Γεμάτες πλατείες και συγκεντρώσεις, πολύχρωμες σημαίες, ριζοσπαστικός λόγος, κράμα τουρκικών και κουρδικών, νεαροί δίπλα δίπλα με ηλικιωμένες γυναίκες με μαντήλες.
Δύο μόλις ημέρες πριν τις εθνικές εκλογές της Τουρκίας, εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ δεν μιλούν για το αδιαμφισβήτητο φαβορί στην κούρσα της διακυβέρνησης, το AKP δηλαδή του Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά αφιερώνουν σελίδες και τηλεοπτικό χρόνο για το κόμμα που όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις θα βγει τέταρτο, το HDP του οποίου ηγείται ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς.
Έχοντας δηλώσει δημοσίως και επισήμως την πρόθεσή του να συγκεντρώσει τα 3/5 της 550εδρικής τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έχει αναδείξει σε βασικό του εχθρό -και προεκλογικό συνομιλητή- το Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών (HDP), το οποίο τους τελευταίους μήνες έχει αποκτήσει πρωτόγνωρη δυναμική, τόσο γιατί απευθύνεται σε ένα ούτως ή άλλως πιο ριζοσπαστικό κομμάτι του τουρκικού κράτους, τους Κούρδους, αλλά κυρίως γιατί απευθύνεται πέρα και έξω από αυτό.
Παρότι Κούρδος, ο ηγέτης του HDP, Σελαχατίν Ντεμιρτάς απέφυγε σε όλη την προεκλογική εκστρατεία να επικεντρωθεί στο στοιχείο της ταυτότητάς του που αφορά την καταγωγή, αλλά στόχευσε στο στοιχείο του αντι-Ερντογάν νέου και άφθαρτου πολιτικού, διαβλέποντας ότι η δυναμική των Κούρδων φτάνει μέχρι ένα πολύ συγκεκριμένο όριο.
Και στο πλαίσιο της υπέρβασης αυτού του ορίου, της εξασφάλισης δηλαδή του 10% των ψήφων, προκειμένου να μπει ένα κόμμα στο Κοινοβούλιο -διάταξη που είχε ψηφιστεί το 1980 ακριβώς για να εμποδίσει την είσοδο Κούρδων στο ανώτατο εκτελεστικό όργανο της δημοκρατίας- φρόντισε από πολύ νωρίς να διευρύνει την πολιτική του απεύθυνση και να συμπεριλάβει στις τάξεις του ακτιβιστές που δραστηριοποιήθηκαν στα γεγονότα του πάρκου Γκεζί, άτομα με αναπηρία, ομοφυλόφιλους και ριζοσπάστες Τούρκους, ενώ στον πολιτικό του λόγο κυριάρχησαν έννοιες όπως δικαιοσύνη, ισότητα -για όλους όχι μόνο για τους Κούρδους- αλληλεγγύη, δημοκρατία και δικαιώματα.
Οι προεκλογικές συγκεντρώσεις του κόμματος σε όλη την Τουρκία θύμισαν τη δυναμική των προεκλογικών συγκεντρώσεων του ΣΥΡΙΖΑ πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου -με διαφορετικό διακύβευμα ασφαλώς- ενώ ο ίδιος ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς έχει παρομοιαστεί από πολλά ΜΜΕ με τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς πρόκειται για νέο, χαρισματικό, αυτοδημιούργητο ηγέτη ενός αριστερού κόμματος. Τα δύο κόμματα άλλωστε συνδέονται με πολιτικούς δεσμούς φιλίας, έχοντας παρουσία το ένα στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του άλλου.
Στην περίπτωση λοιπόν που το HDP καταφέρει και ξεπεράσει το φράγμα του 10% -οι δημοσκοπήσεις του δίνουν από 9 μέχρι 11%- αυτό σημαίνει αυτόματα ότι θα στερήσει από το AKP –δεδομένου ότι τα άλλα δύο κόμματα, το ρεπουμπλικανικό και το εθνικιστικό κινούνται σε σταθερά επίπεδα- την αυξημένη επιτυχία που επιθυμεί. Αν σκεφτεί κανείς μάλιστα ότι στις περυσινές προεδρικές εκλογές ο Ντεμιρτάς είχε πάρει 9,8% το όριο του 10% δεν φαντάζει τόσο δύσκολο, κι ας χαρακτηρίζονται οι προεδρικές εκλογές από την «χαλαρή ψήφο».
