Η επικείμενη ψηφοφορία για τα νέα μέτρα στη Βουλή, την επόμενη εβδομάδα, φαίνεται ότι θα είναι άλλο ένα χτύπημα στο ήδη βαριά τραυματισμένο ΠΑΣΟΚ. Η τελευταία κρίση στο πάλαι ποτέ κυρίαρχο κόμμα της “δημοκρατικής” παράταξης ξέσπασε μετά την ανταρσία μερίδας βουλευτών, κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις-“εξπρές”. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αντέδρασε θέτοντας ουσιαστικά τελεσίγραφο στην κοινοβουλευτική του ομάδα για την υπερψήφιση του νέου Μνημονίου. Η απάντηση ήρθε άμεσα: Δύο βουλευτές (Μ. Κασσής και Μ. Ξενογιαννακοπούλου) δήλωσαν ότι αποχωρούν από το κόμμα, η πρώην υπουργός Κατερίνα Μπατζελή έθεσε ανοιχτά θέμα ηγεσίας, ενώ η “Αριστερή Πρωτοβουλία” ζήτησε και πάλι την αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση, κάνοντας λόγω για πολιτική αυτοκτονία.
Όλα δείχνουν ότι το “Κίνημα” οδεύει προς το οριστικό σβήσιμο από τον πολιτικό χάρτη – ένα ενδεχόμενο που άρχισε να διαφαίνεται από τα πρωτοφανή χαμηλά ποσοστά του στις διπλές εκλογές και ενισχύθηκε από τις μετεκλογικές δημοσκοπήσεις, στις οποίες το ΠΑΣΟΚ πάλευε για την… τέταρτη θέση. Πλέον, η -ουσιαστική, αν όχι και τυπική- διάλυση είναι θέμα χρόνου.
Το κόμμα που κάποτε θα έφερνε την “Αλλαγή” δεν θα λείψει σε πολλούς. Σίγουρα δεν θα το αναπολούν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που βλέπουν επί τρία χρόνια τα εισοδήματά τους να μειώνονται, ενώ οι φόροι συνεχώς αυξάνονται. Δεν θα το νοσταλγούν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που αναγκάστηκαν να βάλουν λουκέτο λόγω της ύφεσης, ούτε βέβαια οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι άνεργοι. Το ΠΑΣΟΚ δεν θα λείψει ούτε καν στους ακραιφνείς “Μνημονιακούς” (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι). Πέραν των εισοδηματικών – φορολογικών παρεμβάσεων, από τις δεκάδες μεταρρυθμίσεις-προϋποθέσεις των δανειακών συμβάσεων (πάταξη φοροδιαφυγής, περιορισμός γραφειοκρατίας, μηχανογράφηση Δημοσίου, επιτάχυνση του έργου της Δικαιοσύνης είναι μόνο μερικές από αυτές) η τελευταία “πράσινη” διακυβέρνηση δεν προώθησε σχεδόν καμία. Το μόνο που κατάφερε ήταν να περιορίσει τις δαπάνες του προϋπολογισμού μέσω πρωτοφανών μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις και να αυξήσει τα έσοδα μέσω άδικης, οριζόντιας φορολογίας – οδηγώντας έτσι την οικονομία σε βαθειά ύφεση.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε την προσδοκία του ότι θα διασωθεί πολιτικά επειδή “έσωσε τη χώρα από τη χρεοκοπία”. Στην πραγματικότητα, η Ιπποκράτους φαίνεται ότι περίμενε να συνεχιστεί η στήριξή της από τον τεράστιο κομματικό της στρατό, επειδή δεν προώθησε καμία “ενοχλητική” για τους πελάτες-υπαλλήλους βαθιά μεταρρύθμιση, κυρίως την εφεδρεία ή κάποιο άλλο τρόπο περιορισμού του δημόσιου τομέα. Ο υπολογισμός αυτός βέβαια αποδείχθηκε τραγικό λάθος, αφού οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ανέχθηκαν τη μείωση των αποδοχών τους ως αντάλλαγμα για τη διατήρηση της μονιμότητας. Κάτι που βέβαια δεν ανέχθηκαν ούτε οι εκατομμύρια ιδιωτικοί υπάλληλοι, συνταξιούχοι και άνεργοι, που επίσης πλήρωσαν και πληρώνουν ακόμη “τα σπασμένα”.
Κάπως έτσι συρρικνώθηκε δραματικά η άλλοτε ευρεία δεξαμενή “πράσινων” ψηφοφόρων. Εξάλλου, πολλά από τα στελέχη του “παλιού” ΠΑΣΟΚ έχουν βρει ήδη στέγη στο ΣΥΡΙΖΑ και στις λοιπές “αντιμνημονιακές” δυνάμεις, ενώ μερίδα των “εκσυγχρονιστών” φαίνεται ότι ετοιμάζει νέο πολιτικό φορέα. Δεν αποκλείεται λοιπόν οι ίδιες καταστροφικές συμπεριφορές και αντιλήψεις να επιβιώσουν του κόμματος, μέσα από άλλα πολιτικά σχήματα.
Σε κάθε περίπτωση, ένας μεγάλος κύκλος κλείνει. Δεν αφήνουμε πίσω μας μόνο την αποτυχημένη διακυβέρνηση Γ. Παπανδρέου (και στη συνέχεια Λ. Παπαδήμου – Ευ. Βενιζέλου), αλλά τριάντα ολόκληρα χρόνια “πασοκικής” κυριαρχίας, η οποία γέννησε τους πρασινοφρουρούς, τα “ζεϊμπέκικα”, το “Τσοβόλα, δώστα όλα”, το σκάνδαλο Κοσκωτά (και πολλά ακόμη), τα Greek Statistics, τους Ολυμπιακούς Αγώνες της χρεοκοπίας – και βέβαια, την αντίληψη ότι το Δημόσιο ανήκει στο κόμμα. Ας τραγουδήσουμε ενωμένοι, χωρίς ίχνος νοσταλγίας: “Καληνύχτα, ήλιε, καληνύχτα”.
ΥΓ. Χρειάστηκαν πέντε χρόνια ύφεσης για να ξεφορτωθούμε το ΠΑΣΟΚ. Ας μην φτάσουμε στη χρεοκοπία για να ξεφορτωθούμε τη Νέα Δημοκρατία. Βέβαια, για να γίνει αυτό χρειάζονται αξιόπιστες εναλλακτικές κυβερνητικές λύσεις με συγκεκριμένες ρεαλιστικές προτάσεις. Δυστυχώς, πάσχουμε άσχημα στην αξιοπιστία και στο ρεαλισμό, οπότε μας βλέπω για αρκετό καιρό με τον τύπο που μιλάει απευθείας με το Θεό.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.