Ένα όμορφο απόγευμα κάπου στα Πετράλωνα, το 3pointmagazine.gr συνάντησε τον Μιχάλη Κεχαγιά των Lexicon Project. Οι Lexicon είναι μια καινούρια μπάντα, δημιουργήθηκαν το 2008 και έχουν καταφέρει ήδη να κερδίσουν το ενδιαφέρον και την αγάπη του κοινού. Αποτελούνται από τους Μιχάλη Κεχαγιά (φωνή, πλήκτρα), Κοσμά Μπρούσαλη (τύμπανα), Γιάννη Κοκκώνη (κιθάρα, μελόντικα, φωνητικά), Πάνο Χαραλαμπίδη (κιθάρα, φωνητικά) και Τάσο Κακογιάννη (μπάσο, φωνητικά). Ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφόρησε το 2010 με τίτλο το όνομά τους και περιλαμβάνει δέκα τραγούδια, μεταξύ αυτών ο “Χειμώνας”, το “Tαξίδεψε” και το “Ας κάνουμε τη νύχτα μέρα”.
Γνωρίζοντας τα παραπάνω, θελήσαμε να μάθουμε και δυο-τρία άλλα πραγματάκια από τη φωνή των Lexicon Project. Έτσι εκείνο το απόγευμα μέσα σε μια παρεΐστικη ατμόσφαιρα μάθαμε πώς δημιουργήθηκαν οι Lexicon, πώς επέλεξαν το όνομά τους, αν θα φτιάξουν καινούριο δίσκο και τι μας ετοιμάζουν στις 29 Δεκεμβρίου στο Passport! Βέβαια η περιέργεια είναι άτιμο πράγμα και έτσι επιδοθήκαμε σε πιο προσωπικές ερωτήσεις. Ποια είναι η σχέση του Μιχάλη Κεχαγιά με το μπάσκετ, τι πιστεύει για το ρόλο της μουσικής και το σήμερα, ποια η σχέση του με το ραδιόφωνο…
Αυτό το οποίο μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, όταν αρχίσαμε να σας μαθαίνουμε ήταν το όνομα του συγκροτήματος. Μας φάνηκε ιδιαίτερο και εύηχο. Πώς καταλήξατε σε αυτό;
Θα σας πω την πραγματική ιστορία που δεν τη ξέρει κανένας! Ψάχναμε ονόματα, πάρα πολύ καιρό, διότι είναι πολύ δύσκολο να βρεις κάτι που πραγματικά θα σου αρέσει. Επειδή μάλιστα υπάρχει το ίντερνετ και οι πληροφορίες διαδίδονται πάρα πολύ εύκολα πλέον, εν αντιθέσει με παλιά που ήταν πιο χαλαρά τα πράγματα, μπορούσαμε να πούμε ότι είμαστε οι Κλάπτον που πετάμε! Τώρα ψάχνεις κάτι και υπάρχει! Πληκτρολογείς οτιδήποτε στο internet και διαπιστώνεις ότι υπάρχει! Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν ήταν πάρα πολύ δύσκολο να βρούμε κάτι το οποίο θα μας ικανοποιούσε… Συνεργάζομαι με ένα γραφείο παραγωγής την Μusiccom και βρίσκαμε μαζί με τον Κοσμά κατά καιρούς διάφορα ονόματα και μας έλεγαν ότι δεν έχουν βάθος, δεν είναι ονόματα καριέρας και προχωρούσαν σε τέτοιου τύπου σχόλια.
Το lexicon λοιπόν σημαίνει κυριολεκτικά βάθος! Επομένως όποιος μας πει ότι δεν έχει βάθος το όνομα, θα τον παραπέμψουμε στη σημασία αυτού του όρου! Όσον αφορά το project το βάλαμε γιατί θέλουμε να κάνουμε παραπάνω πράγματα, όχι μόνο τραγούδια. Είναι πιο γενικό. Για παράδειγμα στο live που θα κάνουμε στο Passport με τίτλο “Δεν είναι ο κόσμος για σένα”, θα υπάρχει έκθεση φωτογραφίας. Κάθε φωτογράφος θα μας δείξει τι σημαίνει γι’ αυτόν ο κόσμος. Προσπαθούμε να συνδυάσουμε πολλών μορφών τέχνες, πέρα από την μουσική.
