Είθισται στο ποδόσφαιρο, όταν θέλουμε να αναφερθούμε στις επιτυχίες κάποιας ομάδας, να εξυμνούμε, κυρίως, τους παίκτες και σπανιότερα τους προπονητές. Το ακόμα πιο σπάνιο, όμως, είναι να αναγνωρίζεται το έργο του ανθρώπου που βάζει τα χρήματα για να δουλέψει σωστά ο σύλλογος, δηλαδή του προέδρου. Kαι υπάρχει στην ιβηρική χερσόνησο ένας πρόεδρος, στο όνομα του οποίου πίνουν νερό εκατομμύρια Πορτογάλοι. Ο λόγος για τον πρόεδρο της Πόρτο, Jorge Nuno Pinto da Costa, όπως είναι το πλήρες το όνομά του, ο οποίος κλείνει αισίως 30 χρόνια στον προεδρικό θώκο της ομάδας του Ο’ Πόρτο (συγκεκριμένα, στις 17 Μαΐου).
Αν προσπαθήσει κανείς να κάνει μία αναδρομή στα έργα και στις ημέρες του Πίντο ντα Κόστα ως προέδρου της ομάδας του μεγάλου λιμανιού της Πορτογαλίας, θα διαπιστώσει ότι το όνομά του είναι απόλυτα συνυφασμένο με τις επιτυχίες και τη νεότερη ιστορία του συλλόγου. Σε αυτήν την περίπτωση, οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους… Η Πόρτο επί προεδρίας του έχει κατακτήσει … τα πάντα! 19 πρωταθλήματα Πορτογαλίας, 12 κύπελλα Πορτογαλίας, 17 Σούπερ Καπ Πορτογαλίας, 2 πρωταθλήματα Ευρώπης, 2 κύπελλα Ευρώπης, 1 Σούπερ Καπ Ευρώπης και 2 Διηπειρωτικά. 55 τίτλοι συνολικά μέσα σε 30 χρόνια είναι ο… μικρός απολογισμός! Ρεκόρ ανεπανάληπτο, αν σκεφτεί κανείς ότι, για παράδειγμα, από την ίδρυσή της, το 1893, μέχρι και τη σεζόν ’83-’84 είχε κατακτήσει μόλις 7 πρωταθλήματα Πορτογαλίας, ενώ από τότε μέχρι και σήμερα, άλλα 19… Και, φυσικά, με το φετινό να εκκρεμεί, αλλά να οδεύει και αυτό προς τους “δράκους” του Ο’ Πόρτο, οι οποίοι 3 μόλις αγωνιστικές πριν το τέλος, έχουν προβάδισμα 4 βαθμών από τους διώκτες τους.
Εκτός από τις “κούπες”, όμως, δε θα πρέπει να παραλείψουμε και τη μεγαλύτερη, ίσως, προσφορά του ντα Κόστα προς την Πόρτο, που δεν είναι άλλη από το γήπεδό της. Ένα πραγματικό στολίδι, ένα κόσμημα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, το Estádio do Dragão, δηλαδή το “στάδιο του δράκου” (εμπνευσμένο από το προσωνύμιο της ομάδας, που είναι “δράκοι”), χωρητικότητας 52.000 θέσεων, κατασκευάστηκε το 2003, ώστε να φιλοξενήσει παιχνίδια για το Euro της επόμενης χρονιάς που διεξήχθη στην Πορτογαλία και που κατέκτησε η χώρα μας.
Ο πρόεδρος των “δράκων”, με λίγα λόγια, έχει καταφέρει αυτό που κανείς δε θα φανταζόταν αρκετά χρόνια πριν. Έχει κατορθώσει να κάνει την Πόρτο Νο1 όνομα στο χώρο του πορτογαλικού ποδοσφαίρου και μία από τις κορυφαίες στην Ευρώπη, αφήνοντας πίσω την παραδοσιακή υπερδύναμη και “αιώνια” αντίπαλο Μπενφίκα, όχι σε συνολικές κατακτήσεις τίτλων (ακόμα), αλλά σε δόξα, φήμη και σύγχρονες επιτυχίες.
