Τον σκηνοθέτη, ηθοποιό και θεατρικό συγγραφέα Χρήστο Καρασαββίδη τον γνώρισα με αφορμή την παράστασή του με τίτλο «Περσινές Βροχές», ένα μονόλογο με την εξαιρετική ηθοποιό Δώρα Παρδάλη. Ήταν μια από τις ωραίες εκπλήξεις που σου επιφυλάσσει το θεατρικό γίγνεσθαι στην Ελλάδα και είναι χαρά το γεγονός ότι έχουμε πολλές ευχάριστες τέτοιες ανακαλύψεις και αποκαλύψεις τα τελευταία χρόνια, το να γνωρίζεις νέους καλλιτέχνες που σε ταξιδεύουν με την τέχνη τους. Κρατάνε το ενδιαφέρον σου ζωντανό για την επόμενη δουλειά τους.
Βρισκόμαστε σήμερα δύο μέρες πριν το νέο έργο-παράσταση του Χρήστου και του θέτουμε κάποια ερωτήματα σχετικά με την ιστορία που διάλεξε αυτή την φορά, τη γνωστή σε όλους μας «Λολίτα».
Στις 27 – 30 Απριλίου παρουσιάζεις την παράσταση «Lolita reversed» στα πλαίσια του φεστιβάλ της Πειραµατικής Σκηνής µε θέµα «7 χρόνια φαγούρα – ο έρωτας στον καιρό των µνηµονίων». Εκτός από την σκηνοθεσία που επιµελήθηκες, έγραψες ένα νέο θεατρικό έργο βασισµένο στο βιβλίο «Λολίτα» του Βλαντιµίρ Ναµπόκoφ. Το φεστιβάλ αποτέλεσε το ερέθισµα για να διασκευάσεις αυτό το βιβλίο ή προϋπήρχε σαν ιδέα;
Η αλήθεια είναι πως η Λολίτα πάντα υπήρχε στο µυαλό µου ως µια ιδέα που έβρισκα ενδιαφέρουσα για να γίνει θέατρο. Κι επειδή πέρα από το µυθιστόρηµα, η ιστορία έχει µεταφερθεί και στο σινεµά µε δυο υπέροχες ταινίες, το τόλµηµα να παρασταθεί στη σκηνή ήταν για µένα µια µεγάλη πρόκληση. Δεν είναι τυχαίο που ακόµα και στο εξωτερικό, οι φορές που έχει γίνει παράσταση είναι µετρηµένες στο χέρι. Η πρόταση από το Εθνικό Θέατρο ήταν µια εξαίρετη αφορµή για να πάρω την απόφαση να το πραγµατοποιήσω σε ένα περιβάλλον που θα µου παρείχε όλες τις προδιαγραφές.
Θεωρείς ότι η Λολίτα του Ναµπόκoφ είναι µια διαχρονική ιστορία; Έκανες µεγάλες αλλαγές για να την εντάξεις στη θεµατική του φεστιβάλ, που αναφέρεται στον έρωτα στα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα;
Η Λολίτα ως µύθος έχει µείνει στην ιστορία ως µια ασυµβίβαστη, κι αν θέλεις, µια παράνοµη ιστορία αγάπης, είτε γιατί τίθεται το θέµα της διαφοράς ηλικίας και της παιδεραστίας είτε της σχέσης κόρης και θετού πατέρα. Επειδή ο έρωτας αποτελεί ένα διαχρονικό θέµα µε το οποίο ασχολείται η τέχνη, το γεγονός της τοποθέτησης µιας γνωστής ιστορίας σε ένα σύγχρονο πλαίσιο ενέπιπτε απολύτως στη λογική του φεστιβάλ. Οι αλλαγές που έγιναν αφορούσαν κυρίως σε θέµατα σκέψης και πράξης των χαρακτήρων, αλλά τα συναισθήµατα, που τους ωθούσαν σ΄αυτές, έµειναν απαράλλακτα.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο Fermouart, ένα σάιτ που προσεγγίζει διαφορετικά τον πολιτισμό.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.