Θες να μας πεις περισσότερα για το τι μας ετοιμάζετε εκείνη την ημέρα;
Ναι, εννοείται. Θα κάνουμε μία παράσταση στο Passport, το οποίο θα έχει μία δισκογραφία στον πάνω όροφο, ένα ιντερνετικό ραδιόφωνο που θα κάνει live streaming της συναυλίας, έχει διοργανώσει μία καμπάνια σχετικά με την κρίση και θα ενημερώνει τον κόσμο, θα παίρνει συνεντεύξεις και θα κάνει κατά κάποιο τρόπο ένα μικρό λεύκωμα. Σε αυτό βοηθάει το project.
Πότε θα γίνει το live;
Στις 29 Δεκεμβρίου και επίσης ξέχασα να πω ότι θα γυριστεί και το videoclip του «Δεν είναι ο κόσμος για σένα» εκείνη την ημέρα.
Αυτή την περίοδο που δίνετε το βάρος της δουλειάς σας;
Κάνουμε πρόβες για τη συνεργασία μας με τον Δημήτρη Κοργιαλά, με τον οποίο θα παίξουμε μαζί στην επαρχία. Έχουμε live στα Γιάννενα (16/12), στη Θεσσαλονίκη (17/12) και σύντομα θα ανακοινωθούν ημερομηνίες και για άλλες πόλεις. Επίσης σιγά – σιγά ετοιμάζεται και ο δεύτερος δίσκος.
Πόσο καιρό τον ετοιμάζετε;
Ένα εξάμηνο, αλλά επειδή συνεχώς προκύπτουν πράγματα και live, μας αρέσει να συμμετέχουμε σε αυτά και πάνε πίσω κάποιες άλλες δουλειές που έχουμε.
Πάμε λίγο πίσω στο παρελθόν πάλι. Πώς ξεκίνησε η όλη προσπάθεια με τους Lexicon Project;
Εγώ με τον Κοσμά, παίζαμε παλαιότερα και στους Όναρ και με τον Λάκη Παπαδόπουλο και έχουμε πάρα πολλά κοινά ακούσματα. Σιγά-σιγά αρχίσαμε να ανταλλάζουμε απόψεις για διάφορα κομμάτια μας και μέσα από την παρέα και την ανταλλαγή ιδεών και μουσικών ερεθισμάτων, εξελίχθηκε κάτι όμορφο. Γενικά με τα παιδιά είμαστε παρέα. Ο Γιάννης ας πούμε με τον Κοσμά ήταν συμμαθητές! Ο καθένας, ως ξεχωριστή μονάδα, έχει το δικό του ρόλο και συμπληρώνει το παζλ των Lexicon Project. Αν κάποιος από τους πέντε έλειπε δεν γινόταν να υπάρχει αυτή η μπάντα.
Θεωρείς ότι αυτό είναι το μυστικό μίας μπάντας, για να πορευτεί επιτυχημένα;
Σκεφτείτε ότι αν μία σχέση με μία κοπέλα είναι δύσκολη, φανταστείτε πως είναι τα πράγματα μεταξύ πέντε μαντράχαλων! (γέλια) Δεν ξέρω αν υπάρχουν μυστικά. Αν ήξερα ποιο είναι το μυστικό, μάλλον θα έκανα άλλη δουλειά, θα ήμουν μάνατζερ. Είμαστε μία καλή παρέα και είναι μεγάλο από μόνο του ότι πέντε άνθρωποι ενώνονται και με κοινό όραμα, παίζουν μουσική.
Έχεις ευχαριστηθεί ποτέ μία πρόβα περισσότερο από ένα live;
Βασικά πάντα! Είμαι άνθρωπος του studio και της πρόβας. Θα προτιμούσα να βγάζω δίσκους συνέχεια, παρά να παίζω live! Η παραγωγική διαδικασία είναι κάτι που μ’ αρέσει πραγματικά περισσότερο. Οι ζωντανές εμφανίσεις είναι ωραία φάση, διαφορετική, αλλά προτιμώ το πιο παρεΐστικο και δημιουργικό κομμάτι.
