Το απόγευμα της Κυριακής, 22 Δεκέμβρη, η μπασκετική ομάδα του Άρη έκλεισε ένα ακόμη ραντεβού… με την ιστορία της. Για πρώτη φορά οι κίτρινοι, μετά το 2005, βρίσκονται στον τελικό κυπέλλου Ελλάδος, πρώτη φορά ίσως με τόσα οικονομικά προβλήματα.
Το 3pointmagazine, με τη βοήθεια των Ζήση Σαρικόπουλου, Αντώνη Ασημακόπουλου και Κώστα Χαρίση, κάνει ένα αφιέρωμα στις εύκολες, αλλά και δύσκολες στιγμές του αποκαλούμενου Αυτοκράτορα του ελληνικού μπάσκετ στο κύπελλο Ελλάδος.
Η χρυσή εποχή και η δημιουργία της Αυτοκρατορίας
Έτος 1985 και ο Άρης συμμετέχει στο κύπελλο Ελλάδος μετά από μια χρονιά όπου στις λεπτομέρειες έχασε τον τίτλο από το συμπολίτη ΠΑΟΚ. Έχοντας ήδη κατακτήσει δύο φορές το πρωτάθλημα, αυτό που έλειπε από τον Άρη του Γκάλη και του Γιαννάκη, εντός συνόρων, ήταν το κύπελλο. Αυτό θα έρθει στις 9 Μαΐου του ’85, με την ομάδα της Θεσσαλονίκης να κερδίζει με 86-70 τον Παναθηναϊκό. Αυτή ήταν η αρχή ενός σερί το οποίο διήρκησε μέχρι το 1992, με μόλις δύο «διαλείμματα», το 1986 (Παναθηναϊκός) και το 1991 (Πανιώνιος). Κάτι που σίγουρα έχει μείνει χαραγμένο στις μνήμες των «παλιών» Αρειανών, οι τουλάχιστον τρεις δεκάδες πόντων που πέτυχε σε καθένα από αυτούς τους τελικούς ο Νίκος Γκάλης, καθώς και το λεγόμενο «σκορ και θέαμα» από τους κίτρινους.
Τα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα έκαναν την εμφάνιση τους, με τρεις αλλαγές προέδρων, αποχωρήσεις προπονητών και αποχές από τους παίκτες κατά τη σεζόν ’91-’92, με τον κόσμο της ομάδας να δίνει το δικό του αγώνα για την επιβίωση του Άρη. Παρ’ όλα αυτά, οι κίτρινοι θα κατακτήσουν το κύπελλο Ελλάδος ενάντια στην ΑΕΚ, με την αναμέτρηση εκείνη να αποτελεί το κύκνειο άσμα του Νίκου Γκάλη στον Άρη.
Τα οικονομικά προβλήματα κάνουν κάτι παραπάνω από αισθητή την παρουσία τους, αλλά η «βαριά φανέλα» του Άρη οδηγεί την ομάδα και πάλι στον τελικό του κυπέλλου, για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό, όπου, ειρωνικώς, ο Γκάλης θα πετύχει ακριβώς τον ίδιο αριθμό πόντων που είχε πετύχει και στον πρώτο του τελικό κυπέλλου με τον Άρη. Οι επόμενες χρονιές βρίσκουν τον Αυτοκράτορα να εκθρονίζεται. Το κύπελλο αλλάζει μορφή, με τους ημιτελικούς και τον τελικό να διοργανώνονται σε μορφή Final 4.
Μέχρι το 1997 ο Άρης θα καταφέρει να φτάσει μόλις μια φορά στο Final 4, ενώ την επόμενη χρονιά θα καταφέρει να υπερπηδήσει τα εμπόδια των Παναθηναϊκού και ΑΕΚ σε ημιτελικό και τελικό αντίστοιχα και να στεφθεί για έβδομη φορά κυπελλούχος Ελλάδος. Η επόμενη φορά που θα καταφέρουν οι κίτρινοι να φτάσουν στο Final 4 του κυπέλλου, είναι το 2003 όπου θα γνωρίσουν την ήττα από τον Παναθηναϊκό στον τελικό με σκορ 81-76.
