Γεμάτη συμπτώσεις είναι η ελληνική επικαιρότητα. Εκεί που συζητούσαμε για το ποιον θα στείλουμε στην προανακριτική επιτροπή λόγω της λίστας Λαγκάρντ, ξαφνικά έρχεται η αστυνομία και με δυο-τρεις τελείως ηλίθιες και ανούσιες κινήσεις αλλάζει τα πρωτοσέλιδα. Ηλίθιες και ανούσιες, διότι ακόμη και να θεωρεί κανείς τις καταλήψεις κέντρα ανομίας και άντρα τρομοκρατών, εύσημα δεν μπορεί να δώσει στη στρατηγική της ΕΛ.ΑΣ.. Μια τρύπα στο νερό έκαναν, όπως έδειξε και η τελευταία επέμβαση στη κατάληψη “Λέλα Καραγιάννη”: μπήκαν, δεν βρήκαν ούτε μια αντιασφυξιογόνο μάσκα, ένα λοστάρι, κάτι τις βρε αδερφέ, όπως στην Αμαλίας, παρόλα αυτά προσήγαγαν καμιά 15αριά συντρόφια για να’ χουν να γράφουν στο δελτίο τύπου και την έκαναν. Οι καταληψίες επέστρεψαν λίγες ώρες αργότερα, οι προσαχθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι. Αλλά τα πάνελ κέρδισαν άλλη μια μέρα συζήτησης για τη βία και την “τρομοκρατία”.
Μια παλιά προφητεία (όχι των Μάγιας, δικιά μου) λέει ότι οι επεμβάσεις της αστυνομίας σε καταλήψεις, τα γκαζάκια και τα καλάσνικοφ θα εξαφανιστούν από την επικαιρότητα το ίδιο μαγικά όπως εμφανίστηκαν, σε διάστημα μιας εβδομάδας το πολύ. Δεν θα χρειαστεί παραπάνω για να συζητηθεί στη Βουλή και να λήξει ήσυχα το θέμα της προανακριτικής επιτροπής για τη διαβόητη λίστα. Εντωμεταξύ, με άνεση ψηφίσθηκε ήδη το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, καθώς την ώρα της ψηφοφορίας οι “Αγανακτισμένοι” ήταν σπίτι και έβλεπαν τον διαπρέποντα στο ελληνικό CSI Γιάννη Πρετεντέρη να αναλύει πώς το ασετόν με το οποίο ξέβαφαν τα νύχια τους οι συντρόφισσες στην Αμαλίας θα χρησιμοποιούνταν για να γίνει παρανάλωμα του πυρός όλη η Αθήνα. Άσε που κάνει κρύο και πού να τρέχεις να ξεροσταλιάζεις έξω από τη Βουλή Γενάρη μήνα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Λίγες ημέρες ακόμα θα τρώμε λοιπόν στη μάπα πηχυαίους τίτλους του τύπου “Έξαρση της τρομοκρατίας” και “Αδίστακτοι κουκουλοφόροι”, καθώς και έκτακτες τετράωρες εκπομπές για την επιστροφή του φόβου και της παράνοιας των γνωστών-αγνώστων. Θα έχουμε βέβαια πάντα την επιλογή να κλείνουμε την τηλεόραση, να ανοίγουμε το Facebook και να κατακλυζόμαστε με δεκάδες βαρετά κείμενα αλληλεγγύης και φασόν ηρωικές φωτογραφίες αντίστασης, στις οποίες θα πατάμε κάνα share στο τσακίρ κέφι και θα πηγαίνουμε για ύπνο.
Και μετά; Αν και η μαγική μου κρυστάλλινη μπάλα θολώνει, γιατί την πήρα ιμιτασιόν κινέζικη από πλανόδιο στην Ερμού, μετά σα να βλέπω τον Παπακωνσταντίνου μόνο κι έρημο στην προανακριτική να βγάζει το φίδι από την τρύπα, εκτός αν έρθουν τα πάνω-κάτω στη Βουλή. Ποιος ξέρει, μπορεί και να πάει να κάνει παρέα στον Άκη στον Κορυδαλλό. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα παραπάνω, γιατί η ουσία της υπόθεσης χάθηκε νωρίς: δεν μάθαμε ποτέ ούτε για έναν καταθέτη από τους δύο χιλιάδες και βάλε της λίστας αν ήταν όντως φοροφυγάς, αλλά λυσσάξαμε για έναν ανίκανο πρώην υπουργό που μπορεί να άλλαξε ή να μην άλλαξε δύο ονόματα.
Ούτε τι είναι USB stick δεν έχει καταλάβει η θεία μου η Σούλα, που τον είχε ψηφίσει τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου το ’09, γιατί φαινόταν σοβαρός άνθρωπος, αλλά μου υποσχέθηκε πώς “δεν το ξαναρίχνω στο ΠΑΣΟΚ, που να μου κοπεί το χέρι”. Η θεία μου η Σούλα βέβαια έχει μπερδευτεί γενικότερα αυτές τις ημέρες, γιατί είχε αρχίσει να καλοβλέπει τον Αλέξη, που είναι κομψό παιδί και αντιμνημονιακός, αλλά η Όλγα η Τρέμη, που λέει τις ειδήσεις, είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μ’ αυτούς με τις μολότοφ. Κι έτσι όταν πήγα να της εξηγήσω για το USB stick, μου είπε ότι είναι όλοι τους κλέφτες, αλλά δεν βλέπω καλύτερα τι γίνεται εδώ, που αυτοί οι άπλυτοι με τις καταλήψεις τα έχουν κάνει όλα μαντάρα, και δεν μπορείς πια να κυκλοφορήσεις στο δρόμο.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.