Για άλλη μια φορά, έκτη συνεχόμενη, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός διασταύρωσαν τα ξίφη τους με φόντο τον τελικό του Κυπέλλου, αλλά και τις μισοάδειες εξέδρες του Ελληνικού. Για άλλη μια φορά ο αγώνας στιγματίστηκε από τις ορέξεις χουλιγκάνων για καρεκλοπόλεμο και για άλλη μια φορά λύση για το πώς μπορούμε έστω και για 40 λεπτά να θυμίσουμε Ισπανία, δεν βρέθηκε.
Παρόλα αυτά πράσινοι και ερυθρόλευκοι αψήφησαν τις συνθήκες κι έπαιξαν καλό μπάσκετ. Έστω και αν δεν το χαρήκαμε με τη ψυχή μας, υπάρχουν λόγοι που αξίζει να θυμόμαστε τον χτεσινό τελικό. Τον πρώτο μεγάλο τελικό της νέας εποχής, καθώς έπεται και συνέχεια στα πλέι οφ του πρωταθλήματος. Το 3pointmagazine.gr σας παρουσιάζει το μεγάλο ντέρμπι μέσα από τη δική του ματιά.
Αφού είδαμε…
… τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να κάνει έφοδο στο καμαράκι των διαιτητών, μετά τον αγώνα στο ΣΕΦ, και να τσαλακώνει την ελπιδοφόρα εικόνα που είχαν δώσει ο ίδιος και οι αδερφοί Αγγελόπουλοι με θερμές χειραψίες και εναγκαλισμούς πριν το ματς.
…να γίνεται επίθεση με πέτρες στο σπίτι του διαιτητή Πιλοΐδη, λίγες μέρες μετά το “εγώ έχω εφεύρει την αλητεία”, συνοδευόμενο από απειλές του προέδρου του Παναθηναϊκού.
… τις οπαδικές φυλλάδες να δυναμιτίζουν ακόμα περισσότερο το κλίμα.
Στη συνέχεια είδαμε…
… παρατεταγμένους στρατούς έτοιμους για μάχη.
…σφριγηλούς, σημαδεμένους, μουσάτους τύπους να στέκονται δίπλα στη φυσούνα (το πώς και γιατί βρέθηκαν εκεί, τοποθετείται στην ίδια κατηγορία ερωτημάτων με το πώς πέρασαν μαχαίρια, φωτοβολίδες κι άλλα αντικείμενα στο γήπεδο) απ’ όπου έβγαιναν οι παίκτες, να χαμογελούν και να δίνουν high five, βγάζοντας άναρθρες κραυγές μίσους για τον αντίπαλο.
… τον Xάινς να πέφτει κάτω από φωτοβολίδα, κατά τη διάρκεια ανταλλαγής… πυρών από το πράσινο στο κόκκινο πέταλο και αντίστροφα. Τον Μπράμος να τραυματίζεται στο μπράτσο από αντικείμενο που ούτε ο ίδιος κατάλαβε τι ήταν και να προστίθενται αμφότεροι στην μακροσκελή λίστα των θυμάτων της εξέδρας (Μπάρλος, Παπαλουκάς κ.ο.κ).
…το ματς να ξεκινά χωρίς περιγραφή λόγω των επανειλημμένων απεργιών, όπως αναγραφόταν στην κορυφή της οθόνης, αλλά και να συνεχίζεται χωρίς κόσμο από ένα σημείο κι έπειτα λόγω επεισοδίων.
Και πριν και μετά τη διακοπή του αγώνα είδαμε…
…Τους ρόλους να αντιστρέφονται. Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που είχε τα ηνία και τον έλεγχο του ματς, χωρίς να επιτρέψει στον Ολυμπιακό να πάρει κεφάλι στο σκορ, εκτός από μια φορά στο τελευταία δεκάλεπτο με τρίποντο του Σλούκα (72-71).
* Οι πράσινοι εν αντιθέσει με τα δύο προηγούμενα παιχνίδια έβγαλαν ενέργεια, ήταν συγκεντρωμένοι με λογικές επιλογές στην επίθεση και με σκυλίσια άμυνα έσπασαν το ρόδι στα αιώνια ντέρμπι.
* Ο Παναθηναϊκός όμως κέρδισε γιατί υπερείχε. Και υπερείχε γιατί αξιοποίησε τις αρετές του και έκρυψε τις αδυναμίες του.
