Η αγάπη του για τη μουσική ξεκίνησε όταν είδε τον Chuck Berry να παίζει κιθάρα, παρ’ όλα αυτά τα τύμπανα ήταν αυτά που έκλεψαν την καρδιά του. Έγινε γνωστός από ένα βίντεο που ανέβηκε στο YouTube τον Ιούνιο του 2010, όπου ήταν σε… λάθος live, όπως ανέφερε ο uploader. Η διάδοση του βίντεο έκανε γνωστό τον «mad drummer» Steve Moore παγκοσμίως, με τον ίδιο το Mike Portnoy, μεταξύ άλλων ντράμμερ των Dream Theater, να δηλώνει φαν αυτού του… τρελιάρη. Εμείς μιλήσαμε με τον drummer at the wrong gig και ιδού τι μας είπε!
Το βίντεο που τα ξεκίνησε όλα
Ο κύριος λόγος που οι άνθρωποι σε αναγνωρίζουν είναι η… ιδιαίτερη τεχνική σου. Πως ξεκίνησε αυτό, έγινε «κατά λάθος» ή κάτι τέτοιο;
Το background μου είναι μέταλ όπως και κάθε μπάντα που έχω παίξει. Όταν ξεκίνησα να παίζω με τη μπάντα του Ρικ, σίγουρα δεν ήταν μέταλ. Παρ’ όλα αυτά, συνέχισα να παίζω με τον ίδιο τρόπο που έπαιζα για χρόνια. Επιπλέον, πάντα έπαιζα πιο γρήγορα πράγματα. Όταν ξεκίνησα να παίζω με τη μπάντα του Ρικ τα τραγούδια ήταν αρκετά αργά, οπότε είχα την ευκαιρία να «τρελαίνομαι» και το εκμεταλλεύτηκα!
Σε αντίθεση με την «άγρια νιότη» σου, καθιερώθηκες με τους Allnighters, μια μπάντα «τύπου Βέγκας» όπως λέτε. Ήταν επιλογή δική σου ή της τσέπης σου;
Εκείνη την περίοδο, ο στόχος μου ήταν να βγάζω το ψωμί μου παίζοντας ντράμς. Δεν με πολυένοιαζε με τι μπάντα, απλά ήθελα να περιοδεύω. Θα μπορούσε να είναι ακόμα και κάντρι ή πόλκα! Πραγματικά δε με ένοιαζε! Η μπάντα του Ρικ μου προσέφερε μια ευκαιρία για περιοδεία. Το συγκρότημα και το είδος ήταν άσχετα για μένα, ήθελα απλά να παίξω ντραμς για όσους περισσότερους ανθρώπους γινόταν.
Ντραμς, κιθάρα, πιάνο, τρομπέτα… Πόσα όργανα παίζεις και έχεις παίξει στη ζωή σου;
Έπαιζα και μπάντζο! Χωρίς πλάκα! Όλα όμως τελείωσαν όταν ξεκίνησα να παίζω ντραμς. Τώρα συνειδητοποιώ πως ήταν λάθος αυτό, αλλά τη στιγμή που ανακάλυψα τα ντραμς, με «ρούφηξαν» με ένα τρόπο που απλά δεν μπορώ να περιγράψω! Ακόμα και σήμερα, αν δεν εξασκούμαι, βλέπω βίντεο με ντραμς ή ακούω CD. Απλά αγαπώ τη μουσική.
Πως ένιωσες όταν είδες τον εαυτό σου στο YouTube, και ακόμα περισσότερο όταν έγινε viral;
Σαν να βρήκα απάντηση στις προσευχές μου! Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος που μπορώ να απαντήσω σε αυτό. Ένιωσα πως επιτέλους είχα μια ευκαιρία να πετύχω.
Πως ήταν όταν ο Mike Portnoy, μια από τις επιρροές σου, αναφέρθηκε σε σένα;
Μιλάω πολύ για το Mike, γιατί αυτός ο… κρίκος της αλυσίδας ήταν τεράστιος! Έκανε πολλά για μένα, και ακόμα κάνει. Το σημαντικότερο είναι ότι μου ξαναέφερε την πίστη πως θα μπορούσα να τα καταφέρω. Τα είχα σχεδόν παρατήσει και πήγαινα «όπου φυσάει ο άνεμος» για πολλά χρόνια, αλλά όταν ο Mike είπε ότι είναι φαν της δουλειάς μου, πραγματικά σήμαινε πάρα πολλά για μένα. Στην τελική δεν μιλάμε για κάποιον τύπο που έγινε γνωστός κατά λάθος, μιλάμε για τον Mike Portnoy, από τους πιο αξιοσέβαστους ντράμερ της [μουσικής] βιομηχανίας! Είναι μεγάλο θέμα! Μου έδωσε πίσω την πίστη μου… Με έβαλε ξανά στο παιχνίδι!
Περίμενες όλον αυτόν το ντόρο γύρω από το όνομα σου όταν κοιμόσουν στο στούντιο; (σ.σ. για αρκετό καιρό ο Steve έμενε στο στούντιο ενός παραγωγού, με αντάλλαγμα τη μουσική του)
Είναι σημαντικό να γίνει αντιληπτό πως παράτησα τη ζωή μου για ένα όνειρο. Θυσίασα όλη τη χαρά που οι κανονικοί άνθρωποι έχουν σε καθημερινή βάση. Όταν ήμουν παιδί, τα άλλα παιδιά ήταν έξω και έπαιζαν… εγώ έμενα στο σπίτι και εξασκούμουν. Όντας νεαρός, όλοι οι φίλοι μου πήγαιναν στο σινεμά και σε κλαμπ… εγώ έμενα στο σπίτι και εξασκούμουν. Όταν όλοι οι φίλοι μου παντρεύονταν και διάλεγαν κουρτίνες για το σαλόνι τους… εγώ κοιμόμουν στο πάτωμα και λιμοκτονούσα. Όποτε η απάντηση είναι ναι! Περίμενα, ή τουλάχιστον ονειρευόμουν, ότι θα γινόμουν διάσημος. Διαφορετικά δεν θα τα κατάφερνα ποτέ, το όνειρο αυτό ήταν το μόνο πράγμα που με έκανε να συνεχίζω!
