Σίγουρα κάποια στιγμή, στο ραδιόφωνο ή αλλού, έχει πάρει το… αυτί σου το Sunday, Bloody Sunday. Εξάλλου είναι από τα τραγούδια που ξεχωρίζεις όταν τα ακούς, ιδίως δε όταν καταλαβαίνεις (ή όταν μαθαίνεις) πως είναι κομμάτι των U2. Τότε που οι Ιρλανδοί είχαν ακόμα έντονο πολιτικό λόγο και δεν φοβόταν να τον εκφράσουν, τότε που κυκλοφορούσαν ένα ολόκληρο άλμπουμ γεμάτο από πολιτικά μηνύματα, το War του ’83. Ποια είναι όμως η ιστορία που κρύβεται πίσω από το συγκεκριμένο κομμάτι;
Τα γεγονότα που λάμβαναν χώρα μέχρι πριν λίγα χρόνια στη Βόρεια Ιρλανδία είναι γνωστά: Μάχη για την ανεξαρτησία, σκληρές πολιτικές από το Ην. Βασίλειο, διαδηλώσεις, πόλεμος εντός των πόλεων ουσιαστικά. Αποκορύφωμα τα γεγονότα του Αυγούστου του ’71, όταν ουσιαστικά ο βρετανικός στρατός κατέλαβε την πόλη του Μπέλφαστ, αφήνοντας πίσω τους περισσότερους από 30 νεκρούς και μια ολόκληρη χώρα να βράζει εναντίον τους.
Περίπου ένα εξάμηνο αργότερα, στις 30 Ιανουαρίου 1972, θα γραφόταν άλλη μια μαύρη σελίδα στη βρετανική ιστορία, αυτή τη φορά στο Μπόγκσαϊντ. Σε μια διαδήλωση από την Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Βόρειας Ιρλανδίας, για την κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα με τα ανθρώπινα δικαιώματα, καταπατήθηκε το πιο βασικό από όλα αυτά τα δικαιώματα: 26 άνθρωποι πυροβολήθηκαν από το 1ο Τάγμα Αλεξιπτωτιστών, με 14 να πέφτουν νεκροί, εκ των οποίων έξι ανήλικοι.
Μαρτυρίες πολιτών και δημοσιογράφων αναφέρουν πως όλοι τους ήταν άοπλοι, ενώ πέντε από αυτούς πυροβολήθηκαν πισώπλατα. Από την άλλη πλευρά, οι στρατιώτες υποστήριξαν πως δέχθηκαν ένοπλη επίθεση. Αυτό, όμως, ήρθε λίγο αργότερα.
Ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός, γνωστότερος ως IRA, ως απάντηση στο γεγονός ξεκινά επιθέσεις σε ολόκληρη την πόλη, σκοτώνοντας επτά στρατιώτες. Στις 21 Ιουλίου 1972 χρειάστηκε κάτι περισσότερο από μια ώρα για τις 22 βόμβες που τοποθετήθηκαν από τον IRA για να ισοπεδώσουν το Μπέλφαστ, παρασέρνοντας στη δίνη του θανάτου στρατιώτες αλλά και απλούς πολίτες που δεν είχαν προλάβει να ειδοποιηθούν για την επίθεση.
Στις 15 Ιουνίου 2010, 38 ολόκληρα χρόνια αργότερα, εκδόθηκε το πόρισμα για το γεγονός της Ματωμένης Κυριακής, μετά από μακρόχρονη και ενδελεχή έρευνα υπό την εποπτεία του πρώην δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου, Λόρδου Σεβίλ του Νιούντιγκεϊτ (Έκθεση Σεβίλ). Τα θύματα δικαιώθηκαν, αλλά ήταν πλέον πολύ αργά, ακόμα και για τις οικογένειες τους, για να νιώσουν κάποια ανακούφιση ή ό,τι άλλο θα μπορούσαν να αισθανθούν.
Οι νεκροί ήταν: John (Jackie) Duddy (17), Patrick Joseph Doherty (31), Bernard McGuigan (41), Hugh Pious Gilmour (17), Kevin McElhinney (17), Michael G. Kelly (17), John Pius Young (17), William Noel Nash (19), Michael M. McDaid (20), James Joseph Wray (22), Gerald Donaghy (17), Gerald (James) McKinney (34) , William A. McKinney (27), John Johnson (59).
Εκτός από τους U2, για το γεγονός έχουν τραγουδήσει και ο John Lennon, ο Paul McCartney και ο Christy Moore. Ο πρώτος, μέσα από το Some Time In New York City τραγουδά τα Sunday, Bloody Sunday και The Luck of the Irish. Ο sir Paul κυκλοφόρησε το single Give Ireland Back to the Irish, το οποίο λογοκρίθηκε από το BBC, και ο τελευταίος το τραγούδι Minds Locked Shut.
Μνημείο για τα θύματα της Ματωμένης Κυριακής
Αν ενδιαφέρεστε για περισσότερο υλικό, με αφορμή την επέτειο 30 χρόνων από το γεγονός, το 2002 γυρίστηκαν δυο ταινίες για την τηλεόραση, Bloody Sunday και Sunday.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.