Το AKP θα χρειαστεί τουλάχιστον 330 έδρες για να αλλάξει το Σύνταγμα μέσω ενός δημοψηφίσματος και 367 έδρες για να το κάνει χωρίς να χρειαστεί λαϊκή εντολή. Βάσει των μετρήσεων όμως, το ποσοστό του κυβερνώντος κόμματος θα μειωθεί κατά 1 έως και 8 ποσοστιαίες μονάδες από το 49,8% που εξασφάλισε το 2011 και ακόμη και να βρεθεί εκτός Κοινοβουλίου το HDP, δεν είναι εγγυημένη η εξασφάλιση τόσων εδρών, ώστε να υπάρξει η πολυπόθητη για τον Ερντογάν, ευρεία πλειοψηφία.
Στο πλαίσιο λοιπόν της εξασφάλισης ενός μεγάλου ποσοστού και επιβεβαιώνοντας για ακόμα μία φορά την αυταρχικότητα με την οποία κυβερνά, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει εξαπολύσει έναν αδίστακτο πόλεμο απέναντι στον ίδιο τον Ντεμιρτάς και το κόμμα του εν γένει, τόσο φανερά, όσο και υπογείως, παραγκωνίζοντας τον πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου και ξεχνώντας ότι πια είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας και όχι πρωθυπουργός, άρα θεσμικός παράγοντας που θα έπρεπε να τηρεί στάση ουδετερότητας.
Παραβλέποντας ακόμα ότι με δική του πρωτοβουλία ξεκίνησε η ειρηνευτική διαδικασία με τους Κούρδους πριν λίγα χρόνια, επαναφέρει την εμποτισμένη στη συνείδηση πολλών Τούρκων, αντίληψη ότι Κούρδος ίσον τρομοκράτης και κατηγορεί τον Ντεμιρτάς για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ενέργειες, φέρνοντας στο τραπέζι παλαιότερη καταδίκη του σε δέκα μήνες φυλάκιση, για υποτιθέμενη προπαγάνδα υπέρ του PKK – κόμμα στο οποίο ουδέποτε ανήκε ο Ντεμιρτάς.
Πέρα όμως από την ευθεία στοχοποίηση του νεαρού ηγέτη του HDP, έμμεσος –και όχι τόσο «φανερός» στόχος του καθεστώτος Ερντογάν είναι τόσο τα γραφεία του κόμματος –επιθέσεις εναντίον των οποίων έχουν σημειωθεί σε διάφορες πόλεις- όσο και μέλη και υποστηρικτές του κόμματος, ιδιαίτερα στις περιοχές όπου το κουρδικό στοιχείο είναι ισχυρότατο, δηλαδή στην Ανατολία.
Τις τελευταίες μέρες πραγματοποιούνται καθημερινά επιχειρήσεις «σκούπα» της τουρκικής αστυνομίας σε νοτιοανατολικές επαρχίες της χώρας, με μαζικές συλλήψεις υποστηρικτών του κόμματος, ενώ ανάμεσα στους συλληφθέντες είναι και πολλοί εκλογικοί αντιπρόσωποι του HDP για τις εκλογές της 7ης Ιούνη. Μόλις χθες (4/6) η αστυνομία ήρθε σε σύγκρουση με υποστηρικές του HDP στο Ερζουρούμ, λίγο μετά την προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος, με τον Ντεμιρτάς να ανεβάζει φωτογραφίες ασφαλιτών, που κρατούν πέτρες δίπλα σε αστυνομικούς.
Οι υποψίες περί νοθείας στις επικείμενες εκλογές τείνουν να γίνουν βεβαιότητα, με το 46% των ψηφοφόρων να είναι πεπεισμένο ότι τα ψηφοδέλτια δεν πρόκειται να καταμετρηθούν σωστά, ομοίως, το 43% του εκλογικού σώματος πιστεύει ότι οι εκλογές της Κυριακής δεν θα είναι δίκαιες.
