Χτες, καθώς ετοιμαζόμουν να περάσω από τη μια πλευρά του δρόμου στην άλλη, πέρασε από μπροστά μου ένα αμάξι με πατημένο το γκάζι και με 2 οργισμένους επιβάτες, οδηγό και συνοδηγό που έβριζαν με τη φωνή επίσης στην τσίτα.

Η συνοδηγός τη στιγμή που βρέθηκε δίπλα ακριβώς από έναν μετανάστη που κουβαλούσε τα γνωστά χαρτόκουτα για να εισπράξει πενταροδεκάρες μετά από ατελείωτες ώρες δουλειάς, του έκανε με περίσσιο θράσος κωλοδάκτυλο και του φώναξε “αντε παλιομαλάκα”.

Η.. καθυστέρηση και το μποτιλιάρισμα 5 δευτερολέπτων που προκάλεσε άθελά του ο μετανάστης που έσερνε καταϊδρωμένος σε ένα καρότσι την πραμάτεια του κι αυτό επειδή αναγκάστηκε να περάσει για λίγο στο δρόμο επειδή ένα αμάξι είχε παρκάρει -προσωρινά- παράνομα, ήταν αρκετός λόγος για τη συνοδηγό ώστε να τον βρίσει και και να τον προσβάλλει.

Δεν λογάριασε ούτε την κούρασή του, την ώρα που αυτή στρογγυλοκαθόταν άνετη στο κάθισμά της, ούτε την παρανομία του άλλου και ούτε κατά διάνοια προφανώς δεν σκέφτηκε να μπει στη θέση ενός ανθρώπου που άφησε τη χώρα του για να επιβιώσει ο ίδιος και πιθανότατα μια οικογένεια που αναγκαστικά άφησε πίσω του και τώρα αυτό συμβαίνει υπό τις δυσκολότερες των συνθηκών.

Όλα αυτά στην άδεια Αθήνα, η οποία αυτές τις μέρες δεν έχει το ελάχιστο μποτιλιάρισμα. Πρώτα όμως βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Μπορεί να έφυγε κόσμος και κοσμάκις αυτές τις μέρες, όμως οι συνήθειες της καθημερινότητας της πόλης δεν την εγκαταλείπουν. Οι άνθρωποί της, όχι όλοι φυσικά – κάποιοι αντιστέκονται και πηγαίνουν κόντρα στον καιρό, είναι ικανοί να γίνουν κανίβαλοι για να πάνε 2 δευτερόλεπτα κάπου πιο γρήγορα κι ας έχουν προηγουμένως διασχίσει “αέρα” όλους τους δρόμους που μέχρι πριν λίγες μέρες ασφικτυούσαν. Τις περισσότερες φορές δε, αυτό το κάπου που θέλουν τόσο γρήγορα να πάνε είναι κάτι το παντελώς αδιάφορο. Όπως άλλωστε και η αδιάφορη ζωή που κάνουν και για την οποία βιάζονται κιόλας μη σπαταληθεί κάτι απ’ τον χρόνο της..

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts

//