Τελικά γιατί δεν έγινες συμπαίκτης του Δημήτρη Διαμαντίδη;
(γέλια) Έκοψα τον αριστερό αχίλλειο τένοντα. Έπαιζα στο αθλητικό γυμνάσιο και λύκειο, είναι ωραίο το μπάσκετ, όμως καμία σχέση με το παρελθόν. Το μόνο που μ’ ενοχλεί πλέον, είναι ότι δεν διακρίνω ταλέντο. Βλέπω σπουδαίους αθλητές, αλλά πλέον τα πάντα είναι αυτοματοποιημένα. Δεν μπορώ να δω ταλέντο. Είμαι βέβαια και άλλης γενιάς…! Το μπάσκετ κάποτε είχε τρομερή άνθηση, αλλά πλέον τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τη δεκαετία του ’90 η τηλεόραση έδειχνε όλους τους αγώνες. Πλέον ο κόσμος δεν παρακολουθεί το μπάσκετ.
Θεωρείς πως κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στη μουσική;
Με τη μουσική συμβαίνουν πολλά άσχημα πράγματα. Όσον αφορά το δικό μας χώρο, δεν υπάρχουν μέσα προβολής. Σημαντικό και χρήσιμο το ίντερνετ, αλλά πλέον είναι τόσα πολλά που δεν προλαβαίνεις να τα δεις όλα, δεν αξίζουν όλα και γενικώς υπάρχει μία σύγχυση. Έπειτα το γεγονός ότι πλέον τα μηχανήματα έχουν γίνει φτηνά, έχει δώσει τη δυνατότητα σε όλους μας να έχουμε ένα studio σπίτι του. Αυτό όμως δεν μας κάνει απαραίτητα παραγωγούς, ή τόσο καλούς στη δουλειά μας. Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα. Πρέπει να είναι μοιρασμένα.
Σε ποιο live, σε ποιον αγώνα και σε ποια ταινία θα ήθελες να είχες βρεθεί;
Θα ήθελα να δω τους Beatles, δυστυχώς όμως δεν γίνεται…! Θα ήθελα να είμαι επίσης στο Γιούτα Τζαζ-Σικάγο Μπουλς και να δω το τελευταίο σουτ του Τζόρνταν! Όσον αφορά στην ταινία, θα ήθελα να ήμουν στο Όνομα του Πατρός… Θα ήθελα να γράψω και το soundtrack, αλλά δεν μου το πρότειναν, ήμουν μικρός! (γέλια)
Σου έχει ζητηθεί ποτέ να κάνεις κάποιο soundtrack;
Συζητάγαμε κάτι πέρυσι, αλλά τελικά δεν έγινε η ταινία λόγω κάποιων οικονομικών προβλημάτων.
Μέσα από την μουσική σας και τους στίχους σας, επιχειρείτε να εκφράσετε κάποιο κοινωνικό μήνυμα;
Το συζητάγαμε με τους «Απροσάρμοστους» και αναρωτιόμασταν αν υπάρχει κάποιος που να γράφει σήμερα τραγούδια με κοινωνικό και πολιτικό στίχο. Νομίζω ότι γράφουμε για την καθημερινότητα μας με ένα τελείως διαφορετικό στυλ. Δηλαδή το να έχεις μία ξύλινη γλώσσα, όπως το κάνουν διάφορες νεολαίες διαφόρων κομμάτων, θεωρώ ότι είναι λάθος. Θεωρώ ότι υπάρχουν κοινωνικό-πολιτικά μηνύματα στα τραγούδια μας και ψυχολογικά, αλλά είναι ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας. Γενικότερα πάντως η κοινωνία μας είναι λίγο μη πολιτικοποιημένη. Είδα παιδιά στους δρόμους, στο Σύνταγμα, αλλά αν ρωτούσες τους μισούς από αυτούς, δεν ήξεραν το λόγο που βρίσκονταν εκεί!
Δεν θα ήθελες όμως να συμβάλλεις να αλλάξει ο τρόπος σκέψης των περισσότερων;
Θα ήθελα να αλλάξω τη νοοτροπία των ανθρώπων στη χώρα μου! Οι αλλαγές όμως ξεκινούν να συμβαίνουν ατομικά και όλα τα υπόλοιπα έπονται. Η πρόκληση είναι να αλλάξεις εσύ και να πείσεις και τον διπλανό σου ότι πρέπει να ακολουθήσει. Αν άλλαζε ο καθένας από εμάς οπτική τότε θα εξελισσόμασταν και συνολικά σαν κοινωνία. Αλλά αυτό θέλει πολλή δουλειά και σε καμία περίπτωση δε μπορεί να συμβεί από τη μία μέρα στην άλλη!
