Λίγα μέτρα πιο πέρα από τις προεκλογικές ομιλίες και εκδηλώσεις, επισκεφθήκαμε την Πέμπτη το βράδυ το Tin Pan Alley, όπου ακούσαμε την ηλεκτρονική με την progressive pop να κάνουν έρωτα πίσω από μία από τις πιο δυνατές φωνές της αθηναϊκής underground σκηνής.
Στο μικρόφωνο, η ροζομάλλα Lia Hide με τη μπάντα της να παίζουν με πάθος για πολυποίκιλες πτυχές της ζωής. Από τον έρωτα και το σεξ, μέχρι την πολιτική και τους φόνους. Παρόλο που δεν είχε αρκετό κόσμο, η αισθησιακή φωνή της Lia απευθυνόταν στο κοινό της με ζεστασιά, αγγίζοντας αλλά και διαπερνώντας τις αισθήσεις.
Με φόντο μαύρα πουλιά να πετούν, μας μεταφέρει στις πρώτες σκοτεινές αμφισβητήσεις της εφηβείας που ενηλικιώνονται και ωριμάζουν μαζί μας. Όπως είπε και η ίδια στο 3pointmagazine λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του πρώτου της δίσκου ονόματι “Home” : «Είναι θεματικός δίσκος και αφορά την ενηλικίωση ενός κοριτσιού που ζει στην πόλη. Είναι η αστική μοναξιά. Ιστορίες που μου βγήκαν αβίαστα και γράφτηκαν όλα μέσα σε ένα καλοκαίρι. Μέσω αυτού κατάφερα να γίνω αυτή που είμαι».
Συνεχίζοντας το live είπε πως θα μας τραγουδήσει για φόνους. «Ο καινούργιος μου δίσκος είναι 13 ιστορίες από φόνους. Δεν ολοκληρώνονται όλοι τους όμως. Είναι όλα τα alter ego που έφτιαχνα κατά καιρούς στο μυαλό μου». Για να είμαι ειλικρινής, με γοήτευσε η απόλυτη φυσικότητα με την οποία προσέγγιζε την κοπέλα που αγαπούσε τον κατ’ εξακολούθηση βιαστή της ή τη Sue που έβαλε τα ρούχα του πατέρα της και σκότωσε κόσμο. Με γοήτευσαν αυτά τα άκρα που μετενσαρκώνονταν στη μουσική της σαν από σκηνή της κοινής μας καθημερινότητας.
Όταν τη ρώτησα γιατί την εμπνέει μία τόσο έντονη ψυχοπαθολογία εκείνη απάντησε πως : «Το καλοκαίρι που έγραψα το δίσκο, πέρασα πολύ ώρα μόνη μου , και όλα ήταν ένα βουνό. Σκέφτηκα ότι αν δε τα ξορκίσω μια και καλή, θα με κυνηγάνε για πάντα».
Και κάπως έτσι, η μουσική παίρνει τη μορφή της ψυχανάλυσης, της κάθαρσης .Σου δίνει την ελευθερία και τη δυνατότητα να κρατήσεις το όπλο , να τραβήξεις τη σκανδάλη και να πυροβολήσεις ό, τι σε πονάει και σε καταπιέζει. Σου δίνει τη δικλείδα ασφαλείας για να συνταιριάξεις την πραγματικότητα με τις εκρήξεις σου και να βγεις «ακίνδυνος» σε μια κοινωνία που αν δεν είχε την τέχνη ενδεχομένως να σκοτωνόμασταν όλοι μεταξύ μας.
Η μπάντα της Lia απαρτίζεται από τους : Ηλιάνα Κορέτση στο τσέλο, το Νίκο Βλάχο στο μπάσο, το Γιώργο Ράδο στα τύμπανα, την Ειρήνη Κετικίδη στην κιθάρα και τη Μαρία Κουρούπη στα backin’ vocals.
Θα βρείτε τον “Home” στα Public, καθώς και σε άλλα δισκοπωλεία ή
Μπορείτε να πάρετε μία γεύση στο itunes ή στο spotify ( έχει και το καινούργιο που κάνει remix ο Κ. Βήτα)
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.