Ανήκεις στην κατηγορία των ντράμμερ που θα θυμάται ο κόσμος μετά από χρόνια, μαζί με άλλους «συναδέλφους» σου που σπάνε τον… κανόνα των τραγουδιστών και των κιθαριστών…
Εκτιμώ που μου το λες, ποτέ όμως δεν ονειρευόμουν να είμαι το «αστέρι» μιας μπάντας. Απλά ήθελα να είμαι σε ένα συγκρότημα. Ας το δούμε αλλιώς: Ο Keith Moon των Who ήταν από τους αγαπημένους μου ντράμμερ. Όλοι ξέρουν πόσο σπουδαίος ήταν ο Keith. Ας μην ξεχνάμε όμως το Roger, τον Peter και τον John που ήταν εξίσου καλοί! Αυτό που λέω είναι πως ο Keith ήταν σπουδαίος ντράμμερ, που έπαιζε σε μια σπουδαία μπάντα!
Παρ’ όλο που λαμβάνω μεγάλη προσοχή, ο σκοπός μου ποτέ δεν ήταν να «κλέψω» την προσοχή από κάποιον άλλο! Αν με προσέχουν οι άνθρωποι και απολαμβάνουν αυτό που κάνω, εγώ είμαι ευγνώμων! Μάλιστα σκέφτομαι πως αν έπαιζα για τον Rob Zombie ή τους Judas Priest ο κόσμος δεν θα έλεγε τόσα πολλά για μένα. Είναι απλά το περιβάλλον με το οποίο συναναστρέφομαι που με έκανε «μοναδικό».
Υποθέτω πως πλέον δεν χρειάζεται να πληρώσεις για τα «μουσικά αγαθά» σου… Πως νιώθεις γι αυτό;
Κοίτα, υπάρχει μια μικροπαρεξήγηση σχετικά με αυτό. Είμαι πολύ τυχερός που με «προμηθεύουν» κάποιες από τις μεγαλύτερες εταιρείες του χώρου, αλλά, όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες, έχω ένα μπάτζετ. Σκέψου το σαν επίδομα. Με άλλα λόγια, ακόμα και κάποιος σαν τον Thomas Lang έχει συγκεκριμένο μπάτζετ (απλά είναι λίγο μεγαλύτερο!). Αν ο Thomas ζητούσε πχ 237 snare προφανώς θα απορούσαν λίγο! Είναι τιμή και μόνο που συνδέομαι με εταιρείες όπως η Ludwig, η Sabian κλπ. Είναι τεράστια χαρά να ανοίγεις το site τους και να βλέπεις τη φωτογραφία σου εκεί. Σε κάνει να νιώθεις πως σχεδόν έχεις καταφέρει κάτι!
Με το συγκρότημα πραγματοποιείς πολυάριθμες εμφανίσεις. Θα σκεφτόσασταν να παίξετε στην Ευρώπη, ή ακόμη και στην Ελλάδα;
Φυσικά! Με τη μπάντα έχουμε παίξει στη Ρωσία. Έχω παίξει με το Ρικ στη Γερμανία και έχω πάει και στο Βέλγιο. Θα ήθελα πάρα πολύ να παίξω στην Ελλάδα. Για την ακρίβεια, θα συμμετέχω σε κάποια καινούρια πράγματα το 2015 και μπορείτε να μένετε ενημερωμένοι στη σελίδα μου.
Θα προτιμούσες να έρθεις στην Ελλάδα για διακοπές ή για να παίξεις;
Και τα δύο! Αυτό είναι το ωραίο με τη δουλειά μας, πως επισκέπτεσαι και βλέπεις μέρη που διαφορετικά δεν θα είχες την ευκαιρία να πας.
Δεν ξέρω αν έχεις γνώση για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά αν ναι, υπάρχει κάτι που θα ήθελες να πεις στους θαυμαστές σου εδώ;
Έχω διαβάσει κάποια πράγματα γι αυτό και είναι δύσκολο για μένα. Είναι εύκολο για κάποιον στη θέση μου να προσφέρει «ανακούφιση». Παρ’ όλα αυτά, όταν είσαι σε αυτήν την κατάσταση το τελευταίο που θες να ακούσεις είναι κάποιον να σου πει κάτι ηλίθιο. Ακόμα και αν λέγεται με τις καλύτερες των προθέσεων, μπορεί να παρεξηγηθεί.
Η ζωή μου είναι πολύ καλή. Έχω πολλά για τα οποία είμαι ευγνώμων. Απλά δεν νιώθω άνετα δίνοντας συμβουλές για ένα θέμα με το οποίο ειλικρινά δεν μπορώ να συσχετιστώ. Θα ήταν σαν να προσπαθώ να ηρεμήσω μια γυναίκα που έχασε το παιδί της λέγοντας «καταλαβαίνω τον πόνο σου». Δεν έχω παιδιά, οπότε θα μου ήταν αδύνατο να καταλάβω τον πόνο της! Καμιά φορά η μεγαλύτερη παρηγοριά είναι να μην πεις τίποτα.
Για το τέλος, άλλο ένα απολαυστικό βίντεο από την ιδιαίτερη σχέση του Steve με τα τύμπανα του.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.