Το 2ο αστέρι στη φανέλα και το «κλεμμένο»
Ο Άρης ανακάμπτει και μετά από αρκετά χρόνια βρίσκεται για τρεις συνεχόμενες φορές στον τελικό του κυπέλλου. Πλέον, με δύο αστέρια στη φανέλα, καθώς τον προηγούμενο χρόνο κατέκτησε τον 20ο του τίτλο, αντιμετωπίζει και κερδίζει στον τελικό του 2004 τον Ολυμπιακό του Σάκοτα στη Λαμία. Σε εκείνη την ομάδα του Ολυμπιακού ήταν μέλος και ο ένας εκ των δύο τωρινών αρχηγών του Άρη, ο Κώστας Χαρίσης.
Ο τελικός του 2005 αποτελεί την τελευταία παρουσία των κιτρίνων σε τελικό κυπέλλου, ο οποίος μάλιστα έχει χαρακτηριστεί ως «κλεμμένος» τόσο από τον κόσμο, όσο και από τους ανθρώπους των κιτρίνων, λόγω της συμπεριφοράς των τριών διαιτητών της αναμέτρησης. Τελικό σκορ 72-68 υπέρ του Παναθηναϊκού. Παρών στον τελικό εκείνο ήταν και ο νυν αρχηγός του Άρη, Αντώνης Ασημακόπουλος, ο οποίος έζησε και τις τελευταίες, έως τώρα, μεγάλες στιγμές του άλλοτε Αυτοκράτορα.
Όπως μας δήλωσε, η φετινή πρόκριση του αφήνει μια γεύση χαράς και ικανοποίησης, καθώς και πως «πλήρωσε» επιτέλους τα χρωστούμενα του από την προηγούμενη θητεία του στην ομάδα. Συμπλήρωσε ακόμη πως οι καταστάσεις που βίωναν, τόσο οι πολίτες, όσο και οι αθλητές, ήταν αρκετά διαφορετικές. Αυτό που μένει ίδιο, είναι πως η ομάδα βρίσκεται και πάλι στον τελικό του κυπέλλου, ακόμη και με το… ιδιαίτερο project της ανάμειξης νέων και παλαιότερων παικτών.
Πέρα από τον Αντώνη Ασημακόπουλο, δηλώσεις μάς έκανε και ο Ζήσης Σαρικόπουλος, ο οποίος δεν έκρυψε τη χαρά του για την πρόκριση, αλλά τόνισε πως η ομάδα πρέπει να μείνει συγκεντρωμένη στον επόμενο αγώνα, και σε κάθε επόμενο αγώνα, καθώς τίποτα δεν τελείωσε με αυτήν την πρόκριση. Ακόμη, μας είπε πως ο Άρης είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, κάτι που φάνηκε το βράδυ της Κυριακής, με τους παίκτες του Άρη, ανεξαρτήτου ηλικίας, να γίνονται ένα κουβάρι, και ακόμη και τους δυο μεγαλύτερους σε ηλικία και αρχηγούς να πανηγυρίζουν σα μικρά παιδιά.
Η αιτία για αυτό, σύμφωνα με τον Αντώνη Ασημακόπουλο, κρύβεται στο γεγονός πως συναναστρέφονται καθημερινά με μικρά παιδιά, εννοώντας τους έφηβους αθλητές της ομάδας, οι οποίοι τους μεταδίδουν τον ενθουσιασμό και την ενέργεια τους. Αυτοί, σε αντάλλαγμα, όπως συμπλήρωσε ο έτερος αρχηγός Κώστας Χαρίσης, τους βοηθούν με την εμπειρία και τη γνώση τους.
Οκτώ χρόνια έχουν περάσει από την τελευταία παρουσία του Άρη σε τελικό κυπέλλου, με τον εκθρονισμένο Αυτοκράτορα να αναζητά μιαν ευκαιρία να επιστρέψει εκεί που του αξίζει. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης γιορτάζει σε λίγους μήνες τα 100 της χρόνια, και πως θα μπορούσαν αυτά να γιορταστούν καλύτερα, πέραν από έναν τίτλο από την κορωνίδα του συλλόγου, την ομάδα μπάσκετ;
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.