Πριν μερικές μέρες όλα σχεδόν τα αθλητικά αλλά και ειδησεογραφικά σαιτ «έπαιξαν» την είδηση για ένα τεράστιο γκράφιτι που σχεδίασε ιταλός street artist σε μια εργατική πολυκατοικία στην Νάπολι. Οι τίτλοι που συνόδευαν τις φωτό με το εξαιρετικό πραγματικά γκράφιτι ήταν πομπώδεις: «Εντυπωσιακό γκράφιτι για τον θεό της Νάπολι», «Ασύλληπτο γκράφιτι για τον Μαραντόνα», «Εκπληκτικό γκράφιτι με το πρόσωπο του Μαραντόνα», «Παντοτινός Μαραντόνα, έγινε γκράφιτι στη Νάπολι», ήταν κάποιοι από τους τίτλους που διαβάσμε στο Ιντερνετ.
Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τι σημαίνει για την Νάπολι ο Μαραντόνα. Όσοι ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο, ξέρουμε πως πρόκειται ίσως για μια σχέση μοναδική, που ίσως να μην υπάρχει άλλη παρόμοια στον κόσμο όλο. Αυτό που δεν επισημάνθηκε ωστόσο από τους συντάκτες των άρθρων ήταν το γεγονός πως το γκράφιτι σχεδιάστηκε στον τοίχο μιας εργατικής πολυκατοικίας σε μια αμιγώς εργατική-προλεταριακή συνοικία της πόλης και πως δεν επιλέχτηκε τυχαία το σημείο από τον καλλιτέχνη. Κατά κύριο λόγο ο Μαραντόνα αποτελεί ίνδαλμα για τους φτωχοδιάβολους της πόλης, αυτοί τον αγάπησαν περισσότερο από κάθε άλλον Ναπολιτάνο. Από τις αρχές Μάρτη που ολοκληρώθηκε το γκράφιτι, το πρόσωπο του Μαραντόνα θα κοιτάει για πάντα την πόλη από ψηλά αλλά κυρίως τη συγκεκριμένη γειτονιά που μάλλον το βλέμμα του θα την κάνει να νιώθει λίγο πιο περήφανη…
Τέλη Γενάρη στην Νάπολι παρουσιάστηκε σε μεγάλο κυριλέ θέατρο της πόλης ένα θεατρικό έργο γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Alessandro Siani για τη ζωή του Μαραντόνα με τίτλο «Τρεις φορές 10». Μάλιστα, στην πρεμιέρα του έργου καλεσμένος ήταν ο ίδιος ο Ντιέγκο. «Ο Maradona», είχε δηλώσει τότε ο Siani, «για πρώτη φορά σε μια θεατρική σκηνή θα δώσει μία μαρτυρία αγάπης και ελευθερίας αναδεικνύοντας τις δικές του αλήθειες και την εξωπραγματική ζωή του. Μαζί του φιλοξενούμενοι και εκπλήξεις σε μια χρονιά που για εμάς τους φιλάθλους της Νάπολι είναι ξεχωριστή, δηλαδή την παραμονή της τριακονταετίας από το πρώτο πρωτάθλημα, γι’ αυτό και ο τίτλος «Τρεις φορές 10».
Έξω από το θέατρο San Carlo, οι Fedayn της Νάπολι άπλωσαν ένα πανό που έλεγε: «Ο Ντιέγκο έπαιξε στο San Paolo (γήπεδο της Νάπολι) για το λαό και τα χαμίνια (παιδιά του δρόμου)… Ποιο San Carlo με αυτές τις τιμές;». Οι τιμές για το έργο ήταν απαγορευτικές για ένα μεγάλο μέρος των ναπολιτάνων και παρόλο την λατρεία προς το πρόσωπο του Ντιέγκο είναι ξεκάθαροι για ένα πράγμα. Ο Ντιέγκο ανήκει στο λαό και στα χαμίνια που τον είδαν να παίζει και όχι στους φραγκάτους, τους κυριλέδες της πόλης, τους κουλτουριάρηδες και τους δήθεν που ποτέ δεν συνδέθηκαν τόσο έντονα μαζί του…
Πηγή: RFU (14/3/2017)
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.