Ο George Orwell έχει συγγράψει δύο από τα πιο γνωστά έργα του 20ου αιώνα, την «Φάρμα των Ζώων» και το «1984», τα οποία έχουν κινήσει το ενδιαφέρον ευρέως και έχουν δημιουργήσει μια πληθώρα σχολίων σχετικά με το πολιτικό υπόβαθρο του συγγραφέα. Η «Φάρμα των Ζώων» είναι ένα αλληγορικό παραμύθι που έχει ως βάση την προδοσία του Στάλιν κατά τη Ρωσική Επανάσταση. Η ιστορία όμως παρατίθεται τόσο όμορφα και απλά που μπορεί να κάνει τον κάθε αναγνώστη να καταλάβει τα γεγονότα. Επίσης, αν και η βάση του έργου είναι η Ρωσική Επανάσταση, τα γεγονότα μπορούν να παραλληλιστούν με σύγχρονες συγκυρίες και πολιτικές καταστάσεις. Το «1984» δημοσιεύθηκε 4 χρόνια αργότερα και προφητικά, πραγματεύεται το οργουελικό κράτος, που είναι ένα κράτος ολοκληρωτισμού. Στο κράτος αυτό «μας παρακολουθεί ο μεγάλος αδερφός» και υπάρχει μια υπηρεσία που αλλοιώνει την ιστορία και τα πραγματικά γεγονότα, προσπαθώντας να ελέγξει τον πληθυσμό.
Ποιος όμως τελικά είναι ο Βρετανός συγγραφέας που κατάφερε να γράψει αυτά τα δύο αριστουργήματα, αποδομώντας την ιστορία και προβλέποντας τόσο εύστοχα μελλοντικές καταστάσεις; Η ιστορία τον έχει καταγράψει ως έναν πρώην αναρχικό που σταδιακά άρχισε να θεωρεί τον εαυτό του ως σοσιαλιστή.
Το πραγματικό του όνομα είναι Eric Arthur Blair και γεννήθηκε στην Ινδία το 1903. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος και επέβλεπε την καλλιέργεια του όπιου από τους Ινδούς αγρότες. Όταν ο Eric ήταν ενός, μετακόμισαν στην Αγγλία και δεν επέστρεψαν πότε πίσω. Ήταν ένας από τους καλύτερους μαθητές, όμως δεν ήθελε να συνεχίσει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο και αποφάσισε να εργαστεί. Αποφάσισε να εργαστεί στο δημόσιο, όπως ο πατέρας του, αλλά στη Βιρμανία αυτή τη φορά. Έγινε λοιπόν αστυνομικός και είχε υπό την επίβλεψη του 200.000 άτομα. Στον ελεύθερο του χρόνο διάβαζε, έγραφε, απέκτησε κάποια τατουάζ και μεγάλωσε το διάσημο μουστάκι του. Σύντομα, άρχισε να απογοητεύεται με τον τρόπο που λειτουργούσαν στην Βρετανική Αυτοκρατορία και αποφάσισε να μη μείνει για 40 χρόνια σε αυτό τον τρόπο ζωής όπως ο πατέρας του. Βρήκε την ευκαιρία να πάρει άδεια λόγω του υψηλού πυρετού που ανέβασε κάποια στιγμή. Δεν επέστεψε ποτέ πίσω.
Αποχωρώντας αποφάσισε να γίνει συγγραφέας και να απασχοληθεί πλήρως με αυτό. Ήθελε να γράψει για τους ανθρώπους του περιθωρίου και σκέφτηκε πως ο μόνος τρόπος να γράψει γι’ αυτούς είναι να γίνει ένας απ’ αυτούς. Στο Παρίσι έπλυνε πιάτα και στο Λονδίνο έγινε ζητιάνος περνώντας το χρόνο του με το να γνωρίζει ανθρώπους και να τους μιλάει.
Μαζεύοντας εμπειρίες και προσπαθώντας να επιβιώσει έκανε όλων των ειδών τις δουλειές και πέρασε και από το στάδιο του εκπαιδευτικού, που είναι συχνά το υπόβαθρο που έχουν οι συγγραφείς. Αρχικά, εργάστηκε σε βιβλιοπωλείο στο Hampstead του Λονδίνου, που πλέον είναι εστιατόριο, αλλά υπάρχει ακόμα μια πινακίδα που γράφει πως εργαζόταν εκεί ο George Orwell. Έπειτα έγινε δάσκαλος σε ένα αγόρι με αναπηρία, καθηγητής του Γυμνασίου Αρρένων Hawthorns και στη συνέχεια καθηγητής στο Κολέγιο Frays.
