Ενωμένοι εναντίον της επικίνδυνα αυξανόμενης ασθένειας – γιατί περί ασθένειας πρόκειται – του φασισμού και του νεοναζισμού, οι δύο κόσμοι του Low Bap και της Hip Hop, ένωσαν τις φωνές τους την Τρίτη (24/9) στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ, για πρώτη φορά μετά από σχεδόν μια εικοσαετία, σε κλίμα φορτισμένο.
«Το ότι εγώ κάθομαι δίπλα με το Μιχάλη (B.D. Foxmoor), άνθρωπο που με τον τρόπο του μου έμαθε το χιπ χοπ, είναι ένα μήνυμα. Αυτή η κίνηση ενώ δεν αποκλείει κανέναν, καταδικάζει οποιοδήποτε ναζιστικό ή ακόμα και φασιστικό μόρφωμα. Δεν αποκλείει κανέναν ακόμα και αν είναι από την mainstream ή underground σκηνή» λέει ο Νικήτας Κλιντ, δίνοντας το στίγμα αυτής της “ένωσης”.
Για τους μη γνωρίζοντες, ο όρος low bap δημιουργήθηκε από τους Active Member, λόγω πολλών διαφορών τους (και όσων κατά καιρούς έχουν περάσει ή στεριώσει εκεί) με το υπόλοιπο hip hop. Πολλοί έχουν περάσει και από τις δύο πλευρές και ο Παύλος δεν αποτελούσε εξαίρεση.
Είχε ξεκινήσει την προσπάθεια του στη μουσική, παρέα με τον Πέτρο Πουντίδη (Totem), ως Κακά Μαντάτα, ο οποίος ήταν φανερά συγκινημένος καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου. Όλοι ήταν φανερά συγκινημένοι, οι καλλιτέχνες, το απλό κοινό, ως και κάποιοι δημοσιογράφοι.
«Μπορεί και εγώ να φοβάμαι, μπορεί και εγώ να τρομάζω
άλλο φοβάμαι όμως και άλλο δειλιάζω»
…ένας στίχος του Radim, τους οποίους επικαλέστηκε το Totem, μεταξύ άλλων.
Αυτό στο οποίο όλοι συμφώνησαν είναι πως ο Παύλος ήταν πάντοτε χαμογελαστός και πάντοτε έτοιμος να κάνει… χαβαλέ.
Ο Tiny Jackal, ραπερ και κολλητός φίλος του Παύλου, θυμάται κοινές τους ιστορίες απο συλλαλητήρια.
«Είχε τύχει να πηγαίνουμε σε συλλαλητήριο και να μου λέει πριν ξεκινήσουμε: “να πάρουμε μαζί μας μαξιλάρια ή νεροπίστολα”. Έχει τύχει να είμαστε σε συμβάν και να τσακώνονται αυτοί που έκαναν το συλλαλητήριο με τους ματάδες και να μου λέει: “έλα να βρούμε έναν κουλουρά να πάρουμε δύο χούφτες σουσάμι να τους τα πετάξουμε, να πέσουνε όλα τα περιστέρια πάνω τους”. Αυτό μου έλεγε όταν σκοτώνονταν όλοι μεταξύ τους στους δρόμους.»
Αργότερα, το μικρόφωνο έχει περάσει στον Μιχάλη Μυτακίδη. Σε ένα σχόλιο και μάλλον σύσταση προς τους δημοσιογράφους επιχείρησε να αναπροσδιορίσει την ουσία της συνάντησης.
«Ξέρουμε όλοι ότι οι δημοσιογράφοι θα διαλέγαν κάποιες ατάκες μας για να τις κάνουν τίτλους. Λέγαμε να μην τους δώσουμε τίτλο, γιατί δεν υπάρχει τίτλος. Ο τίτλος είναι ο Παύλος. Σας παρακαλώ κάντε μου αυτή τη χάρη. Γράψτε την ουσία, η ουσία είναι ο Παύλος.»
