Τάδε έφη, χωρίς την προσθήκη του ερωτηματικού, ο Θόδωρος Πάγκαλος όταν είχαμε αρχίσει να βιώνουμε στο πετσί μας τις πολιτικές λιτότητας της κυβέρνησης.
Θα συμφωνήσω μαζί του μονάχα στο κομμάτι της ευθύνης. Αυτό που θέλει όλους μας να έχουμε ένα μερίδιο στην εδραίωση της διαφθοράς, της απατεωνιάς και της ανοχής. Κάποιες φορές δε πράγματι κάποιοι από εμάς επωφεληθήκαμε. Βάλαμε το χέρι μας στο βάζο με το μέλι.
Δεν ήταν βέβαια η τάση που κυριάρχησε. Ποσοτικά δε, οι διαφορές είναι τεράστιες. Ακόμα και όταν μία μερίδα κόσμου βρήκε στέγη στο δημόσιο, δεν εισέπραξε μισθούς ποδοσφαιριστών, εκτός φυσικά κάποιων μετρημένων και συγκεκριμένων περιπτώσεων. Φυσικά εξασφάλισε έναν άνετο βίο, ενδεχομένως να έβαλε και κάτι στην άκρη, αλλά deal τύπου Τσοχατζόπουλου δεν έκλεισε.
Δεν έχω καμία διάθεση να δικαιολογήσω αυτόν που υιοθέτησε τη λογική της αρπαχτής. Αυτή που τον θέλει να εξαπατά και να αναθέτει σε κάποιον άλλο τη διάσωση της αξιοκρατίας και της χώρας συνολικά.
Από την άλλη μεριά όμως, νιώθω ανυπέρβλητη κόπωση, όταν ακούω, βλέπω, περιτριγυρίζομαι από την προσπάθεια εξίσωσης του γονιού με το παιδί. Ο γονιός είναι αυτός που έδωσε το παράδειγμα, σχημάτισε τα χνάρια και έδωσε τα πατρόν για να ακολουθήσουν οι τυφλοί μέχρι πρότινος υπηκόοι του.
Τα φώτα της δημοσιότητας φώτισαν σήμερα, ένα ακόμα έγγραφο ντροπής και δείγμα της διαγωγής που χάρισε… Ο γενικός διευθυντής του ΠΑΣΟΚ, Ροβέρτος Σπυρόπουλος ζητούσε μέσω επιστολής το 2008, χορηγία ύψους 1 εκατομμυρίου ευρώ από τον τότε Νομάρχη Αθηνών, Γιάννη Σγουρό, για τη διεξαγωγή του 23ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που θα γινόταν με τη συμβολή του κόμματος…
Το πορτοφόλι του ελληνικού λαού ελάφρυνε με αυτό τον τρόπο πολλές φορές, μέχρι που ξεχείλωσε. Κάτι που μάλλον φαίνεται πως διαφεύγει από τον κ.Πάγκαλο, αλλά ξεγέλασε πολλάκις και αρκετό κόσμο. Όμως, δεν θα έπρεπε. Η λογική του 1+1=2 μπορεί να εφαρμοστεί στην προκειμένη. Εμείς τους εκλέξαμε σύμφωνοι, εκείνοι όμως καλλιέργησαν μία νοοτροπία ρουσφετιού, κάποιοι τη δέχτηκαν άκριτα, αλλά οι τιμές που αυξήθηκαν οι τραπεζικοί λογαριασμοί του καθενός είναι σημαντικά διαφορετικές από αυτές των βουλευτών και των παρατρεχάμενων τους. Όχι όλων. Η “τσουβαλοποίηση” θα ήταν άδικη.
Γι’ αυτό το λόγο, αλλά και για την ουσία, δεν έχουμε παρά να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Να δούμε δηλαδή, ποιός τελικά “έκλεψε” τί. Για την ακρίβεια να το απαιτήσουμε. Τα ίχνη ποτέ δεν σβήνονται επαρκώς άλλωστε. Ίσως αν τα καταφέρουμε κιόλας, να βρούμε την άκρη του νήματος, αλλά και να δοθεί ένα τέλος σε μία παραφιλολογία, που αγγίζει τα όρια της γραφικότητας. Το πώς αυτό θα γίνει, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το πόσο μεγάλο είναι το “θέλω”, ενός ανθρώπου που έχασε τη δουλειά του, μίας οικογένειας που έμεινε στο δρόμο, ενός ατόμου που δεν έχει να φάει, επειδή κάποιοι τζόγαραν στην πλάτη του. Αυτό το “θέλω” θαρρώ πως είναι απέραντο…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.