Ο Μάρκος Δεληβοριάς είναι ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης, αλλά φυσικά δεν περιμένατε εμένα για να το μάθετε αυτό. Μοιραστήκαμε μαζί έναν καφέ, αυτός σε μια καφετέρια, κι εγώ στο σπίτι μου, εφαρμόζοντας στο έπακρο την «καλή πλευρά» του Facebook. Συζητήσαμε για διάφορα θέματα, προσπαθώντας να επικεντρωθούμε στη μουσική του, κάτι όχι και πολύ εύκολο, ιδίως όταν ο συνομιλητής σου κατακλύζεται από σκέψεις, τις οποίες μοιράζεται με περισσή χαρά.
«Αν βρεθώ σε σπίτι χωρίς κιθάρα μπορεί να δυσανασχετήσω καμιά φορά» μας λέει, τονίζοντας πως όχι μόνο δεν έχει κουραστεί από την ενασχόληση του με τη μουσική για πάνω από μια δεκαετία, αλλά τη νιώθει ως τρόπο ζωής. Είναι… το κομπολόι του, όπως χαρακτηριστικά λέει.
Η νέα χρονιά βρίσκει το Μάρκο Δεληβοριά και με νέα μουσική παρέα, τους οποίους μας παρουσίασε ο ίδιος: «ο Απόστολος Καλτσάς, που με ευκολία μπορώ να πω ότι είναι από τους καλύτερους μπασίστες στην Ελλάδα. Ίσως τον ξέρετε ως, για πολλά χρόνια,μπασίστα των Υπογείων Ρευμάτων. Ο Θάνος Χατζηαναγνώστου, ένας εξαιρετικός ντράμερ, και ο Δημήτρης Μπαλογιάννης, που έχουμε παίξει και παλαιότερα μαζί, και έχουμε συνεργαστεί και δισκογραφικά. Ο Δημήτρης και εγώ έχουμε αναλάβει τις κιθάρες στο γκρουπ. Ο Δημήτρης είναι επίσης ένας εξαιρετικός τραγουδοποιός».
Σταθερός στον αγαπημένο του αγγλικό στίχο, το 2011 έκανε ένα διάλειμμα με τον ελληνόφωνο δίσκο Μάρκος Δεληβοριάς και οι φίλοι του Παβαρότι, ο οποίος επιτρέπει στο Μάρκο, σύμφωνα με τον ίδιο, να είναι πιο επικοινωνιακός στα live – αλλά του αρέσουν και τα κομμάτια φυσικά! Η συνέχεια ήρθε το 2012, με το SnowGlobe, το οποίο ήταν η πρώτη απόπειρα του καλλιτέχνη να «δικτυωθεί» με το ανέβασμα του στο κανάλι του στο YouTube. Αυτός ο τρόπος του… πήγε όπως φάνηκε, καθώς στις αρχές του χρόνου θα ανέβει άλλη μια όμοια συλλογή, ενώ σειρά έχει ήδη πάρει και ο νέος του δίσκος, ο οποίος θα αποτελείται από αγγλόφωνα και/ή ορχηστρικά κομμάτια.
Η προτίμηση του στο αγγλόφωνο δεν του απαγορεύει να πει με ευκολία πως «η μουσική πάντα κυριαρχεί στα τραγούδια. Η μελωδία, η φωνή, η εκφραστικότητα της φωνής. Και όχι τα λόγια. Όταν ήμουν 6-7 χρονών λάτρευα τους Beatles και δεν είχα ιδέα για τι πράγματα μιλούσαν! Και τώρα, ακούω το TempsdeVivre του Moustaki, και ενώ δεν καταλαβαίνω τίποτα από τους στίχους, μου λέει ένα σωρό πράγματα». Δε σταματά όμως εκεί, καθώς και ο στίχος παίζει το δικό του ρόλο: «Οι στίχοι μπορεί να είναι σπουδαίοι, και να λειτουργούν ακόμα και σαν ποίηση, από μόνοι τους. Όμως, η τραγουδοποιία μπορεί να υπάρξει ακόμα και χωρίς σπουδαίους στίχους. Ο McCartney πολλές φορές έχει γράψει σπουδαία τραγούδια με πολύ απλά λόγια, τα οποία «μεταμορφώνονται» με τις μελωδίες τους. Τα blues επίσης, είναι ένα μουσικό είδος που συχνά οι στίχοι είναι υποτυπώδεις, όμως αποκτούν τρομακτική δύναμη μαζί με τη μουσική».
