Κρατώντας δυνάμεις για τις κραιπάλες του Πάσχα (αρνιά, κοκορέτσια, μαγειρίτσες, αυγά, κρασιά), αυτή την εβδομάδα αποφύγαμε τις ταβέρνες και τα μεζεδοπωλεία και προτιμήσαμε την πνευματική τροφή. Έτσι, το νηστίσιμο μενού του “Πήγα-Είδα-Άκουσα” περιλαμβάνει φρέσκιες ταινίες, live αλλά και μία ιδιαίτερη, κωμική παράσταση καμπαρέ. Μην ξεχνάτε να μας στέλνετε τις δικές σας προτάσεις για έξοδο στο info@3pointmagazine.gr!
Είδα τη μουσική παράσταση της ομάδας Opera Chaotique, στο bar theater Faust (Καλαμιώτου 11 & Αθηναΐδος 12). Σύμφωνα με διασταυρωμένες πηγές, η ομάδα μετράει σχεδόν δυο αιώνες καλλιτεχνικής δημιουργίας. Με τόσο μεγάλη εμπειρία, όπως καταλαβαίνετε, το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακό. Όπερα, jazz, blues, alternative rock, αφρικανικοί ρυθμοί συναντήθηκαν εκτός τόπου και χρόνου, σε μια σουρεαλιστική ιστορία. Αυτό το περίεργο πάντρεμα μουσικών ειδών γέννησε και το πρώτο τους άλμπουμ, “Death of the Phantom of the Opera”. Η πρωτότυπη μουσική σύνθεση και η κωμική αφήγηση της υπόθεσης από τον Tenorman, οι σκοτεινοί ρυθμοί και η “μινιμαλιστική” υποκριτική από τον Voodoo Drummer, η λυρικότητα του τσελίστα Σταύρου Παργινού, η εξαιρετική ερμηνεία του “The Phantom of the Opera” –και όχι μόνο- της σοπράνο Λητούς Μεσσήνη και οι αξιόλογες εμφανίσεις των guests- φίλων της ομάδας συνέθεσαν μια κωμική παράσταση καμπαρέ. Μου είναι αδύνατο να μη μνημονεύσω τα σπαρταριστά ιντερμέδια του ηθοποιού Λευτέρη Χαρέλλη.
Νίκη Μαυροειδή
Είδα το “Great Expectations”, που παίζεται αυτές τις ημέρες στους κινηματογράφους. Ωραίες ερμηνείες, πιστό στο βιβλίο σενάριο και ατμόσφαιρα εποχής που κάνουν ευχάριστη την ταινία και καλύτερη από αρκετές άλλες παλιότερες κινηματογραφικές εκδοχές. Αν είστε fan του βιβλίου αξίζει πολύ.
Κατερίνα Καραβία
Άκουσα live τους Δ.Ο.Γ.Μ.Α. στο Remedy Live Club (Κουντουριώτου 9, Ν. Ηράκλειο). Δεν περίμενα να μου αρέσουν τόσο, δεδομένου ότι δεν είμαι φαν του ελληνικού ροκ· όμως με κέρδισαν τα δυνατά riffs στις κιθάρες και ο εξαιρετικός frontman (Νίκος Γιακουμάκης). Ξεχώρισα αρκετά από τα δικά τους τραγούδια (“Κύριε Πρόεδρε”, “Δημοκρατία”, “Ζωή στα Χέρια”), κι ας τα άκουγα για πρώτη φορά. Για την ακρίβεια, αναρωτήθηκα γιατί να μην είναι πιο γνωστή μία μπάντα τέτοιου στιχουργικού και συνθετικού επιπέδου. Όσον αφορά στις διασκευές, έχω τις ενστάσεις μου όσον αφορά ορισμένες επιλογές και εκτελέσεις, ωστόσο συνολικά το πρόγραμμα ήταν συνεκτικό και έρεε ευχάριστα. Σε κάθε περίπτωση, το Remedy πρέπει να διορθώσει επειγόντως τον μπουκωμένο του ήχο – είναι κρίμα να μην ακούγονται καθαρά τέτοιοι στίχοι.
Θέμος “Απίκος” Ρίζος
Είδα το “Clandestine Childhood” (στα ελληνικά “Με λένε Ερνέστο”!). Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα της μετά-περονικής Αργεντινής, η ιστορία αφορά ένα μικρό αγόρι και την οικογένειά του, οι οποίοι, παρότι εξόριστοι στην Κούβα λόγω της στρατιωτικής χούντας, επιστρέφουν στη χώρα τους με πλαστά διαβατήρια και συνεχίζουν τον αγώνα τους (παράνομα) ενάντια στο ολοκληρωτικό καθεστώς. Παράλληλα εκτυλίσσονται και τα πρώτα βήματα του Χουάν (που στην “νέα” του ζωή ονομάζεται Ερνέστο) στον κόσμο… των γυναικών. Συγκινητικές σκηνές και δυνατές ερμηνείες, ιδιαίτερα από την Ναταλία Ορέιρο (ναι, ναι η πάλαι ποτέ Μιλάγκρος η Ατίθαση!), που ήταν η μητέρα του Χουάν.
Σοφιάννα Μπονοβόλια
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.