Σαν λουλούδι που αναδύθηκε από κάποια χαραμάδα στον δρόμο, ξεχωρίζει ανάμεσα σε τόσες ιστορίες θλίψης προσφύγων, η επανένωση συριακής οικογένειας, που είχε χωριστεί στην προσπάθειά της να περάσει από την Τουρκία στη Μυτιλήνη.
Πριν 20 μέρες περίπου, στην βάρκα που επέβαινε η επταμελής οικογένεια, άρχισαν ξαφνικά να μπαίνουν νερά. Ένα ακόμη ναυάγιο θα ήταν πραγματικότητα, αν δεν προσέγγιζε στο σημείο τουρκικό πλοίο. Το πλήρωμα πρόλαβε να περισυλλέξει τα πέντε από τα έξι παιδιά, ηλικίας 4 έως και 17 ετών. Πριν προλάβουν όμως να επιβιβαστούν στο τουρκικό πλοίο η μητέρα και το μεγαλύτερο σε ηλικία παιδί, οι διακινητές επιτάχυναν με τη βάρκα και κατάφεραν να αποσπαστούν. Το αποτέλεσμα ήταν να χωριστεί η οικογένεια, κάτι που στη Μυτιλήνη δεν θυμούνται να έχει ξανασυμβεί. Αν κι έχουν να θυμούνται πολλές ιστορίες χαμένων παιδιών. Εκατοντάδες, λένε, είναι οι περιπτώσεις προσφυγόπουλων που βρήκαν τραγικό θάνατο στα αναρίθμητα ναυάγια που έχουν συμβεί στο Αιγαίο.
Το περιστατικό άνοιξε ξανά την κουβέντα σχετικά με τον τρόπο που λειτουργούν οι διακινητές. Αλησμόνητη είναι η περίπτωση διακινητή που πέταξε τρίχρονο προσφυγόπουλο στη θάλασσα στην προσπάθειά του να ξεφύγει από σκάφος του Λιμενικού. Το μικρό παιδί πέθανε, οι διακινητές εξακολουθούν όμως να εφαρμόζουν τις ίδιες πρακτικές, είτε στη θάλασσα είτε στη στεριά.
Πριν τρία χρόνια, όταν ακόμη κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί το σημερινό μέγεθος των προσφυγικών ροών, οι διακινητές είχαν εξαναγκάσει πατέρα να γίνει ο ίδιος διακινητής για μια διαδρομή. Το πέτυχαν, υποχρεώνοντας τον να επιστρέψει στην Τουρκία για να πάρει τα παιδιά του, αφού πρώτα θα περνούσε στην Ελλάδα άλλους πρόσφυγες ως “διακινητής”. Ο πατέρας συνελήφθη και κρατήθηκε για 18 μήνες. Ωστόσο δεν καταδικάστηκε ποτέ για διακίνηση, ενώ κατά τη διάρκεια της κράτησης τους πολλοί ήταν εκείνοι που στάθηκαν στο πλευρό του.
Στην περίπτωση της Ντόνια, της μητέρας από τη Συρία που ένιωσε ξαφνικά να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια της καθώς απομακρύνονταν τα τέσσερα κοριτσάκια και το ένα αγοράκι της, υπήρξε πιο σύντομα αίσιο τέλος. Την περασμένη Τρίτη τα πιτσιρίκια επέστρεψαν στην αγκαλιά της μάνας τους, αφού πρώτα προηγήθηκε ένας μακρύς δρόμος υπομονής και αλληλεγγύης.
“Τα παιδιά είναι καλά”
Λίγο αφότου συνέβη, το συμβάν καταγράφηκε από την Ύπατη Αρμοστεία και την Praksis, με τη δεύτερη να σπεύδει να βρει σπίτι για τη μητέρα και το μεγαλύτερο παιδί ώστε να φιλοξενηθούν. Μαζί με τα πέντε παιδιά που είχαν περισυλλέγει βρισκόταν άλλος Σύρος πρόσφυγας από την ίδια πόλη που ανέλαβε να τα προσέχει. Οι δύο πλευρές είχαν σταθερή τηλεφωνική επικοινωνία, χάρη στα κινητά τους, και σύντομα έγινε γνωστό πως τα παιδιά ήταν καλά στην υγεία τους. Η απόσταση όμως που τα χώριζε από τη μάνα τους έγινε μεγαλύτερη.
Όταν η βάρκα έγινε ξανά μονόδρομος
Οι τουρκικές αρχές μετέφεραν τα παιδιά στην Κωνσταντινούπολη και για την επανένωση της οικογένειας απαιτούνταν χρονοβόρες διαδικασίες. Η βάρκα έγινε ξανά μονόδρομος. Τα παιδιά μαζί με άλλους πρόσφυγες προσπάθησαν ξανά να περάσουν στην Ελλάδα. Η μάνα τους, τα περίμενε στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Καθώς έβλεπε τα πλοία του Λιμενικού και της Frontex να πιάνουν στο λιμάνι η αγωνία μεγάλωνε και κορυφώθηκε όταν και από το τελευταίο πλοίο όλοι οι διασωθέντες είχαν βγει αλλά όχι τα παιδιά της.
Ώρα να βρουν και τον πατέρα
Την ίδια ώρα, τα κινητά δεν “έπιαναν” και δεν ήθελε ούτε να σκέφτεται ότι μπορεί κάτι να είχε πάει στραβά. Τελικά, αφού πέρασε λίγη ώρα, εμφανίστηκε η βάρκα, την οποία έσερνε ένα μικρό ρυμουλκό. Τα παιδιά ήταν εκεί. Η γαλήνη επέστρεψε και γράφτηκε ένα σπάνιο happy end. Επόμενος στόχος της οικογένειας, να φτάσει στη Γερμανία και να βρει τον πατέρα που ήδη βρίσκεται εκεί, ώστε να κάνουν όλοι μαζί μια νέα αρχή.
“Στιγμές σαν αυτές μάς κάνουν να πιστεύουμε ότι αξίζει ακόμη περισσότερο ο κόπος να βοηθάμε”, μας λέει αλληλέγγυος που ήταν στο λιμάνι την ώρα της επανασύνδεσης. Την ίδια ώρα, για τη στάση των ευρωπαϊκών κρατών που κουνούν το δάκτυλο στην Ελλάδα, τονίζει ότι πρόκειται “για υποκρισία που θα τους γυρίσει μπούμερανγκ”.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.