* Μετά την εντός έδρας ήττα του τριφυλλιού με τη Ρεάλ Μαδρίτης στο ΟΑΚΑ, ο Ντρέιπερ είχε δηλώσει ότι ο ίδιος και οι συμπαίκτες του αντιμετώπισαν μια δυνατή αθλητική και σκληρή ομάδα.
* Αυτός ήταν κι ο στόχος του Πεδουλάκη. Στη νέα εποχή του Παναθηναϊκού θέλησε να ποντάρει σε παίκτες με δύναμη, εκρηκτικότητα, άλμα και έφεση στο ριμπάουντ, έστω κι αν ο Λάσμε ποτέ δεν θα γίνει Μπατίστ, ή ο Γκιστ – Φώτσης, που φαίνεται πάντως να βρίσκεται κοντά στην επιστροφή.
* Στο πρώτο ματς που κρινόταν τίτλος του βγήκε. Ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε στα ριμπάουντ έχοντας 31 (10επ. – 21αμ.) έναντι 24 (6επ.-18αμ.) του Ολυμπιακού, έτρεξε περισσότερο, δούλεψε καλύτερα το transition game και “τρύπησε” με διεισδύσεις την υπνωτισμένη σε πολλές περιπτώσεις αντίπαλη άμυνα. Οι δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες βοήθησαν πολύ. Σωστές τοποθετήσεις και στην άμυνα. Τα άστοχα σουτ των Πρωταθλητών Ευρώπης κατέληγαν σε πράσινα χέρια και κάπως έτσι φτάσαμε στο +17 (37-20).
Η έλλειψη χημείας και ομοιογένειας, όπως και πολλές ακόμα αδυναμίες που είχε παρουσιάσει στο πρόσφατο παρελθόν ο Παναθηναϊκός (μονοδιάστατος και προβλέψιμος στην επίθεση, ευάλωτος στην άμυνα, με πολλά νεκρά διαστήματα στην απόδοσή του), μακιγιαρίστηκαν. Δεν εξαλείφθηκαν. Κανείς όμως δεν είναι αιώνια καταδικασμένος στο λάθος. Στο χέρι του είναι να φέρει τα πάνω-κάτω, έστω και για 40 λεπτά.
Είδαμε ακόμα…
…τον Πεδουλάκη να βγάζει λαγούς από το καπέλο, παίρνοντας το μάξιμουμ από μια πεντάδα παικτών. Λάσμε, Ούκιτς, Διαμαντίδης, Γκιστ και Καπόνο πήραν τον Παναθηναϊκό από το χέρι, πετυχαίνοντας καθοριστικά καλάθια. Ο πρώτος του τίτλος ήρθε με σχέδιο.
* Ο Καπόνο μπήκε με αποστολή να βάλει 3-4 καλάθια. Τα έβαλε. Διαμαντίδης-Ούκιτς εναλλάσσονταν σε οργανωτικά και εκτελεστικά καθήκοντα. Όταν έβαλε το πρώτο τζαμπ σουτ ο Κροάτης, άνοιξε και η πρώτη σαμπάνια. Με τον Ούκιτς στην μέρα του και τον Διαμαντίδη να πιάνει γνώριμα στάνταρ απόδοσης ο Παναθηναϊκός δεν έχανε, όπως είπε και ο Μασιούλις. Εκτός κι αν αυτοκτονούσε…
* Φλέρταρε με την ήττα. Κι αυτό λόγω έλλειψης συγκέντρωσης. Όμως η φανέλα είχε αποφασίσει. Ο Παναθηναϊκός θα παρέμενε Κυπελλούχος Ελλάδας. Όχι μόνο δεν πανικοβλήθηκε όταν έμεινε πίσω για πρώτη φορά στο ματς λίγα λεπτά πριν την λήξη, αλλά απάντησε με γκολ φάουλ και σερί 7-0.
* Καλά αγγλικά δεν μιλάει, αλλά όταν δίνει σύνθημα για defense, ο Πεδουλάκης ξέρει ότι μπορεί να έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Επέλεξε να αφήσει ελεύθερα σουτ στον Άντιτς ή ακόμα και στον Παπανικολάου, που ήταν υπέρ του δέοντος διστακτικός χτες και έπεσε με τα μούτρα στον Σπανούλη. Έκλεισε ακόμα τους διαδρόμους προς το καλάθι, έστησε καλά διπλές και τριπλές άμυνες, προετοιμάσε εξαιρετικά την ομάδα στο κομμάτι της ψυχολογίας. Από πάθος ο Παναθηναϊκός ξεχείλιζε! Γεγονός που φάνηκε περισσότερο από ποτέ στο κλέψιμο του Σχορτσιανίτη, ανεξαρτήτως της ατυχούς κατάληξης. Αυτή τη φορά ο Άρτζι δικαιώθηκε. Την επόμενη ίσως χρειαστεί να επιστρατεύσει κάποια από τα τεχνάσματα του Ομπράντοβιτς, όταν ο Παναθηναϊκός δεν άφηνε να γίνει απόπειρα για ελεύθερο σουτ. Τουλάχιστον στα καλά του.
