Στην Τουρκία, τους απαγόρευσαν να φιλιούνται δημόσια, να καταναλώνουν αλκοόλ από τις 22:00 έως τις 06.00 και θέλουν να μετατρέψουν ένα πάρκο σε εμπορικό κέντρο. Αποτέλεσμα; Χάος! Μας κόβουν τη δημόσια τηλεόραση μέσα σε μια μέρα. Αποτέλεσμα; Ύπνος βαθύς.
Προφανώς και οι λόγοι των πολύ σοβαρών επεισοδίων στην πλατεία Ταξίμ τις τελευταίες μέρες δεν είναι μόνο οι παραπάνω, αλλά και η σκληρή βία των αστυνομικών δυνάμεων απέναντι στους διαδηλωτές και διάφοροι ακόμα που δεν μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου αρμόδιο για να τους αναλύσω (σε αντίθεση με την Σοφιάννα Μπονοβόλια).
Το πρόβλημα μου δεν είναι το γιατί ξεσηκώθηκαν οι Τούρκοι, αλλά γιατί εμείς δεχόμαστε ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ γίνεται γύρω μας, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Αρκεί να μην επηρεάζει τον καθένα μας προσωπικά είτε άτομο της οικογένειάς του. Δεν βγάζω τον εαυτό μου απ΄ έξω, ούτε το παίζω χούλιγκαν χωρίς να είμαι.
«Το μοναστήρι να είναι καλά». Όπου μοναστήρι, βάλτε τον εαυτό μας, την οικογένεια μας, το σπίτι μας, τη δουλειά μας. Αν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ συμβαίνει, ακόμα και έξω από την πόρτα του σπιτιού μας, δεν επηρεάζει τίποτα από τα παραπάνω, ΔΕΝ μας αφορά. «Πρόβλημά τους!». Κανείς δεν σκέφτεται έστω και μέχρι αύριο και όχι μακροπρόθεσμα, ότι μπορεί να είναι ο επόμενος που επηρεάζεται από την όλη κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας. Τότε και μόνο τότε, όταν δεν θα ανήκει πια στην κατηγορία «Πρόβλημά τους», ΜΠΟΡΕΙ να εκφράσει θυμό, οργή, αντίθεση.
Μπορεί πολλοί να διαφωνήσουν μαζί μου και να πουν, ότι όταν κάποιος έχει ανάγκη, είμαστε από τους πιο φιλότιμους λαούς. Σε πλημμύρες, σεισμούς, φυσικές καταστροφές, είμαστε οι πρώτοι που θα τρέξουμε εθελοντικά να βοηθήσουμε, ακόμα και στο εξωτερικό. Αυτό όμως, είναι εντελώς διαφορετικό. Τότε το «μοναστήρι» συνεχίζει να είναι καλά, κανείς δεν μας το έχει πειράξει, απλά βοηθάμε τα υπόλοιπα να είναι καλύτερα.
Το θέμα μου είναι, αν ποτέ φτάσει η μέρα που θα καταλάβουμε ότι καλώς η κακώς, είτε το θέλουμε είτε όχι, η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο «μοναστήρι» και όλοι εμείς είμαστε μια οικογένεια. Άρα, ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, μας αφορά και μας επηρεάζει άμεσα. Άλλους περισσότερο, άλλους λιγότερο. Άλλους γρηγορότερα και άλλους αργότερα.
Καλά όλα αυτά. Αλλά το πρόβλημα είναι άλλο και δυστυχώς μεγάλο. Όταν ένα άρθρο το οποίο θα δυσκολευόταν να το πιστέψει ο οποιοσδήποτε άνθρωπος με κοινή λογική (9άχρονο κοριτσάκι, «πήγε» στην κόλαση, «ξαναγύρισε» και ζωγράφισε το τι είδε σαν να ήταν παιδί του Λεονάρντο Ντα Βίντσι) , έχει πάνω από 5.000 likesκαι περισσότερα από 1.000 shares, τα πράγματα είναι ανησυχητικά για την νοημοσύνη των Ελλήνων.
Όταν έχεις γίνει η μοναδική χώρα χωρίς κρατική τηλεόραση πριν από λίγες ώρες και η πλειοψηφία των αντρών «τσακώνεται» στα socialmediaγια το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στο μπάσκετ, το οποίο διακόπηκε επειδή μερικοί οπαδοί του Ολυμπιακού δεν βγήκαν από το γήπεδο, όπως τους είχε ζητηθεί για να συνεχιστεί το παιχνίδι και «χάρισαν» έτσι το πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό, δεν το λες και έξυπνο. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα που μου έρχονται κατευθείαν στο μυαλό.
Αρνούμαι να το αποδεχτώ και δυσκολεύομαι να το πιστέψω, αλλά μου έχει περάσει από το μυαλό το εξής ερώτημα. Μήπως τελικά, το γεγονός ότι δεν αντιδρούμε σε οτιδήποτε γίνεται γύρω μας, είναι απλά θέμα χαμηλής νοημοσύνης;
ΥΓ1. Στην τελευταία ερώτηση δεν βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω…
ΥΓ2. Σε καμία περίπτωση δεν υποβαθμίζω ή εκμηδενίζω τις αντιδράσεις που υπάρχουν, αλλά για ένα τόσο σημαντικό γεγονός, δεν είναι οι ανάλογες…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.