Το τελευταίο video clip του Παύλου Παυλίδη εντοπίζεται στο πρώτο του προσωπικό άλμπουμ που κυκλοφόρησε πριν μια δεκαετία. Συνόδευε το τραγούδι «Δεν είμαι από ΄δω», που είχε μείνει για χρόνια στο συρτάρι του μουσικοσυνθέτη, καθώς δεν μπορούσε να το παντρέψει με το ύφος των Ξύλινων Σπαθιών. Παρότι από τότε ακολούθησαν τρία ακόμη άλμπουμ δεν υπήρξε άλλο video clip. Εξαιρούμε για προφανείς λόγους το live της Σύρου.
Μια κοπέλα, ένας καναπές και μια τηλεόραση με φόντο πότε την Ακαδημίας, πότε τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και πότε μια παραλία αποτελούν τις κύριες εικόνες του video clip που συνοδεύει εδώ και λίγες μέρες το τραγούδι «Έλα κοντά μου» από το νέο δίσκο του Παύλου Παυλίδη «Μια Πυρκαγιά σ’ ένα Σπιρτόκουτο». Με απλό τρόπο, η αυτοοργανωμένη ομάδα NAIL, που συνηθίζει να κάνει Τέχνη στο δρόμο μοιράστηκε τη ματιά της πάνω στο τραγούδι και την καθημερινότητα.
Με τα παιδιά του NAIL, Αντώνη Morgan Κωνσταντουδάκη και Λίνα Φούντογλου συναντηθήκαμε στο πάρκο Ναυαρίνου στα Εξάρχεια όπου και μας μίλησαν για τη δράση τους και την εμπειρία από την επαφή τους με τον ροκ καλλιτέχνη.
Τι πραγματεύεται το video clip;
Ήταν μια ευκαιρία για μας να δημιουργήσουμε ξανά μέσα στην πόλη. Στήσαμε ένα σαλονάκι, όπου η κοπέλα παρακολουθεί το «θέαμα», σαν να είναι στο σπίτι της, ενώ βρίσκεται σε έναν εξωτερικό χώρο και μέσα στην πόλη της Αθήνας: Είτε στον πεζόδρομο, είτε στη μέση του δρόμου, είτε σε μια παραλία. Το τι συμβολίζει ακριβώς είναι στην ευχέρεια του καθενός να το εκλάβει όπως νομίζει. Άλλωστε όλα μας τα video είναι συμβολικά.
Ο Παύλος γνώριζε για τη δουλειά μας και ζήτησε ένα αντίστοιχο αποτέλεσμα. Ένα video clip που θα χαρακτηριζόταν από την ίδια αισθητική και παρεμβατικότητα των video που έχουμε κάνει. Όταν του φέραμε την πρότασή μας, έδειξε πως του άρεσε πολύ. Συμμετείχε μάλιστα και στα γυρίσματα.
Παλιότερα, όταν μεσουρανούσαν οι δισκογραφικές, ξοδεύονταν εκατομμύρια για video clip. Εσείς με πολύ απλά υλικά, αλλά ιδέες από χρυσάφι καταφέρατε να παράξετε ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα. Καθόμαστε επίσης σε ένα πάρκο που είναι αυτοοργανωμένο και παρότι χωρίς προϋπολογισμό και αναπλάσεις έχει καλύτερη και πιο ζωντανή εικόνα από τους περισσότερους πράσινους χώρους στην Αθήνα. Μπορεί αυτή η λογική να γίνει μεγάλη στην κοινωνία; Να επικρατήσει η ουσία και όχι το φαίνεσθαι;
Αντώνης M: Εκεί πάει. Το προηγούμενο σύστημα απέτυχε επειδή υπήρχαν άπειρα λεφτά για πέταμα. Οι καλλιτέχνες στην προκειμένη δεν χρησιμοποιούσαν τόσο το νου τους και τη φαντασία. Στην περίοδο που ζούμε ξεκαθαρίζει λίγο το τοπίο. Η φαντασία και η σκέψη έχουν κερδίσει έδαφος.
Λίνα Φ: Υπάρχουν τόσα ερεθίσματα τα οποία μέσα από την αυτοοργάνωση μπορείς να τα αξιοποιήσεις. Ενώ το «παλιό» σου έδινε έναν εφησυχασμό. Μέσα από το τώρα, μπορείς καλύτερα να αξιοποιήσεις το νου, τη φαντασία και να κάνεις πράγματα που αντικατοπτρίζουν αυτό που σκέφτεσαι.
