Στις 14 Μαρτίου πυροβολισμοί γάζωσαν το αυτοκίνητο της Μαριέλ Φράνκο στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, σκοτώνοντας την ίδια και τον οδηγό της. Μία μέρα πριν, η Μαριέλ στο twitter της είχε καταγγείλει γι’ άλλη μια φορά τη βία στο Ρίο και τη στάση της αστυνομίας. Μία μέρα μετά τη δολοφονία της, χιλιάδες κόσμου βγήκαν στους δρόμους του Ρίο και σε άλλες πόλεις της Βραζιλίας ζητώντας δικαίωση για το θάνατο της Μαριέλ.

Μέρος μια γενιάς νεαρών μαύρων που διεκδικούν ολοένα και περισσότερο εντός και εκτός των θεσμών ίσα δικαιώματα, η Μαριέλ εξελέγη δημοτική σύμβουλος στο Ρίο το 2016, με τη λίστα του αριστερού Κόμματος Σοσιαλισμού και Ελευθερίας.

Μεγαλωμένη στην υποβαθμισμένη συνοικία Favela da Maré του Ρίο, υπήρξε ακτιβίστρια υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η φωνή των φτωχών μαύρων των φαβέλων, των γυναικών αλλά και της LGBTQ κοινότητας. Άλλωστε ήταν και η ίδια μαύρη, γυναίκα, λεσβία και αριστερή.

Στις δημοτικές εκλογές του 2016 -στις οποίες μάλιστα σκοτώθηκαν καμιά εικοσαριά υποψήφιοι δήμαρχοι ή σύμβουλοι από συμμορίες και στρατιωτικές ομάδες,- η Μαριέλ έγινε η πέμπτη υποψήφια που έλαβε τις περισσότερες ψήφους στο Ρίο, συνολικά 46.000.

«Πόσοι περισσότεροι θα πρέπει να πεθάνουν για να τελειώσει αυτός ο πόλεμος;» είχε αναρωτηθεί η Μαριέλε μία μέρα πριν την εκτέλεσή της. Ίσως η οργή που έχει ξεσπάσει για την δολοφονία της να είναι αυτό που θα τελειώσει αυτό τον πόλεμο. Η Μαριέλ είχε επικρίνει ουκ ολίγες φορές τη στάση της αστυνομίας στις γειτονιές του Ρίο, ενώ επισκεπτόταν συχνά εξαθλιωμένες περιοχές, συνομιλώντας με τους ανθρώπους για να μάθει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αλλά και να τους στηρίξει. Άλλωστε και η ίδια γνώριζε από πρώτο χέρι τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στις φαβέλες, μιας και η ίδια ήταν παιδί των φαβέλων που κατάφερε να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της βίας και της εξαθλίωσης και να σπουδάσει κοινωνιολογία. Ποτέ όμως δεν ξέχασε από πού προερχόταν.

Μάλιστα, δύο εβδομάδες νωρίτερα από την εκτέλεσή της η Φράνκο έγινε εισηγήτρια στην ειδική επιτροπή που δημιούργησε το δημοτικό συμβούλιο για την παρακολούθηση της στρατιωτικής επέμβασης στην πόλη του Ρίο ντε Τζανέιρο, ενώ μόλις τρεις μέρες πριν είχε καταγγείλει τον θάνατο δυο νεαρών κατά τη διάρκεια μιας αστυνομικής επιχείρησης στην κοινότητα Acari. «Πρέπει να φωνάξουμε δυνατά, ώστε όλοι να γνωρίζουν τι γίνεται στο Acari, ότι η στρατιωτική αστυνομία τρομοκρατεί και ασκεί βία εναντίον των κατοίκων της. Αυτό συμβαίνει πάντα και με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις τα πράγματα γίνονται χειρότερα», είχε γράψει στο Twitter.

Γι’ αυτό χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους να φωνάξουν «φτάνει πια με τη βία και τις διακρίσεις», ζητώντας δικαίωση για τη δολοφονία της Μαριέλ. Γιατί η Μαριέλ ήταν μια από αυτούς.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε όμως σε δύο πόλεις, σε πολύ μικρή ηλικία στη Λαμία-και τα καλοκαίρια στο χωριό-και ύστερα μόνιμος κάτοικος Αθήνας. Όταν τέλειωσε το σχολείο και δήλωνε τη σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, έβλεπε όπως τα περισσότερα παιδιά πιο ρομαντικά την ιδέα της δημοσιογραφίας. Αργότερα, δουλεύοντας, συνειδητοποίησε ότι η δουλειά είναι πάντα δουλειά και για ένα τόνο διαφέρει από τη δουλεία. Πέρασε από διάφορα διαδικτυακά μέσα μέχρι να καταλήξει να την κερδίσει η διεθνής επικαιρότητα και το ραδιόφωνο. Στην ομάδα του 3point όμως και την αυτοδιαχείριση βρήκε αυτό που έλειπε από την δημοσιογραφική της καθημερινότητα, το πάθος για κάτι συλλογικό, γράφοντας ελεύθερα χωρίς αφεντικά πάνω από το κεφάλι της για όσα αλλού δεν θα μπορούσε να εκφράσει.

Related Posts

//