Τα ποστς με φωτογραφίες διακοπών έδιναν κι έπαιρναν: μπάνιο σε όμορφες παραλίες, πάρτυ με εντυπωσιακά σπιτικά κοκτέιλ, ελεύθερο camping σε «απάτητα» νησιά. Φυσιολογικό είναι, στην Ελλάδα ζούμε, τι να έβλεπε κανείς στις ενημερώσεις του Αυγουστιάτικα; Σποραδικά, κάπου ανάμεσα στα άλμπουμ «Γ@μάτη Ανάφη» και «Τύφλα πάλι στο εξοχικό του Μήτσου», έβλεπες να ξεπηδάνε και οι καλοκαιρινές πολιτικές ανησυχίες: ποστ ανάλυσης-πρόβλεψης για τα νέα μέτρα από τυχαίο site, με σχόλια τύπου «τον Σεπτέμβρη θα γίνει χαμός», «θα τα πούμε στους δρόμους – δεν θα τους περάσει!» και λοιπές επαναστατικές εκλάμψεις. Και μετά επιστροφή στα διλλήματα «Γαύδος ή Αμοργός; Θέλω γνώμες».
Το καλοκαίρι τελείωσε, ήρθε ο Σεπτέμβρης, ακόμα και οι πιο αργόσχολοι φανατικοί free campers επέστρεψαν στην πόλη. Όλο το μήνα περιμέναμε με αγωνία το «χαμό στους δρόμους», τον «ξεσηκωμό», οτιδήποτε θα μπορούσε να δείξει ότι κάτι κινείται. Τελικά, τη βγάλαμε με μία από τα ίδια: μία ημέρα γενικής απεργίας, με μεγάλη ομολογουμένως συμμετοχή, αλλά αναμενόμενη κατάληξη (επεισόδια, δακρυγόνα και διάλυση) και καμία συνέχεια.
Μπήκε ο Οκτώβρης. Τα νέα μέτρα κλείνουν εντός ημερών, αν όχι ωρών. Με τί ασχοληθήκαμε την τελευταία εβδομάδα; Χαρίσαμε διακόσιες χιλιάδες views και άπειρα re-posts στην συνέντευξη του «Γέροντα Παστίτσιου» στον Βαξεβάνη. Εφηύραμε δεκάδες ευφυολογήματα για τις «πίπες» του Σεραφείμ και διαδώσαμε τις πιο αστείες γελοιογραφίες για τα γεννητικά όργανα του Μεϊμαράκη.
Την ίδια εβδομάδα, στη Μαδρίτη διοργανώθηκαν τρεις μαζικές συγκεντρώσεις, ενώ το Σάββατο στην Πορτογαλία, το συνδικάτο CGTP επέλεξε τη χώρα μας ως κύριο σύνθημα μίας νέας μεγάλης διαδήλωσης: «Το έργο το έχουμε ξαναδεί στην Ελλάδα». Ακόμα και στη Γαλλία, με τη «φρέσκια» σοσιαλιστική κυβέρνηση, πενήντα χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν την Κυριακή ενάντια στο Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Σύμφωνο, το οποίο αναμένεται να επικυρωθεί εντός της εβδομάδας. «Στην Ελλάδα και στη Γαλλία, να αγωνιστούμε για τα δημόσια οικονομικά» έγραφε ένα από τα μεγάλα πανό.
Ωστόσο, για να αποφευχθούν οι παρεξηγήσεις, το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι ότι δεν κάνουμε αρκετές πορείες και διαδηλώσεις, αλλά η παντελής έλλειψη πειστικών αντιπροτάσεων. Υπερβολικό έλλειμμα σε περιβάλλον έντονης ύφεσης: το πρόβλημα είναι αντικειμενικό και δεν έχει να κάνει με οποιαδήποτε αριστερή ή δεξιά ιδεολογία. Γράφουμε, φωνάζουμε, διαδηλώνουμε, δέρνουμε ενάντια στα «νέα μέτρα» – και ποιες είναι οι εναλλακτικές;
«Να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο», «να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες», «να φορολογηθούν οι πλούσιοι», όλα αυτά τα έχουμε ξανακούσει. Το μεγάλο κεφάλαιο, οι τράπεζες και οι πλούσιοι κρυφογελάνε και συνεχίζουν αμέριμνοι τη δουλειά τους όσο αντί για αντιπροτάσεις ακούν συνθήματα. Καλώς ή κακώς, πριν τρεις μήνες το στρεβλό εκλογικό μας σύστημα γέννησε μία κυβέρνηση με συγκεκριμένη αποστολή. Μέχρι οι μπολσεβίκοι να πάρουν Χειμερινά Ανάκτορα και να «τους στήσουν στον τοίχο», δεν θα πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο.
Καθώς όμως περιμένουμε τη λύτρωση από την Επανάσταση, το Χριστό ή τα αδέρφια μας από το Σείριο Β’, μπορούμε να συζητήσουμε ένα-δυο πράγματα. Να, στην Πορτογαλία για παράδειγμα, τα συνδικάτα ζήτησαν και πέτυχαν κάτι μικρό αλλά πολύ-πολύ σημαντικό: να μην αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Η πορτογαλική κυβέρνηση υποχώρησε μπροστά στην πίεση χιλιάδων διαδηλωτών οι οποίοι είχαν θέσει έναν συγκεκριμένοι στόχο αντί να φωνάζουν γενικόλογα «όχι». Βεβαίως, στη Λισαβόνα ψάχνουν ήδη ισοδύναμα και πιθανόν η «σωτηρία» των ασφαλιστικών εισφορών να καταλήξει σε νέους φόρους – αλλά μία μικρή μάχη κερδήθηκε.
Εμείς, από την άλλη, ζούμε στη χώρα όπου σε λίγες ημέρες η ίδια η κυβέρνηση πιθανότατα θα πανηγυρίσει επειδή δεν θα απολυθεί ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος – ενώ ταυτόχρονα θα καταργείται το αφορολόγητο των ελεύθερων επαγγελματιών, θα μειώνονται οι συντάξεις ακόμη και του ΟΓΑ και θα «κόβονται» ολοκληρωτικά τα δώρα στους μισθούς του Δημοσίου και στις συντάξεις. Κάτι πήγε να ψελλίσει κάποιος για απόλυση όσων έχουν καταδικαστεί για σοβαρά πειθαρχικά παραπτώματα, όπως δωροδοκία, ή διώκονται για κακουργήματα όπως παιδεραστία (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι). Θα μπορούσαμε να σταματήσουμε να πληρώνουμε αυτούς τουλάχιστον, βρε αδερφέ. Αλλά, μπα, καλύτερα να συνεχίσουμε να πληρώνουμε όλοι μαζί περιμένοντας τη μαγική κυβέρνηση που θα καταφέρει να φέρει πίσω την ανάπτυξη, να μειώσει τους φόρους, να αυξήσει μισθούς και συντάξεις, χωρίς να μειωθούν οι επενδύσεις, ενώ ταυτόχρονα περιορίζει το έλλειμμα.
ΥΓ. Το προσχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπει ύφεση 3,8% για το 2013. Εδώ γελάνε – για φέτος προέβλεπαν ύφεση 2,8% και τελικά πάμε να κλείσουμε κοντά στο 7%. Με απλά λόγια, τα περίπου 8 δις από τα νέα μέτρα που θα εγγραφούν στον προϋπολογισμό θα είναι αρκετά μόνο αν η ύφεση περιοριστεί στο μισό. Ζω για τη στιγμή που θα ακούσω τον Σαμαρά να λέει πάλι ότι «αυτά είναι τα τελευταία μέτρα».
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.