Σε αντίθεση με παλαιότερα χρόνια ωστόσο, η ολοένα και αυξανόμενη απολυταρχική διακυβέρνηση του Ερντογάν τα τελευταία 13 χρόνια, έχει δημιουργήσει και τις αντίστοιχες αντιστάσεις, οι οποίες ξεκίνησαν από το πάρκο Γκεζί δύο χρόνια πριν και συνεχίζονται δυναμικά, με μεγάλα τμήματα του πληθυσμού να ριζοσπαστικοποιούνται και να κινητοποιούνται προκειμένου να εμποδίσουν τα φαινόμενα διαφθοράς και αυθαιρεσίας.
Σε αυτό το πλαίσιο ομάδες όπως το Vote and Beyond (Oy ve Ötesi) κινητοποιούν εθελοντές, οι οποίοι έχουν «εκπαιδευτεί» από δικηγόρους ώστε να επιβλέπουν την εκλογική διαδικασία και να καταγγέλλουν φαινόμενα νοθείας στα εκλογικά τμήματα, κάτι που στο παρελθόν δεν ήταν δυνατό. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της κίνησης Σερτζάν Τσελεμπί, η ομάδα αριθμεί περί του 70.000 εθελοντές σε 162 πόλεις, τη στιγμή που στις προεδρικές εκλογές του περασμένου χρόνου είχε αντιπροσώπους σε έξι μόλις πόλεις.
Πέρα από την κίνηση Vote and Beyond, αγώνας για διαφανείς εκλογές γίνεται και στα social media όπου χρήστες του «αγαπημένου» μέσου του Ερντογάν, του twitter, προσπαθούν να συμβάλουν στο «ξεσκέπασμα» των πρακτικών του κυβερνώντος κόμματος.
Πριν λίγες μέρες ο χρήστης Fuat Avni –ο οποίος έχει αποκαλύψει και στο παρελθόν βρώμικες πρακτικές του Ερντογάν- διέρρευσε μία απόρρητη λίστα 324 ονομάτων, τα οποία είναι μέλη εφορευτικών επιτροπών την 7η Ιούνη και πρόσκειται φιλικά στο AKP. Η απάντηση της κυβέρνησης –καταγγελία στο Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο για «κατέβασμα» της απόρρητης λίστας από τον λογαριασμό του twitter- κατέδειξε ουσιαστικά την παραδοχή της σχετικά με την τοποθέτηση μελών και φίλων του κόμματος σε εφορευτικές επιτροπές, προκειμένου να έχει το «μαγείρεμα» που επιθυμεί.
Σε κάθε περίπτωση αν το ΑKP εξασφαλίσει την αυξημένη πλειοψηφία που επιθυμεί, το σύνταγμα της χώρας θα αλλάξει, κινούμενο προς πιο παραδοσιακές, λιγότερο κοσμικές, με σαφώς ενισχυμένο τον ρόλο της θρησκείας, κατευθύνσεις. Αν το HDP καταφέρει και σπάσει το φράγμα του 10% και κατά συνέπεια “κόψει” έδρες από το AKP, ο ρόλος που ονειρεύεται ο Ερντογάν για τον εαυτό του θα φαντάζει απατηλό όνειρο και θα τον αναγκάσει να αλλάξει τακτική, τόσο μέσα στο ίδιο του το κόμμα, όπου ήδη εκφράζονται ενστάσεις για τις υπερεξουσίες και τον τρόπο που διοικεί, όσο και έξω από αυτό, όπου η απολυτότητα με την οποία συμπεριφέρεται σαν τον “πατέρα” των Τούρκων (Ataturk σημαίνει ακριβώς αυτό) τον κάνει ολοένα και λιγότερο δημοφιλή.
Επιπλέον για πρώτη φορά στην ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας, ένα αμιγώς κουρδικό κόμμα -και όχι Κούρδοι αυτόνομοι υπό την ομπρέλα φιλοκουρδικών κομμάτων- θα έχει λόγο στο Κοινοβούλιο. Και στις δύο περιπτώσεις η Τουρκία θα αλλάξει. Το στοίχημα είναι προς ποια κατεύθυνση.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.