Αλήθεια την σημερινή εποχή ποιος παραμένει ακόμα αθώος; Ποιος είναι αυτός που ακόμα δεν έχει βιαστεί επανειλημμένα από Τροϊκανούς, προδότες πολιτικούς, φασίστες Χρυσαυγίτες, μούφα αριστερούς και κάθε είδους απατεωνίσκους;  Κάντε μια βόλτα στα σχολεία και τα πάρκα και ίσως, αν είστε τυχεροί, ακούσετε κάποιο παιδικό γέλιο.

Αν τα παιδιά είναι το μέλλον λοιπόν ήρθε η ώρα να τα προστατέψουμε στο παρόν. Ήρθε η ώρα να κάνουμε ησυχία. Τα παιδιά δεν είναι ανάγκη να μάθουν από τώρα τι εστί ΔΝΤ. Δεν είναι ανάγκη να ξέρουν ποιος είναι ο Κασιδιάρης, τι αντιπροσωπεύει η Χρυσή Αυγή, ποια είναι τα επόμενα δυσβάσταχτα μέτρα που θα ψηφιστούν στην Βουλή των Ελλήνων.

Αν αλήθεια τους δώσουμε από τώρα την αλήθεια στο πιάτο με τρόπο και λέξεις ώστε να την κατανοήσουν, ποιος θα μεγαλώσει ευτυχισμένος σε αυτή την χώρα; Ποιος θα παίζει στα πάρκα, στον  δρόμο και στις πιλοτές; Ποιος θα γελάει με αυθορμητισμό; Ποιος θα κάνει όλους τους υπόλοιπους να χαμογελάνε;

Την γενιά των 40-50άρηδων ξεχάστε την. Είναι βυθισμένη είτε στις τύψεις της, είτε στις απαρχαιωμένες απόψεις της, είτε στην κατάθλιψη την οποία η ίδια γενιά εξέθρεψε. Οι άνθρωποι της γενιάς αυτής το καλύτερο που μπορούν πλέον να κάνουν είναι να υποστηρίξουν τους νέους. Όχι με λόγια, αλλά με πράξεις. Να μην κόβουν τα φτερά και τις ιδέες των 20άρηδων και παράλληλα να προστατέψουν τους μοναδικούς ευτυχισμένους του τόπου αυτού. Τα παιδιά.

Όσον αφορά τους νέους, η περίοδος χάριτος τελείωσε. Όσοι έχουν το κουράγιο και την δύναμη να βρίσκονται σε μία συνεχή κατάσταση ευφορίας, όπως κάποτε βρισκόταν ολόκληρη η γενιά των 20άρηδων, είναι είτε ήρωες είτε εκτός τόπου, χρόνου και πραγματικότητας.

H γενιά των 20άρηδων και εν μέρει των 30άρηδων δεν έχει πλέον το δικαίωμα να είναι ευτυχισμένη. Κληροδότησε την δυστυχία και θα πρέπει να ζήσει με αυτή. Να συμβιβαστεί με την ανεργία, την φτώχια, την εκμετάλλευση, την εξαθλίωση, την πείνα. Έτσι της λένε και το χειρότερο είναι πως έτσι είναι.

Οι νέοι θέλουν να δουλέψουν αλλά δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Θέλουν να έχουν ένα δικό τους εισόδημα αλλά οι δουλειές που βρίσκουν δεν πληρώνουν. Θέλουν να έχουν μια δουλειά με βιώσιμες συνθήκες εργασίας αλλά τέτοια δεν υπάρχει. Θέλουν να στηρίξουν τους γονείς τους αλλά δεν γνωρίζουν τον τρόπο. Μια ζωή, ένα τεράστιο ΑΛΛΑ.

Τι απομένει λοιπόν; Οι επαναστατικές ιδέες των νέων και το γέλιο των παιδιών. Το πρώτο δέχεται ήδη το δικό του πόλεμο, ωστόσο γνωρίζει πώς να προστατευτεί. Ήρθε η ώρα να προστατευθεί και το δεύτερο.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

ΕλληνοΚαναδός από μητέρα, Χιλιαδιώτης (Φωκίδας) από πατέρα, ήξερε από μικρός πως θέλει να γίνει δημοσιογράφος. Περισσότερο από τα άλλα παιδάκια. Σπούδασε Επικοινωνία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στο Καποδιστριακό και εργάστηκε σε διάφορα αθλητικά site (balla.gr, sport.gr) προτού μεταπηδήσει στο τεχνικό κομμάτι της διαδικτυακής τηλεόρασης (livestreaming). Σπουδαιότερη εμπειρία της ζωής του, μαζί με ένα buzzer beater στην ηλικία των 8 ετών, η πρόσφατη παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, στο οποίο αποτέλεσε και ανταποκριτής του gazzetta.gr. Στο 3point κάνει αυτό που αγαπά περισσότερο, πλάκα με φίλους και δημοσιογραφία χωρίς αφεντικά.

Related Posts

//