lynyrd Skynyrd, ο Johnny Cash και ο Santana. Ειδικά σαν κιθαρίστας, θεωρείται σημαντική επιρροή για πολλούς ακόμη – ο Neil Young, σε μία συνέντευξή του, τον κατέταξε στην κορυφή μαζί με τον Jimi Hendrix.
Μία καριέρα που φαινόταν καταδικασμένη…
Γεννημένος στην Οκλαχόμα το 1938, ο John Weldon Cale άρχισε να παίζει κιθάρα στα clubs της Τάλσα στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Το 1958 ηχογράφησε το πρώτο του 45άρι (“Shock Hop/Sneaky”), το οποίο δεν γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία, όπως άλλωστε και τα δύο επόμενα (“Troubles, Troubles / Purple Onion”, 1960 και “Ain’t That Lovin You Baby / She’s My Desire”, 1961).
Το 1964 ο John αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στο Los Angeles. Αρχικά δούλευε κυρίως ως ηχολήπτης και έπαιζε σε διάφορες μπάντες. Ένας ιδιοκτήτης club στην περίφημη Sunset Strip του έδωσε το ψευδώνυμο J.J. Cale, με το οποίο έκανε άλλη μία απόπειρα στη δισκογραφία, με τρία ακόμη singles. Ένα από αυτά ήταν και η πρώτη έκδοση του “After Midnight” (1966). Ωστόσο, η μεγάλη επιτυχία δεν ήρθε ούτε αυτή τη φορά. Ο J.J. Cale γύρισε στην Τάλσα, έπαιζε πάλι σε τοπικά bars και σκεφτόταν σοβαρά να σταματήσει την επαγγελματική ενασχόληση με τη μουσική.
Όλα άλλαξαν όταν ένα αντίτυπο του “After Midnight” έφτασε στα χέρια του Eric Clapton. Ο -ήδη πασίγνωστος εκείνη την εποχή- Clapton ηχογράφησε το τραγούδι το 1970, γνωρίζοντας τεράστια ραδιοφωνική επιτυχία. Ξαφνικά, όπως αφηγούνταν ο J.J. Cale, “η ηχογράφηση του Eric άνοιξε ένα σωρό πόρτες για μένα, κι έτσι κατάφερα να πάω στο Nashville και να κάνω το ‘Naturally’ [το πρώτο του album]”.
Tο ταλέντο του μέχρι τότε παντελώς άγνωστου τραγουδοποιού και κιθαρίστα από την Οκλαχόμα επιτέλους αναγνωρίστηκε. Οι κριτικοί αγκάλιασαν τον μοναδικό ήχο του J.J. Cale, αυτό το “ιδιαίτερο υβρίδιο blues, folk και jazz, που χαρακτηρίζεται από τις χαλαρές μελωδικές φράσεις, την κιθάρα που ‘ρέει’ και τα λακωνικά φωνητικά”, όπως έγραφαν τότε οι Los Angeles Times. Ο δίσκος περιλάμβανε μια νέα εκτέλεση του “After Midnight” και το “Crazy Mama”, τα πρώτα hits του J.J. Cale στο Billboard, αλλά και το “Call Me The Breeze”, που έχει διασκευαστεί από τους Lynyrd Skynyrd, τον Johnny Cash και άλλους.
Η “παρέμβαση” του Clapton δεν οδήγησε μόνο στην καθιέρωση του J.J. Cale στο μουσικό στερέωμα, αλλά γέννησε και μία βαθιά φιλία. Οι δύο μουσικοί συνεργάστηκαν αρκετές φορές, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το κοινό τους άλμπουμ “The Road To Escondido” (2006), ενώ ο Eric Clapton μετέτρεψε σε παγκόσμιες επιτυχίες κι άλλα τραγούδια του J.J. Cale, όπως το “Cocaine”.
“Ακόμα δεν θέλω να γίνω διάσημος”
Μετά το “Naturally” ακολούθησαν αρκετά ακόμη albums με κομμάτια που αγαπήθηκαν, όπως τα “Ridin’ Home”, “Travelin’ Light”, “Lies”, “I’ll Make Love To You Anytime”. Πέρα από το ιδιαίτερο κιθαριστικό του στυλ και τις συνθετικές του ικανότητες, ο J.J. Cale αναγνωρίστηκε και για τις καινοτόμες ηχογραφήσεις του – ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν drum machines και samples. Παρά την επιτυχία που γνώρισε, όμως, έμενε συνειδητά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και απέφευγε τις μεγάλες περιοδείες. Για μεγάλα διαστήματα απείχε τόσο από τις ζωντανές εμφανίσεις, όσο και από τις ηχογραφήσεις, αποκτώντας τη φήμη του σκοτεινού, κλειστού χαρακτήρα. Έτσι, ο ήρωας του Neil Young και του Eric Clapton δεν έγινε ποτέ rock star – μάλλον επειδή δεν το επιδίωξε.
Σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, τον ρώτησαν αν τον ενοχλεί που οι κριτικοί και πολλοί καλλιτέχνες τον κατατάσσουν στους θρύλους, ενώ οι fans μπορεί να λατρεύουν τα τραγούδια του χωρίς να ξέρουν ούτε το όνομά του. Ο J.J. Cale απάντησε: “Είμαι ένας κιθαρίστας – τραγουδοποιός και στάθηκα τυχερός όταν ο Clapton άκουσε ένα από τα τραγούδια μου. Δεν είμαι τύπος της showbiz. Είχα όσο πάθος να ασχοληθώ με τη μουσική θα μπορούσε να έχει κανείς. Αλλά ποτέ δεν ήθελα να κάνω την γλάστρα. Και ακόμα δεν θέλω να γίνω διάσημος”.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.