Σημαίες του Τσε Γκεβάρα, ένα πέταλο να τραγουδάει το “Bella Ciao” και το “Pandiera Rossa”, μίσος για τους ακροδεξιούς οπαδούς της Λάτσιο και της Ελλάς Βερόνα, αλληλέγγυοι σε διαμαρτυρία και αντίδραση ακόμη και εκτός Ιταλίας, όπως το πανό για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Το 3pointmagazine.gr παρουσιάζει το δεύτερο μέρος της σειράς αφιερωμάτων σε ομάδες, των οποίων οι οπαδοί έχουν ταυτιστεί με αντιφασιστικά και αντιρατσιστικά κινήματα και αντανακλαστικά. Αναγνωρίζεται πως στο σύγχρονο αθλητισμό τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στις κερκίδες τείνουν να ξεθωριάζουν, οι εξαιρέσεις ωστόσο επιβιώνουν, με ορισμένες κερκίδες να στέλνουν το “μήνυμα” της αδελφότητας και της αλληλεγγύης.
H Λιβόρνο (ιτ. “Associazione Sportiva Livorno Calcio”) ιδρύθηκε στην ομώνυμη πόλη της Τοσκάνης το 1915. Οι οπαδοί της δεν την υποστηρίζουν για τα πρωταθλήματα, τα κύπελλα και τις ευρωπαϊκές διακρίσεις. Τέτοια κατορθώματα δεν έχει να επιδείξει. Από την Serie A έως και την Serie C1, είναι γυρολόγος των κατηγοριών, δίχως να πρωταγωνιστεί σε διάρκεια χρόνων.
Το γήπεδο της όμως μαζεύει κόσμο που τραγουδά σε κάθε περίπτωση. Είτε για να εμψυχώσει τους ποδοσφαιριστές, είτε για να πανηγυρίσει σκοπούς επαναστατικούς, μα και για να διατρανώσει μηνύματα ενάντια σε κάθε μορφή ρατσισμού.
Γνωστοί για τις αριστερές τους πεποιθήσεις, αποτέλεσαν την εξαίρεση στον κανόνα από τη δεκαετία του ’80, όταν ξεκίνησε μια έντονη πολιτικοποίηση στις κερκίδες των ιταλικών γηπέδων και οι περισσότεροι πυρήνες των “ultras” (σ.σ των φανατικών οπαδών) κινήθηκαν προς τα “δεξιά”. Μέχρι σήμερα, στην πόλη που γεννήθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας, οι οπαδοί της Λιβόρνο ανεμίζουν σημαίες με σφυροδρέπανα και τη μορφή του Τσε Γκεβάρα, τραγουδούν κομμουνιστικά τραγούδια και τονίζουν τον αντιφασιστικό τους χαρακτήρα στην εποχή του μοντέρνου ποδοσφαίρου.
Από τη χρονιά που ιδρύθηκε η Λιβόρνο δημιουργήθηκαν πολλά γκρουπ οπαδών που την υποστήριζαν, τα οποία μαζικοποιούσαν οι οπαδοί της ομάδας. Το 1999 διαμορφώθηκε η “Brigate Autonome Livornesi” (BAL99), σε μια προσπάθεια να ενώσει όλες αυτές τις ομάδες σε μια ενιαία, για την καλύτερη οργάνωση των “ultras”. Ένα πανό 90 μέτρων είχε πάντα θέση στη βόρεια κερκίδα του γηπέδου της ομάδας, “Αρμάντο Πίτσι”. Οι οπαδοί της Λιβόρνο αγκάλιασαν με ενθουσιασμό την “BAL99» και τα ισχυρά και αντιφασιστικά χαρακτηριστικά της.
Ο σύνδεσμος έγινε σύμβολο των αριστερών “ultras” και ένας από τους ισχυρότερους συνδέσμους φανατικών οπαδών στην Ιταλία. Μαζί με τους οργανωμένους οπαδούς της Α.Ε.Κ και της γαλλικής Μαρσέιγ συγκρότησαν το «Τρίγωνο της Αδελφότητας», όπου και μοιραζόταν τις ίδιες απόψεις για κοινωνικά ζητήματα που ξεπερνούν τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.
Αναπόφευκτα, οι ριζοσπαστικές αντιφασιστικές θέσεις των οπαδών της Λιβόρνο δημιούργησαν μεγάλες κόντρες και αντιπάθειες στο ιταλικό calcio. Όλοι οι σύνδεσμοι ιταλικών ομάδων, όπου κυριαρχούν ακροδεξιά, νεοναζιστικά ή ναζιστικά στοιχεία βλέπουν στο πέταλο της Λιβόρνο μισητούς εχθρούς και στο σκούρο κόκκινο χρώμα τους το αντίθετό τους. Χαρακτηριστικότερη είναι η έχθρα τους με τη Λάτσιο και την Ελλάς Βερόνα. Ανάμεσα τους υπάρχει ένα μίσος σε όλα τα επίπεδα, τόσο εντός όσο και εκτός του γηπέδου, κυρίως μάλιστα με τη δεύτερη.