Που να δεις ο Βαγγέλης τι έλεγε…!
Ο Βαγγέλης Μαρκαντώνης εκτός του ότι αποτελεί έναν απ’ τους πιο ταλαντούχους και ακέραιους τραγουδοποιούς του χώρου, είναι και εξαιρετικός παραμυθάς! Στις παραστάσεις του, πέρα απ’ τα τραγούδια, απολαμβάνω να ακούω και τις αμέτρητες ιστορίες του. Το εντυπωσιακό είναι ότι πάντα διηγείται τις ίδιες ιστορίες με διαφορετικό τρόπο και διαφορετικά ονόματα.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ιστορία από τον Βαγγέλη;
Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός και έπαιζε ο Βαγγέλης στο Camel, ήταν γεμάτο το μαγαζί. Καμιά φορά με ανέβαζε πάνω στη σκηνή, και έλεγε «ένα μεγάλο χειροκρότημα για τον παιδικό μου φίλο τον Μιχάλη. Όποια γυναίκα θέλει, μπορεί να πάει, να του δώσει το τηλέφωνό της και εγώ θα την πάρω αύριο!».
Από τον πρώτο σου δίσκο τι κρατάς;
Τα πάντα! Συμμετείχαμε σε όλη τη διαδικασία παραγωγής, απ’ την πρώτη νότα έως το τελικό εξώφυλλο. Κάθε τι που είναι πρώτο, είναι ξεχωριστό. Θυμάμαι πως γράφτηκε το καθένα, τα πάντα…!
Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι;
Αυτή την περίοδο είναι το ορχηστρικό, Νεωρείων 37.
Η εμπειρία σου στο ραδιόφωνο (www.trollradio.gr), πώς σου φαίνεται;
Είναι ψυχοθεραπεία! Πώς πας σε έναν ψυχολόγο μία φορά την εβδομάδα; Έτσι θεωρώ την ενασχόληση με το ραδιόφωνο. Δεν έχει καμία φύση καλλιτεχνική και μ’ αρέσει αυτό, ξεκουράζομαι, είμαι και μαζί με τον Γιώργο… περνάμε καλά!
Η αγαπημένη σου επιλογή τελευταία;
Είναι οι Δραμαμίνη τους οποίους τους ήξερα σαν όνομα αλλά αγνοούσα εντελώς μουσικά. Τους είδα πρόσφατα ζωντανά. Μια πολύ καλή μπάντα με δεμένο ήχο. Αξίζει να τους παρακολουθήσετε.
Τι χρειάζεται για να πάει καλά ένα live;
Πρέπει να έχει αρχή, μέση και τέλος. Πώς διηγείσαι δηλαδή μία ιστορία σε κάποιον; Ξεκινά, μπαίνεις στη συνέχεια στο κύριο μέρος της ιστορίας και στη συνέχεια ακολουθεί ο επίλογος. Έτσι πρέπει να είναι. Στην αρχή τραγουδάς τα κομμάτια σου, τα οποία παντρεύεις με αγαπημένες διασκευές.
Θεωρώ ότι μία δισκογραφημένη μπάντα δεν πρέπει να κάνει επανεκτελέσεις των κομματιών, αλλά να κάνει διασκευές. Θα ήθελα ας πούμε να δω πως θα παίξουν οι Δραμαμίνη ένα τραγούδι του Μάρκου Βαμβακάρη, αλλά με τον δικό τους ήχο. Το να πάω να ακούσω ένα κομμάτι με τον ίδιο τρόπο, δεν μου λέει κάτι. Πρέπει ακόμα να κάνεις τον κόσμο να ταυτίζεται. Να δώσουμε κίνητρα σε μικρά παιδιά να πάρουν κιθάρα και όχι ένα καινούριο αυτοκίνητο. Αν είχαμε ένα ραδιόφωνο όπως υπήρξε ο Freedom που ανέδειξε μία σκηνή θα ήταν πιο εύκολη η πορεία προς την καθιέρωση.
Το trollradio προσπαθεί να κάνει ιντερνετικά κάτι τέτοιο. Να δημιουργήσει έναν μουσικό πυρήνα. Να φτιάξει μια νέα σκηνή! Σε αυτό δυστυχώς υστερούμε σα χώρα.