Το έναυσμα για τη γραφή της «Φάρμας των Ζώων» και του «1984» ήρθε όταν πολέμησε για τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Το 1930 ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία και τα απολυταρχικά καθεστώτα, αριστερά και δεξιά, είχαν ζωντανέψει σε όλη την Ευρώπη. Ο Μουσολίνι στην Ιταλία, ο Στάλιν στη Ρωσία και ο Φράνκο προσπαθούσε να κάνει το ίδιο στην Ισπανία. Ο Orwell πίστευε ότι κάποιος μπορεί να εκφέρει άποψη μόνο αν βρίσκεται μέσα στα πράγματα και το απέδειξε πηγαίνοντας να πολεμήσει στην Ισπανία στο πλευρό των Ρεπουμπλικάνων. Το 1937 πυροβολήθηκε από σφαίρα ελεύθερου σκοπευτή και αυτό θα άλλαζε τη ζωή του εντελώς. Από εκείνη τη στιγμή έγινε εχθρός του κομμουνισμού και άρχισε να τείνει προς τις σοσιαλιστικές ιδέες. Πριν αποχωρήσει από την Ισπανία, έγινε μια επίθεση εναντίον του στο δωμάτιό του, από ανθρώπους που πίστευε πως ήταν φίλοι του, αλλά τελικά υπηρετούσαν το κομμουνιστικό καθεστώς.
Όταν επέστρεψε η υγεία του δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Σύντομα διαγνώστηκε με φυματίωση. Έπρεπε ακόμα να εργαστεί παρ’ αυτά και εκεί βρήκε δουλεία στο BBC, όπου μετέφερε πληροφορίες, δελτία ειδήσεων και έκανε διαλέξεις αντίστοιχες με αυτές του Ανοιχτού Πανεπιστημίου.
Τελικώς, έγινε αναγνωρισμένος το 1945 όπου δημοσιεύθηκε η «Φάρμα των Ζώων» και έγινε αμέσως επιτυχία. Αν και ήταν ήδη γνωστός στον κύκλο των σοσιαλιστών και κομμουνιστών, πλέον η φήμη του διαδόθηκε σε όλους τους κοινωνικούς κύκλους. Το 1946 ξεκίνησε να γράφει το «1984», το οποίο όμως δυσκολευόταν πολύ να τελειώσει λόγω της ασθένειας του. Το βιβλίο αρχικά λεγόταν «Ο τελευταίος άνθρωπος στην Ευρώπη», αλλά οι εκδότες του πίστευαν πως το «1984» ήταν καλύτερος ως τίτλος.
Ο Orwell απεβίωσε στις 21 Ιανουαρίου του 1950 μόνος. Είχε ηχογραφήσει τις επιθυμίες του, που ήταν να θαφτεί με το αγγλικό τελετουργικό και στο κοντινότερο νεκροταφείο. Η ζωή που έζησε μπορεί να ήταν σύντομη, αν σκεφτούμε ότι πέθανε νέος, ήταν όμως γεμάτη και πολύ πιο ενδιαφέρουσα από όσα πιθανόν θα ζήσουμε όλοι μας. Τα έργα του καταφέρνουν να ξεδιπλώσουν τις έννοιες της εξουσίας και της πολιτικής, που ακόμα και πάνω από μισό αιώνα μετά φαίνεται να είναι σύγχρονες. Διαβάζοντας λίγα από τα αποφθέγματα του, δε χρειάζονται καν σχόλια για την ομοιότητα που φέρουν με τις τωρινές συγκυρίες.
«Στην εποχή μας δεν υπάρχει η έννοια του ‘δεν ασχολούμαι με την πολιτική’. Όλα τα θέματα είναι πολιτικά ζητήματα και η ίδια η πολιτική είναι γεμάτη ψέματα, υπεκφυγές, τρέλα, μίσος και σχιζοφρένεια.»
«Η έννοια της αντικειμενικής αλήθειας δεν υφίσταται στον κόσμο. Τα ψέματα θα αφομοιωθούν από την ιστορία.»
«Στην εποχή της εξαπάτησης, το να λες την αλήθεια είναι μια επαναστατική πράξη.»
Η πολιτική, οι επαναστάσεις και οι εποχές μπορεί να αλλάζουν μορφές, αλλά φαίνεται πως η ιστορία συχνά αποδεικνύει πως συνεχίζουμε να πέφτουμε στα ίδια λάθη. Ο George Orwell προσπάθησε σε όλη του τη ζωή να είναι αντικειμενικός και να διασφαλίσει την ακρίβεια και την αλήθεια του λόγου. Τα γραπτά του ήταν το μέσο επικοινωνίας των αρχών του προς τον κόσμο. Αυτό που τον κάνει διαφορετικό όμως, είναι πως προσπάθησε να βάλει αυτές τις αρχές και μέσα στη ζωή του. Όσα έγραψε και για όσα μίλησε ήταν βιωματικά, γι’ αυτό δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει κανείς. Και τελικά, μάλλον αυτή η αλήθεια που κατέγραψε επιτυχώς, ήταν αυτό που είχε ανάγκη και το κοινό να διαβάσει.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.