«Ο μικρός Χίτλερ»: Ο Φρόυντ συναντά τον νεαρό Χίτλερ επί σκηνής

«Θα καταλήξει πολύ άσχημα, αν δεν καταλήξει καλά»

Παρακολουθήσαμε την παράσταση “Ο μικρός Χίτλερ” που παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο του Νέου Κόσμου, στην Κεντρική Σκηνή, μέχρι τις 10/1/2017. Το έργο του γερμανού συγγραφέα με το ψευδώνυμο Άρνολντ Μπέρνφελντ, γραμμένο το 1993, αλλά άγνωστο στην Ελλάδα, συστήνουν στο ελληνικό κοινό ο Γεράσιμος Μιχελής και ο Γιώργος Χριστοδούλου, ενσαρκώνοντας τους δύο ήρωες και υπογράφοντας παράλληλα και τη σκηνοθεσία.

“Ο Μικρός Χίτλερ” είναι ένα έργο που αφορά όλους μας. Είναι μια παράσταση που μιλά για θέματα που μας καίνε. Μια υποθετική ιστορία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα επιχειρεί να εξιχνιάσει τις απόκρυφες πτυχές της ανθρώπινης φύσης. Το μεγάλο τσίρκο της ζωής έρχεται να διαψεύσει όλες τις θεωρίες. “Κανένας δε θα τολμήσει να με πλάσει” φωνάζει ο νεαρός Χίτλερ στον ιδρυτή της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόυντ.

Οι δύο ηθοποιοί και συν-σκηνοθέτες, Γεράσιμος Μιχελής και Γιώργος Χριστοδούλου, παίζουν με μαεστρία τo παιχνίδι των μεταμορφώσεων. Μετά το τέλος μιας απαιτητικής παράστασης μας υποδέχονται στο καμαρίνι τους και ρίχνουν φως στα ερωτήματα που τους θέτουμε.

Τί πραγματεύεται το έργο του Άρνολντ Μπέρνφελντ «Ο Μικρός Χίτλερ» που ανεβάζετε για δεύτερη χρονιά στο θέατρο του Νέου Κόσμου;

Γεράσιμος Μιχελής: «Δύο πολύ γνωστές προσωπικότητες είναι τα πρόσωπα του έργου, ο Σίγκμουντ Φρόυντ και ο Αδόλφος Χίτλερ. Μόλις 23 ετών, ο Αδόλφος Χίτλερ, ανήσυχος καλλιτέχνης, έρχεται στη Βιέννη για να δοκιμαστεί στην τέχνη που αγαπάει, στη Σχολή Καλών Τεχνών. Τον απορρίπτουν δύο φορές από τη Σχολή ενώ βιώνει μια κοινωνικοοικονομική κατάσταση στη Βιέννη πολύ δύσκολη, με ανεργία, με έντονο ρατσισμό, με βία. Κοιμάται στους δρόμους, είναι ένας μποέμ τύπος με άδειες τσέπες, γιατί το χρηματικό ποσό που έχει κληρονομήσει από τη μητέρα του, δεν του φτάνει για να βιοποριστεί. Κάνει διάφορα πράγματα, πουλάει καρτ ποστάλ που ζωγραφίζει ο ίδιος, αλλά είναι γεμάτος από αδιέξοδα και αναζητά λύσεις.

Ο συγγραφέας έξυπνα σκεπτόμενος επιχειρεί ένα πείραμα: αν ο νεαρός καλλιτέχνης Χίτλερ πήγαινε να συναντήσει τον παγκοσμίου φήμης και πατέρα της ψυχανάλυσης, τον εβραίο Σίγκμουντ Φρόυντ, στη Βιέννη του 1910, τί θα συνέβαινε; Θα επαληθεύονταν τα στεγανά, που όλοι έχουμε γι’ αυτούς τους συγκεκριμένους ανθρώπους; Πώς αυτός είναι ο κακός Χίτλερ που πάει να συναντήσει τον καλό σωτήρα της ανθρωπότητας, Φρόυντ; Και η φύση του ανθρώπου, είναι ένα πράγμα ή έχει πολλές πτυχές; Η φύση του κακού, που όλοι τη γνωρίζουμε, έχουμε αισθανθεί κάποιες φορές ότι μας γοητεύει; Όταν το κακό κάποια στιγμή αποκαλύπτεται, είμαστε έτοιμοι να διαχειριστούμε ό, τι αντιληφθούμε από την έκφρασή του;»

Γιώργος Χριστοδούλου: «Ο Άρνολντ Μπέρνφελντ έχει σαρκαστική διάθεση στο έργο του. Όλοι μας έχουμε την προκατάληψη, ότι ο Χίτλερ είναι ένας τρελός που αιματοκύλησε την Ευρώπη. Ο συγγραφέας εδώ διατυπώνει το εξής ερώτημα: παίρνει τον μεγαλύτερο ψυχοπαθή που γέννησε ποτέ η ανθρωπότητα και τον πάει στον καλύτερο ψυχίατρο. Τι μπορεί να συμβεί; Με τον τρόπο που έχει γράψει το έργο του πιστεύω, ότι δίνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες σε όποιον το ανεβάσει, για το πώς δημιουργείται η μεταξύ τους αλληλεπίδραση. Έχει αφήσει ανοιχτό το πεδίο του πώς θα αυτοσχεδιαστεί η σχέση Χίτλερ και Φρόυντ και πώς θα ερμηνευτεί το έργο».

Συνεχίστε την ανάγνωση της συνέντευξης.