Ξένο στίχο θα δοκιμάζατε κάποια στιγμή;
Όχι δεν υπάρχει λόγος. Εκφράζομαι στα ελληνικά, μιλάω στα ελληνικά, εδώ είμαι, εδώ ζω. Φαντάζεσαι να πάω στην Αγγλία με ελληνικό στίχο; Δεν θα είχε νόημα. Καταλαβαίνω αυτούς που εκφράζονται με αγγλικό στίχο, αλλά θα είχε πιο μεγάλο ενδιαφέρον, αν οι τόσες μπάντες που παίζουν στο An, οι αγγλόφωνες μπάντες, οι GAD ας πούμε που έχουν πολύ ενδιαφέρον ήχο και έχουν φρέσκιες ιδέες, να μιλούσαν τη γλώσσα μου θα βοηθούσε και μένα! Μου λείπουν οι φρέσκιες απόψεις στον ελληνικό λόγο. Είναι πιο εύκολο να λες jam από το να λες μαρμελάδα. Αλλά δεν πρέπει εκεί να παλέψεις πιο πολύ; Πάρε στίχους από άλλους αν δεν μπορείς να γράψεις εσύ. Γιατί πρέπει να ακούω ακόμα τις Τρύπες, που είναι μεν μεγάλο γκρουπ, αλλά θέλω να ακούσω και καινούρια πράγματα.
Ρεμπέτικα ακούς;
Πάρα πολύ!
Πιστεύεις ότι είναι το ροκ μίας άλλης εποχής;
Η εποχή μας, έχει πολλά κοινά με την εποχή που άνθισε το ρεμπέτικο. Κάτι που δυστυχώς έχουν προσέξει λίγοι. Σκέψου ότι το ‘30 είχαμε πάλι πτώχευση και πάλι πορεία στο Σύνταγμα! Τα ρεμπέτικα όπως και τα δημοτικά, αποτελούν μία από τις πιο σημαντικές κληρονομιές της Ελλάδας.
Η ροκ μουσική έχει κάνει και αυτή πράγματα… Ο Σιδηρόπουλος μου αρέσει, ότι έχω διαβάσει από αυτόν, αλλά όπως και το ρεμπέτικο, κάπου κόλλησε και η ροκ μουσική. Ευθύνη έχουν όλοι.
Ποιος παίζει ροκ σήμερα;
Ο Κύριος Κ! Πολύ ωραίος ο δίσκος του Θοδωρή και ιδιαίτερος αλλά δυστυχώς συγκυριακά, η κυκλοφορία του δίσκου συνέπεσε με σημαντικές αλλαγές και ανακατατάξεις στα ραδιόφωνα που εκπέμπουν στα fm. Είναι κρίμα αυτό.
Πότε θα βγει ο νέος σας δίσκος;
Καλή ερώτηση, πάμε στην επόμενη! (γέλια) Θα βγει όταν θα είναι έτοιμος…
Πόσα τραγούδια θα έχει;
Νομίζω ότι θα είναι μονός αριθμός. Είτε 13, είτε 15, θα το δούμε!
Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος;
Ο προηγούμενος είχε 10. Θέλουμε να το πάμε εναλλάξ!
Γενικά είχατε βοήθεια στο ξεκίνημά σας;
Ήμασταν τυχεροί σε αυτό το κομμάτι η αλήθεια είναι. Συνεργαζόμαστε με μία εταιρεία παραγωγής, την Musicom, που μας βοήθησε πάρα πολύ και μας βοηθά. Η Warner επίσης μας στήριξε. Σκέψου ότι κάναμε δεύτερο βίντεο κλιπ, χωρίς να έχουμε συμφωνήσει κάτι τέτοιο, το πλήρωσαν οι ίδιοι. Επίσης παίξαμε πάρα πολύ, είμαστε σε μία συνεχή κίνηση και πιστεύουμε επίσης ότι πρέπει να υπάρχει συνεργασία και με άλλους καλλιτέχνες.