… τον Ολυμπιακό να μη βάζει τα μεγάλα σουτ. Είναι ομάδα κομμένη και ραμμένη για μεγάλα σουτ, αλλά αυτή τη φορά τα έχασε. Το πρόβλημα ήταν η έλλειψη εναλλακτικών επιλογών. Η απουσία του Μάντζαρη, το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Πάουελ, ο άφαντος Μαυροειδής και ο τίμιος, πλην περιορισμένων δυνατοτήτων Σερμαντίνι, έχουν κάνει το ρόστερ του Ολυμπιακού να μοιάζει μικρό. Όταν δε ο Παπανικολάου κάνει το χειρότερό του παιχνίδι και μένει στους 2 πόντους με 0/4 τρίποντα, ο Πρίντεζης κολλάει στους 6 πόντους και ο Περπέρογλου βάζει ένα καλάθι, τα πράγματα μπορούν να γίνουν πολύ σκούρα, όπως κι έγιναν.
… τον Ούκιτς να κάνει το καλύτερό του παιχνίδι με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Από άλλο πλανήτη. Εξαιρετικός, μεγάλος σουτέρ και παίκτης που αν είχε σταθερότητα, θα ήταν από τους κορυφαίους στη θέση του. Αν μπει το πρώτο δυσκολάκι, ακολουθούν τα υπόλοιπα. Εξ’ ου και η κορυφαία του επιθετική επίδοση (18π.)
…τον Διαμαντίδη να πανηγυρίζει όσο κανέναν άλλο τίτλο. Ο Μήτσος φέτος αποτελεί τον συνδετικό κρίκο του παρελθόντος με το παρόν. Είναι ο φυσικός ηγέτης της ομάδας. Αυτός που νιώθει την μεγαλύτερη περηφάνια μετά από κάθε της επιτυχία και την μεγαλύτερη απογοήτευση μετά από κάθε αποτυχία. Έστειλε μήνυμα ότι είναι ακόμα εδώ και για όσο παραμένει στην ενεργό δράση, ο Ολυμπιακός δεν έχει το δικαίωμα να επαναπαύεται.
…νέα ενδιαφέροντα ζευγάρια. Ο Λάσμε δεν είναι Μπατίστ, αλλά πετάει στα ύψη. Δύο alley hoop σε τελικό δεν είναι και λίγα…
… τους παίκτες του Ολυμπιακού να κάνουν ένσταση. Για ποιο λόγο; Η αντίδραση θύμισε ημέρες γκρίνιας, ημέρες που ακόμα βρισκόταν στο τιμόνι ο Παναγιώτης Γιαννάκης και η ομάδα διαμαρτυρόταν για τη διαιτησία, πριν καν καλά-καλά παίξει, χωρίς φυσικά να έχει πάντα άδικο για φαλτσοσφυρίγματα. Ο Ολυμπιακός είναι πρωταθλητής Ευρώπης και Ελλάδα, αν θέλει του χρόνου να βρεθεί χωρίς… ιδιότητα, τότε βαδίζει στο σωστό δρόμο. Διαφορετικά, δουλειά και επιστροφή στις νίκες.
… τον Μπανκς να αγνοείται. Σε δύο ντέρμπι έχει 2 πόντους και πολλές λάθος επιλογές. Ο αμερικανός δεν θυμίζει σε τίποτα τον παίκτη που είδαμε στο ΝΒΑ.
Είδαμε τέλος…
…ότι ο χρόνος δεν επουλώνει τις πληγές. Οι αρμόδιοι για τις τύχες του ελληνικού μπάσκετ όχι μόνο σοφότεροι δεν γίνονται, αλλά επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη και σπρώχνουν όλο και πιο κοντά στο γκρεμό το πλέον πετυχημένο άθλημα σε συλλογικό επίπεδο για τη χώρα. H αστυνομία ήλεγξε εξονυχιστικά και πάλι μόνο τους δημοσιογράφους, ενώ φήμες αναφέρουν πως στο γήπεδο πέρασε και… μπαζούκας.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.