Οι δράσεις σας γίνονται σε δημόσιο χώρο, πώς αντιδρά ο κόσμος;
Ειδικά τώρα, είχαμε ζωντανή αλληλεπίδραση. Ο κόσμος γελούσε, ρωτούσε τι κάναμε και πότε θα βγει στην τηλεόραση. Κάποιοι, όπως ένας οδηγός λεωφορείου ζητούσαν να μάθουν περισσότερα. Ήταν στιγμές που γινόταν ένα pause, αλλά δεν μας δυσαρεστούσε. Άλλωστε με έναν τρόπο θέλουμε να βγάζουμε την τέχνη της υποκριτικής και της κάμερας στο δρόμο. Όταν εμπλέκεται ο κόσμος είναι κάτι που μας ευχαριστεί. Πλάκα είχαν επίσης κάποιοι Γερμανοί τουρίστες που έκαναν νοήματα ότι τους άρεσε αυτό που έβλεπαν, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθούσαν να δουν αν παίζει κάτι η τηλεόραση, αν και δεν είχε πάνω της ούτε καλώδια…
Η ομάδα NAIL με συνεργάτες και τον Παύλο Παυλίδη στη μέση του καναπέ.
Η κοινωνικοπολιτική σας παρέμβαση θα χωρούσε σε ένα κανάλι ή ένα mainstream μέσο, που κατά κανόνα προβάλλει την αντίθετη λογική;
Αντώνης Μ: Ας ξεχωρίσουμε πρώτα ότι τα video που κάνει η ομάδα NAIL αφορούν παρεμβάσεις στην πόλη. Το video clip ήταν κάτι που έγινε παράλληλα και ταίριαζε απλά με την αισθητική του καλλιτέχνη. Το πού θα προβληθεί είναι κάτι που μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Σκέψου ότι δεν το έχουμε ανεβάσει ούτε στο δικό μας κανάλι.
Οι δικές μας παρεμβάσεις που θα συνεχιστούν και δεν νομίζω ότι έχουν χώρο στην τηλεόραση, είναι για το δικό μας κανάλι και τον δικό μας τρόπο έκφρασης. Από εκεί και πέρα αν αυτό πάρει κάποια προέκταση και ένα μέσο δείξει ενδιαφέρον το βλέπουμε, αλλά δεν είναι ο στόχος μας εξ αρχής.
Λίνα Φ: Θα μπορούσαμε να ανοίξουμε μια μεγάλη κουβέντα τι θεωρείται συστημικός και αντισυστημικός στις μέρες μας. Καθαρά αντισυστημικός είναι κάποιος που είναι αποκομμένος. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να συμβεί αυτό. Ας πούμε κι εμείς χρησιμοποιούμε το facebook και το youtube, μέσα που χρησιμοποιούνται από πολλούς με έσοδα που καταλήγουν σε λίγους.
Αντώνης Μ: Ναι μεν, δεν επιδιώκουμε να χρησιμοποιήσουμε ένα μέσο για την προβολή μας, από την άλλη όταν θες να περάσεις κάποιο μήνυμα, επιδιώκεις να το κάνεις σε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται. Δεν κάνουμε την Τέχνη για να τη βλέπουμε εμείς, ειδάλλως δεν θα το ανεβάζαμε και πουθενά. Θέλουμε να επικοινωνήσουμε τις ιδέες μας. Δεν επιδιώκουμε να μπούμε σε κάποιο σύστημα. Αν μας καλούσε ο Θέμος Αναστασιάδης δεν θα πηγαίναμε για παράδειγμα. Υπάρχουν πρότυπα, στάνταρ και κόκκινες γραμμές.
Λίνα Φ: Το σημαντικό είναι πόσο ισχυρός είναι ο πυρήνας αυτού που πιστεύεις. Πόσο μπορεί να σε αλλοτριώσει κάτι ή όχι. Αν μπορείς και έχεις τόσο ισχυρό πυρήνα και δεν κάνεις κάτι απλώς επειδή δεν έχεις άλλες επιλογές, τότε πετυχαίνεις το σκοπό σου. Από εκεί και πέρα κάθε μέσο –της αισθητικής σου- μπορείς να το χρησιμοποιήσεις υπέρ των ιδεών σου και όχι της αυτοπροβολής σου.
Εδώ και 1,5 χρόνο στην εξουσία βρίσκεται ένα αριστερό κόμμα. Ποια η άποψή σας για όσα συμβαίνουν;
Λίνα Φ: Όταν η κοινωνία πιστέψει στον εαυτό της και καταφέρει να υποστηρίζονται δομές αυτοοργάνωσης τότε θα λυθούν προβλήματα, με την εξουσία και το κοινοβούλιο αυτό δεν συμβαίνει και δεν θα συμβεί.
Αντώνης Μ: Ό,τι γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια συμβαίνει και τώρα. Δεν ξέρω τι φταίει… Σίγουρα πάντως αυτό το σύστημα δεν δουλεύει. Όταν βλέπουμε διαχρονικά ότι κόμματα της αντιπολίτευσης που έλεγαν κάποια πράγματα πριν όταν έρχονται στην εξουσία τα αναιρούν είναι πρόβλημα. Προφανώς αυτό το σύστημα δεν λειτουργεί. Όπως είναι δομημένο ακόμη και οι πιο φανατικοί αντιμνημονιακοί γίνονται μνημονιακοί… Διαχειριζόμαστε λάθος τη δημοκρατία.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.