Με ποιον θα ήθελες να συνεργαστείς;
Θα ήθελα να συνεργαστώ πολύ με τον Σωκράτη Μάλαμα και τον Παύλο Παυλίδη. Θα ήθελα να συνεργαστώ με ανθρώπους που μου αρέσει η πένα τους. Οι Αγγελάκας, Παυλίδης και Μάλαμας γράφουν πραγματικά πάρα πολύ ωραία και είναι αυθεντικοί.
Υπάρχει κάποιο κομμάτι, το οποίο να σου προκάλεσε έντονα και ξεχωριστά συναισθήματα;
Ναι, το Working Class Hero του John Lennon. Όταν το άκουσα, τα είδα όλα! Κατά καιρούς βέβαια πολλά κομμάτια μου έκαναν εντύπωση.
Πόσους δίσκους έχεις;
Έχω πάρα πολλά βινύλια. Δεν μ’ αρέσουν όμως οι συλλογές σε MP3. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα σε αυτό, καθώς θα κατεβάσει κάποιος όλη τη δισκογραφία του Χατζιδάκι αλλά δε θα μπει στη διαδικασία να την ακούσει ποτέ. Απλά θα υπάρχει σε έναν φάκελο στον υπολογιστή του.
Θα ήθελες να είσαι σε μία άλλη εποχή;
Ζούμε το τώρα, είναι ωραίο το τώρα, δεν γνώρισα μία καλύτερη εποχή, ούτως ώστε να μπορώ να συγκρίνω. Από την αρχή τα πράγματα πήγαιναν λίγο στραβά, δεν βιώσαμε μία δισκογραφικά πετυχημένη εποχή. Το στοίχημα είναι να καταφέρεις να βάλεις το δικό σου λιθαράκι και να εξελίξεις το υπάρχον.
Υπάρχει κάποιο live στο οποίο ένιωσες ότι δεν πήγαν καλά τα πράγματα;
Υπάρχουν live που έχουν πάει άσχημα, όχι από πλευράς κόσμου, αλλά μπορεί εσύ να μην είσαι καλά. Δεν νομίζω όμως ότι έχεις την πολυτέλεια να το σκεφτείς. Ο άλλος όμως σ’ έχει επιλέξει και δεν σου φταίει σε τίποτα. Μόλις ολοκληρωθεί η παράσταση, τότε μπορείς να ξεσπάσεις.
Σου αρέσει στα live σου να κάνεις αφιερώσεις;
Όχι δεν είναι κάτι που μου ταιριάζει ιδιαίτερα…
Το λέω διότι σε μία εκπομπή σου, λόγω και της περίστασης βέβαια, είχες προχωρήσει σε μία αφιέρωση για τον Πλάτωνα Καπρίδη.
Δεν το έχω ξανακάνει. Ήταν η πρώτη φορά και ήταν κάτι αυθόρμητο επειδή μόλις είχα μάθει το δυσάρεστο αυτό γεγονός και είχα σοκαριστεί. Με τον Πλάτωνα γνωριζόμασταν από παιδιά. Παίζαμε μαζί. Είμαι πολύ στενοχωρημένος με ό,τι συνέβη άλλα δε νομίζω ότι χρειάζεται να επεκταθώ.
Βίντεο κλιπ θα κάνετε;
Εκτός από αυτό που θα κάνουμε στο Passport, στόχος μας είναι να υπάρξει οπτικοακουστικό υλικό για όλα μας τα κομμάτια.
Στο εξωτερικό θα κάνετε κάποια συναυλία;
Γίνονται συζητήσεις τώρα για την Αγγλία… Θα το δούμε.
Να ‘ρθουμε και εμείς;
Εννοείται λεφτά υπάρχουν! (γέλια)
Οι Oasis σου αρέσουν; Λένε πως είναι μία κακή εκδοχή των Beatles.
Είναι λάθος, οι Blur είναι πιο κοντά στους Beatles μουσικά! Οι Oasis είναι η εφηβεία μου, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός.
Αν δεν έκανες αυτό το επάγγελμα, με τι θα ήθελες να ασχοληθείς;
Αυτό που σπούδασα! Νομικά μουσικής. Αυτό έκανα στο Λονδίνο, αλλά εδώ δεν υπάρχει υπόβαθρο που να μπορεί να στηρίξει κάτι τέτοιο. Θα το έκανα όμως στο εξωτερικό. Θεωρώ ότι τα χρήματα πρέπει να βγαίνουν με τρόπο όχι με κόπο.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.