Στις τάξεις των οργανωμένων οπαδών της κυριαρχούν ακροδεξιοί φασίστες, που δεν χάνουν ευκαιρία να δείξουν τη νοσταλγία τους στον Χίτλερ και το ναζισμό. Η παρακάτω φωτογραφία είναι από την κερκίδα των φανατικών της, τις μέρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όταν και ένα-ένα τα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής γινόταν τρόφιμοι Κορυδαλλού.
Στις 20/12/12, σε αγώνα ανάμεσα στις δυο ομάδες, οι οπαδοί της έφτασαν στο σημείο να φωνάξουν ένα χυδαίο σύνθημα κατά του Πιερμάριο Μοροζίνι, ποδοσφαιριστή της Λιβόρνο που έφυγε από τη ζωή προδομένος από την καρδιά του 6 μήνες νωρίτερα.
Η κόντρα με τη Λάτσιο δεν υπολείπεται διαφορών, κόντρας και έντονης αντιπάθειας. Ουκ ολίγες φορές, έχουν σημειωθεί εντάσεις εντός κι εκτός γηπέδου, μεταξύ παικτών ακόμα και οπαδών. Σε αγώνα με τη Λιβόρνο, ο Πάολο Ντι Κάνιο, παίκτης της Λάτσιο και γνωστός για τις φασιστικές του πεποιθήσεις, χαιρέτησε ναζιστικά προς τέρψιν των φασιστών της κερκίδας των “λατσιάλι”, προκαλώντας μάλιστα σύρραξη στις κερκίδες που λίγο έλειψε να γενικευθεί και στον αγωνιστικό χώρο. Για την ιστορία, η ιταλική ομοσπονδία τιμώρησε τον διεθνή επιθετικό για την ενέργεια του με το …εξωφρενικό ποσό των 7.000 ευρώ.
Με την πάροδο των χρόνων, η “BAL99» δέχτηκε πληγές που δεν γιατρεύτηκαν στο σώμα της. Μέσα σε μια ποδοσφαιρική σεζόν μέτρησε έως και 500 μέλη σε απώλειες, ενώ με τη ψήφιση του νέου αθλητικού νόμου και τη -τυπική- διάλυση των οπαδικών συνδέσμων στην Ιταλία το 2003 σηματοδότησε τη διάλυσή της. Τα τελευταία χρόνια πάντως, οι “ultras” της Λιβόρνο οργανώνονται και πάλι, με την επωνυμία «Curva Nord». Μεγάλες σημαίες, πανό και εντυπωσιακές χορογραφίες έφεραν τη ζωή και πάλι στη βόρεια κερκίδα του “Αρμάντο Πίτσι”.
Κι αν η BAL99 δεν υπάρχει πια, κι αν τίποτα δεν μπορεί να χαρακτηρίζει πλέον συνολικά, στο βαθμό που ίσχυε παλαιότερα, τη στάση μιας κερκίδας απέναντι σε κοινωνικά ζητήματα, οι οπαδοί της Λιβόρνο δεν σταματούν να δείχνουν τα αντανακλαστικά τους. Σήκωσαν πανό για το θάνατο του Παύλου Φύσσα, διαλέγοντας πλευρά απέναντι στη Χρυσή Αυγή και στους νεοναζί υποστηρικτές τους εντός Ιταλίας (Ελλάς Βερόνα).
Σε αγώνα με τη Βίρτους Λαντσιάνο για το ιταλικό πρωτάθλημα, αποδοκίμασαν τον ποδοσφαιριστή της Α.Ε.Κ, Γιώργο Κατίδη, για το ναζιστικό χαιρετισμό του στον αγώνα με τη Βέροια. Το πανό ανέφερε «KATIDIS Figlio di TROIA”, δηλαδή «Κατίδης πουτ… γιος».
Με το δικό τους τρόπο, σε παιγνίδι με την Τραπάνι, αποχαιρέτησαν μέχρι και τον… Λουκάνικο, τον θρυλικό σκύλο που έδινε το “παρών” σε κάθε διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας τα τελευταία χρόνια και συνδέθηκε με αυτές.
Οι “ultras” της Λιβόρνο τραγουδούν το “Bella Ciao” πριν την έναρξη κάθε παιγνιδιού στο γήπεδό τους. Τραγουδούν ακόμη και το “Bandiera Rossa”. Οραματίζονται μια άλλη κοινωνία, χωρίς εθνικά σύνορα, δίνοντας ένα ξεχωριστό στίγμα στην πόλη και την ομάδα τους, με τον ίδιο τρόπο που το έκανε και ο αρχηγός της ομάδας και γέννημα θρέμμα της πόλης, Κριστιάνο Λουκαρέλι, όταν δέχτηκε μεγάλη μείωση στο κασέ του για να παίξει στην ομάδα της καρδιάς του. “Άλλοι υπογράφουν σε ομάδες για να αγοράσουν μια Φερράρι, ή ένα γιώτ που κοστίζουν εκατομμύρια λιρέτες. Εγώ αγόρασα ένα μπλουζάκι της Λιβόρνο…”
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.