Η ουσία, είναι πως ένας νέος άνθρωπος 34 χρονών έπεσε νεκρός γιατί τόλμησε να πιστέψει πως στη χώρα μας υπάρχει ελευθερία λόγου, τόλμησε να πιστέψει πως υπάρχει δημοκρατία.
«Αυτό που δεν αντέχουν οι φασιστές και οι ναζιστές δεν είναι να φτιάξουμε παραστρατιωτικές ομάδες του καλού και να τους κυνηγάμε στο δρόμο. Αυτό που δεν αντέχουν είναι άνθρωποι σαν τον Παύλο που λέει στους φίλους του “φύγετε εσείς και θα πάω εγώ να τους σταματήσω με τα λόγια”», είπε σχετικά ο Νικήτας Κλιντ.
Ο Παύλος πίστευε σε έναν καλύτερο κόσμο και πέθανε μαχόμενος γι’ αυτό, όπως δήλωσαν όλοι οι καλλιτέχνες. Ακόμη και ο Ευθύμης των Terror X Crew, δεξιών πεποιθήσεων, βρέθηκε κι εκείνος στη συνέντευξη τύπου, συνταγμένος στην καταδίκη του χαμού του Killah P.
«Του χρωστάω ένα ακόμη τελευταίο πράγμα, σας ξορκίζω και εσάς να προσπαθήσετε να κάνετε το ίδιο, ο Παύλος δεν πέθανε άδικα, πέθανε πολεμώντας το άδικο. Δολοφονήθηκε», ήταν τα λόγια του Πέτρου Πουντίδη, ενώ ο 12ος Πίθηκος είπε μια μεγάλη αλήθεια, που πολλοί ντρέπονται/ ντρεπόμαστε να ομολογήσουμε, πως “Για το συμβάν δεν φταίει μόνο αυτός που κρατούσε το μαχαίρι, φταίμε εμείς, φταίνε οι παππούδες μας και φταίει η κοινωνία”.
Προσωπικά πίστεψα πως η δολοφονία του Παύλου θα ήταν η σταγόνα που θα ξεχείλιζε το ποτήρι. Προς το παρόν τουλάχιστον, δεν βλέπω κάτι να αλλάζει ουσιαστικά. Οι καλλιτέχνες αυτοί έδωσαν ένα παράδειγμα ενότητας, ωστόσο, που ποτέ όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν δώσει ούτε ένα κόμμα, ούτε μια παράταξη.
Ο B.D. Foxmoor κατέθεσε και τη δική του γνώμη για τον λόγο που βρέθηκαν μαζί οι δύο σκηνές του hip hop και του low bap.
«Το μοναδικό γεγονός που μπορούσε να φέρει εμάς κοντά, ήταν να πεθάνει ο Παύλος συγκεκριμένα. Λες και αυτός που τον δολοφόνησε το ήξερε. […] Αυτό που μας έδειξε η ζωή μετά το συμβάν του Παύλου είναι ότι δεν είμαστε ξένοι, μπορεί να μην είμαστε παρέα και να μην γίνουμε ποτέ πια, αλλά πλέον δεν είμαστε ξένοι».
Ο θάνατος του Παύλου έφερε κοντά δυο «αντίπαλα στρατόπεδα»· ας γίνει λοιπόν αυτό μια νέα αρχή για όλους. Μονάχα αν ο κόσμος συνειδητοποιήσει την κατάσταση και δράσει δεν θα έχει φύγει άδικα ο Παύλος Φύσσας. Σαν επίλογο κρατάμε κάποια από τα λόγια του Tiny Jackal, για να τα θυμάστε και να τα θυμόμαστε.
«Ο Παύλος δεν ήταν πουθενά, ούτε δεξιός, ούτε αριστερός. Σε ένα πράγμα πίστευε μόνο, στο ελεύθερο πνεύμα και αυτό εξέφραζε μέσω των τραγουδιών του».
Ανταπόκριση: Χριστιάνα Βουκελάτου
Κείμενο: Λάμπρος Παπαευθυμίου
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.