Οι Nightstalker (Aργύρης στα φωνητικά, Ανδρέας Λάγιος στο μπάσο, Τόλης Μότσιος στην κιθάρα και Ντίνος Ρούλος στα drums), μετρούν 19 χρόνια στην ελληνική μουσική σκηνή, έχοντας κυκλοφορήσει έξι δίσκους. Έχουν χαρακτηριστεί ως stoner, rock και metal μπάντα, αλλά δεν τους νοιάζουν οι ταμπέλες. Εξάλλου, η μουσική δεν αντέχει ετικέτες.
Η συνέντευξη τους στο 3pointmagazine λίγο πριν το live τους στο An club θύμιζε τη γοητεία των παιδιών που δε μεγαλώνουν ποτέ. « Όσο υπάρχει Άγιος Βασίλης, υπάρχουν και Χριστούγεννα». Tη γοητεία αυτή, τη διακρίνουμε όμως και σ’ άλλες απαντήσεις. Περισσότερα παρακάτω…
Στα τραγούδια σας, “baby, god is dead”, και “voodoo you do”, προβάλλετε τη θνησιμότητα του Θεού, που είτε πεθαίνει από υπερβολική δόση, είτε σκοτώνεται από τους ανθρώπους. Πως αντιλαμβάνεστε το Θεό, με την ευρύτερη έννοια του όρου;
Αργύρης: Στο “baby, god is dead”, δεν εννοείς ένα συγκεκριμένο θεό. Για κάποιον Θεός, μπορεί να είναι και ο Maradona. Όπως τα ξέρουμε, υπάρχουν πολλοί θεοί: Βούδας, Χριστός, Αλλάχ κτλ. Υπάρχει Θεός ; Δεν ξέρω.
Και μετά τα υπαρξιακά ερωτήματα, προχωρήσαμε σε κοινωνικά…
Στο κομμάτι σας “dead rock commandos”, τονίζετε την ενδοατομική και κοινωνική σήψη και επιθετικότητα. Πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει κάτι, ή η κοινωνία μας, θα δομείται πάντα με ατομικιστικούς όρους;
Τόλης: Είμαστε ατομικιστές μέσα σε μια κοινωνία, η οποία αποτελείται και από άλλους ατομικιστές. Πολλές φορές μιλάμε για διαφορετικά μοντέλα κοινωνίας, τα οποία μπορούν να υπάρξουν. Παίζει ρόλο, όμως, και το τι ανέχεσαι κιόλας. Ο ατομικισμός, ωστόσο, μερικές φορές είναι αναγκαίος. Μπορεί να αλλάξει, αν αλλάξει το άτομο. Αλλά, πόσοι να αλλάξουν; Είμαστε τόσα δις πάνω στον πλανήτη.
Tι είναι για εσάς το rock; Μπορεί να ενσαρκωθεί στην Ελλάδα του 2013;
Αργύρης: Nαι, κοίτα γύρω σου, έτσι είναι. Ο κύκλος είναι μικρότερος, ο κόσμος είναι λιγότερος. Όχι όπως παλιά. Τώρα είναι ίσως πιο πολλοί, αλλά όχι τόσοι πολλοί ώστε να γίνει χαμός. Τώρα αρχίζει να ανθεί αυτό το ιδίωμα το συγκεκριμένο. Το rock είναι πάντα εκεί.
Πώς φαντάζεστε το μέλλον του rock στην Ελλάδα;
Αργύρης: Θα μεγαλώσει κι άλλο η σκηνή, θα γίνει ένας κύκλος μεγάλος. Π.χ και σε live death metal θα πας, και ό,τι σου αρέσει θα ακούσεις. Τα σύνορα δεν υπάρχουν. Η μουσική τείνει να γίνει ένα πράγμα.
Ξεκινήσατε το rock, σε μία φάση που οι ροκάδες, θεωρούνταν φρικιά και τώρα εξακολουθεί να υπάρχει και έχει γίνει σχεδόν μόδα. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό;
Ναι! Είμαστε ακόμα φρικιά. Γι’ αυτό. Superfreaks.
Πιστεύετε ότι το rock είναι οικουμενικό, ή διαφοροποιείται ανάλογα με τη χώρα;
Αργύρης: Κάθε χώρα έχει ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό στη μουσική. Το ροκ, η μουσική είναι η κοινή γλώσσα που τα ενώνει όλα αυτά. Βέβαια, παίζει ρόλο και η αγγλική γλώσσα, που έχει ενώσει Αγγλία, Αμερική και όλο τον κόσμο, αλλά μπορείς ακόμα να ενωθείς και με τη Σουηδία, τη Βραζιλία και την Αργεντινή, γιατί η μουσική μας ενώνει, ακόμη κι αν η γλώσσα είναι διαφορετική.
Ποιά είναι η γνώμη σας, για το γεγονός ότι πολλοί νέοι καλλιτέχνες αναγκάζονται να φύγουν στο εξωτερικό;
Αργύρης: Μα και οι Αμερικάνοι πάνε στην Ευρώπη για να φτιάξουν δίσκο. Γενικά το underground στην Αμερική είναι τελείως διαφορετικό. Παίζουν γύρω τους μπιλιάρδο, ψήνουν δίπλα τους μπριζόλες, αλλά αυτοί παίζουν τη μουσική τους και δε τους νοιάζει.
Οι κάθε “dead rock commandos” , παραμένουν ζωντανοί μέσω της τέχνης τους;
Αργύρης: Ναι, περνάνε μέσα από την τέχνη. Η τέχνη είναι πάντα ζωντανή. Ο Jim Morrisson μπορεί να πήγε στο Άγιον Όρος και ο Elvis να πέθανε, αλλά η τέχνη ζει.
Πώς καταφέρνετε να συνεχίζετε μετά από τόσο καιρό, δε βαρεθήκατε;
Αργύρης: Τι να βαρεθούμε ; Δεν το βαριέσαι. Δεν είναι δουλειά. Αν σταματήσουμε, νιώθουμε άδειοι. Δεν βλέπεις την ώρα να παίξεις μουσική, όπως τα σκυλιά που περιμένουν πως και πως να τα πας βόλτα.
Ζείτε από τη μουσική;
Αργύρης: Zούμε, αλλά δύσκολα. Για την ακρίβεια δε ζούμε από τη μουσική, ζούμε μαζί με τη μουσική. Τα λεφτά χρειάζονται, είναι το μέσο, ακόμα και για τις ανάγκες της μπάντας.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.