Το κανάλι του Μάρκου Δεληβοριά στο YouTube έχει δημιουργήσει και διαχειρίζεται ο φίλος και συνεργάτης του Θωμάς Κατσικαδάκος. Ο ίδιος έχει δημιουργήσει και μια ταινία σχετική με το Μάρκο και «τα πολλά πρόσωπα ενός αποτυχημένου τραγουδοποιού», για την οποία ο… εν λόγω τραγουδοποιός μας είπε: «Ο στόχος είναι να ανατρέψουμε αυτήν την εικόνα, του «αποτυχημένου». Έχω μεγάλη όρεξη να κάνω πράγματα και να διεκδικήσω μια θέση στην μουσική πραγματικότητα που θεωρώ ότι μου αξίζει. Η ταινία του Θωμά και η παρουσίαση της στο Μπενάκη της Πειραιώς, ήταν το πρώτο βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση. Το επόμενο ήταν ο σχηματισμός ενός γκρουπ, με μπάσο, τύμπανα και κιθάρες, το οποίο θα μου επιτρέψει να παρουσιάσω την μουσική μου με πολύ πιο δυναμικό και πλήρη ήχο σε σχέση με τα παλιότερα live μου, το στυλ των οποίων ήταν μακριά από τον ήχο των άλμπουμ μου. Τα περισσότερα από αυτά ήταν αρκετά «γεμάτες» παραγωγές, με συμμετοχές μουσικών όπως ο Πάνος ο Τόλιος, ο Κώστας Παρίσσης, και άλλοι».
Για αρκετό καιρό, ο Μάρκος Δεληβοριάς ζούσε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου έχουν και τις NewYear’s Resolutions – νέους στόχους που θέτουν κάθε χρονιά δηλαδή. Ρωτήσαμε το Μάρκο για αυτούς τους στόχους, μα, καθώς φαίνεται, έχει αφήσει αυτή τη δουλειά στη… μάνατζερ – νεράιδα του, η οποία ανέλαβε να συμμαζέψει την ασυμμάζευτη καριέρα του!
Το δεύτερο σκέλος είχε να κάνει με τις NewYear Resolutions κάποιων πολιτικών μας, όπου και απάντησε: «Ο Λιάπης σαν πρώην υπουργός μεταφορών δεν πείθει, λόγω της λαμογιάς με τις πινακίδες, αλλά σαν πρώην υπουργός πολιτισμού(!), σκέφτεται να στραφεί στην κωμωδία. Έχει το κατάλληλο πρόσωπο. Μπορεί να παίξει τον wannabe κοσμικό γόη της Κουάλα Λουμπούρ, που τον προδίδει το χαζό βλέμμα του, κάτι ανάμεσα σε SteveCarrel, JimCarrey και JerryLewis. Πραγματικό ταλέντο… Ο Σαμαράς ίσως σκέφτεται να βοηθάει τον γιο του με τα μαθήματα, για να μην εκθέτει το θείο του, το διευθυντή του Κολλεγίου, και αναγκάζεται ο καημένος να απολύει τις καθηγήτριες που πιάνουν το ανηψούδι να αντιγράφει. Ο Τσίπρας ποζάρει με πούρο Αβάνας στον καθρέφτη και έχει επαφές με τον Ομπάμα, όπως κι ο Φιντέλ είχε παρτίδες με τον τότε Αμερικανό πρόεδρο, όταν ξεκινούσε.»
Κάπως έτσι η κουβέντα έφτασε στο αγαπημένο θέμα των καναλιών (μέχρι πριν μερικές μέρες – μουντιάλ έρχεται!): την κρίση. Η κρίση, αν και έχει επηρεάσει τα οικονομικά του Μάρκου, δεν έχει αγγίξει στο παραμικρό τη διάθεση και την όρεξη του να κολυμπήσει σαν σολομός, κόντρα στο ρεύμα, όπως μας είπε, πάντα παρέα με τη μουσική και την κόρη του. Σε αντίθεση με πολλούς Έλληνες, ακόμα και μουσικούς, δεν σκέφτεται το εξωτερικό σαν λύση, τη δεδομένη στιγμή, διότι «η ζωή μου είναι εκεί που ζει η κόρη μου, και η κόρη μου ζει στην Ελλάδα. Επειδή αγαπώ τους άγνωστους τόπους και τα ταξίδια, είμαι σίγουρος ότι θα ξαναβρεθώ στο εξωτερικό, όπως βρέθηκα κάποτε να ζω στο Νέο Μεξικό, αλλά μετά από πολλά χρόνια. Προς το παρόν ονειρεύομαι τη μετανάστευση εντός της χώρας. Όπως κάποτε είχα σπίτι στη Μάνη, τώρα ονειρεύομαι μια άλλη ζωή στο Πήλιο!»
Το Νέο Μεξικό αγαπήθηκε από το Μάρκο, ο οποίος μας εξομολογήθηκε πως φαντάζεται τον εαυτό του στη… σύνταξη: «Με φαντάζομαι ικανοποιημένο από τη ζωή μου. Είναι ωραίο να κοιτάς πίσω και να νιώθεις ότι έκανες κάτι που άξιζε. Και καλλιτεχνικά, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Τρώγοντας μπουρίτο στο Νέο Μεξικόίσως, με καυτερό τσίλι και sourcream για να μαλακώνει το κάψιμο. Και με πουρέ από μωβ φασόλια στο πλάι. Και σοπαπίγιας με μέλι. Με την έρημο έξω από το παράθυρο».
Ο Μάρκος Δεληβοριάς ξεκινάει τις εμφανίσεις του για το 2014 στον πολυχώρο Χυτήριο. Για περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Ως επίλογο, σας αφήνω με την περιγραφή του Μάρκου από τον ίδιο το Μάρκο: «Λάτρης της ερήμου, cowboy, slide κιθαρίστας, wannabe εραστής!»
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.