Όταν ήταν πιτσιρίκος, έδειχνε πως είχε τα φόντα να εξελιχθεί σε έναν εκ των καλύτερων ψηλών στην Ευρώπη. Η δύναμη δεν του έλειπε, ούτε το θράσος, πόσω μάλλον η τύχη, που τον έφερε σε ηλικία 19 ετών, στην τότε ισχυρότατη ΑΕΚ (2001).
Παρέμεινε τέσσερα χρόνια στους κιτρινόμαυρους, όμως δεν μπόρεσε ποτέ να φτάσει στο πικ των δυνατοτήτων του. Αντίθετα φόρεσε την ταμπέλα του γυρολόγου και έπαιξε σε ουκ ολίγες περιορισμένου βεληνεκούς ομάδες. Δέκα χρόνια αργότερα, φαίνεται πως η τύχη του χαμογελά ξανά και ευτυχώς όχι μόνο σε αυτόν.
Στο Ευρωμπάσκετ του 2011 ανάμεσα στα λίγο-πολύ αναμενόμενα ονόματα της τετράδας, ξεφύτρωσε στην τέταρτη θέση, αυτό της ΠΓΔΜ. Συγκροτήματα, όπως αυτό της Σερβίας, της Σλοβενίας, της Ελλάδας και της διοργανώτριας Λιθουανίας, αποκλείστηκαν πρόωρα, ανοίγοντας το δρόμο για τη μεγαλύτερη επιτυχία της παρέας των Άντιτς και Γκετσέφσκι, στην ιστορία της.
Αμφότεροι αποτέλεσαν σημαντικότατους πυλώνες αυτού του ορθολογικά κτισμένου οικοδομήματος. Όμως για τον πρώτο, η σημασία αυτής της επιτυχίας τοποθετείται σε υψηλότερη κλίμακα. Αποτέλεσε πρώτα από όλα για τον ίδιο, μία πιστοποίηση του ότι είναι παίκτης υψηλού επιπέδου, ανεξαρτήτως του αν δεν κατάφερε να υλοποιήσει τη σταδιοδρομία που οι περισσότεροι προέβλεπαν και κατ΄επέκταση ότι είναι ικανός, να κουβαλήσει μία ομάδα στις πλάτες του.
Το γεγονός ότι η πορεία της ΠΓΔΜ φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του, αποτελεί ένα ιδιαίτερο παράσημο, που μάλλον αναπληρώνει την αίσθηση του χαμένο εδάφους. Το μπράβο σε επίπεδο ατομικής επιβράβευσης ήρθε λίγο αργότερα, με την επιστροφή του στην Ελλάδα, για χάρη αυτή τη φορά του Ολυμπιακού.
Γνώριζε εξ’ αρχής ότι οι ερυθρόλευκοι είχαν εισέλθει σε μία νέα περίοδο, ομοιόμορφη με την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα. Παρόλα αυτά, η δεδομένη καλή οργάνωση και η προοπτική δημιουργίας μίας νέας ομάδας, χωρίς πολλούς αστέρες, με προσδοκίες που δεν ξεπερνούν το πάμε βήμα-βήμα, τον εξίταραν και τον κέρδισαν.
Το ξεκίνημα μπορεί να χαρακτηριστεί δύσκολο για πολλούς λόγους και όχι μόνο αγωνιστικής φύσεως. Η κάμερα τον έπιασε να βροντοφωνάζει ένα εθνικιστικό σύνθημα, ο κόσμος αντέδρασε αρνητικά, αλλά σίγουρα πολύ λιγότερο από ότι θα περίμενε κανείς. Ο ίδιος έσπευσε με δηλώσεις του να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και με την παρουσία εντός γηπέδου να καταστήσει εαυτόν συμπαθή.
Και εντός των ορίων του παρκέ βέβαια, τα πρώτα εμπόδια ήταν υψηλά. Ο Ολυμπιακός έμοιαζε να βρίσκεται προ των πυλών της χειρότερης σεζόν του, τα τελευταία χρόνια. Κακές εμφανίσεις και αρνητικά αποτελέσματα κράτησαν άδειο για πολύ καιρό το ΣΕΦ, μέχρι που έγινε το… μπαμ! Η ομάδα του Ντούντα φόρτσαρε και έκλεισε νωρίτερα από τον Παναθηναϊκό εισιτήριο για το Final 4 της Κωνσταντινούπολης. Ο Σέρβος μόλις άκουσε το χαρακτηρισμό του αουτσάιντερ, εξοργίστηκε και αποστόμωσε άπαντες με τη ρεβάνς σε βάρος της Σιένα.
Την ίδια ώρα ο Άντιτς ζει μέρες που δεν φανταζόταν. Ο ένας θρίαμβος διαδέχεται τον άλλο, με τον ίδιο να πρωταγωνιστεί. Ο τροχός γύρισε και ο Άντιτς έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι αυτή τη φορά η ομάδα του δεν θα περιοριστεί απλώς στην έκπληξη της πρόκρισης στην τετράδα, αλλά θα επιστρέψει αγκαλιά με την κούπα από την Πόλη. Ένας τίτλος που λείπει από την τροπαιοθήκη των ερυθρόλευκων, εδώ και 15 χρόνια…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.