Βασικό συστατικό της πορείας αυτής μέχρι τώρα, είναι η προσοχή που έχει δώσει ο ντα Κόστα στις ακαδημίες της ομάδας, που αποτελούν σημείο αναφοράς, βγάζοντας διαρκώς νέα ταλέντα. Παράλληλα, φυσικά, με την πρόσληψη πολλών και ικανών “σκάουτερς”, οι οποίοι ανακαλύπτουν νέα ανερχόμενα αστέρια από άλλες χώρες (κυρίως Λατινική Αμερική) και τα φέρνουν στην Πορτογαλία, μεταπωλώντας τα στην πορεία, στις περισσότερες περιπτώσεις, σε άλλους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους και βγάζοντας, έτσι, επιπλέον κέρδη. Βεβαίως, αξίζει να επισημανθεί και η προτίμησή του σε πορτογάλους προπονητές, που ξέρουν καλύτερα τη νοοτροπία και τις συνθήκες λειτουργίας του συλλόγου, με πρώτο και καλύτερο τον Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος, ουσιαστικά, ξεκίνησε να φτιάχνει το όνομά του από τη διετία που καθόταν στον πάγκο της Πόρτο (2002-2004). Σε όλα αυτά, αν συμπεριλάβουμε και το μεράκι του και την αληθινή αγάπη του για το σύλλογο, καταλαβαίνουμε γιατί το αποτέλεσμα όλα αυτά τα χρόνια είναι κάτι παραπάνω από θετικό, αγωνιστικά, διοικητικά και οικονομικά και γιατί όλα λειτουργούν στην εντέλεια, κάνοντας το σωματείο αυτό να θεωρείται πρότυπο.
Ουσιαστικά, λοιπόν, η Πόρτο στηρίζεται πάνω σε ένα μοντέλο, το οποίο πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Μέσω του καλού της “σκάουτινγκ”, εντοπίζει και αποκτά νέα ταλέντα από τη Νότιο Αμερική, κυρίως, γρηγορότερα από άλλες ομάδες και τα φέρνει στις ακαδημίες της. Η εξέλιξή τους, σχεδόν πάντα, είναι θεαματική, σε βαθμό που να πωλούνται πολύ ακριβότερα από ό,τι αποκτήθηκαν σε μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους και, έτσι, να εισρέει στα ταμεία των “δράκων” πολύ χρήμα. Το διαρκές αυτό πλεόνασμα, το οποίο κυμαίνεται κάθε χρόνο πάνω από τα 30 εκατομμύρια ευρώ, αφήνει περιθώρια για νέες αγορές παικτών σε κάθε μεταγραφική περίοδο, με αποτέλεσμα το ταμείο να είναι πάντα θετικό, σε αντίθεση με τους αντιπάλους που δεν μπορούν να ακολουθήσουν σε αυτό το “μομέντουμ”. Ενδεικτικά, μπορούμε να αναφέρουμε ως περιπτώσεις παικτών που μεταπωλήθηκαν σε πολύ μεγαλύτερη αξία από την αρχική τους, τον Ντέκο που παραχωρήθηκε στην Μπαρτσελόνα, τον Άντερσον στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τον Πέπε στη Ρεάλ Μαδρίτης, τον Καρβάλιο στην Τσέλσι και πολλούς ακόμη που συμπληρώνουν την πολύ μακριά αυτή λίστα.
Απόσπασμα από το βίντεο-αφιέρωμα στα 30 χρόνια προεδρίας του Πίντο ντα Κόστα στην προεδρία της Πόρτο.
Το μόνο σίγουρα είναι ότι ο Πίντο ντα Κόστα άλλαξε το ρου του πορτογαλικού και εν μέρει του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Είναι αυτός που έφερε την ιβηρική χώρα και πάλι στο προσκήνιο του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού στερεώματος, καθώς απέδειξε ότι οι πορτογαλικές ομάδες μπορούν να μην έχουν μόνο το ρόλο “κομπάρσου” και να πουλάνε νέους παίκτες σε “μεγαλύτερους” συλλόγους, αλλά να είναι ικανές να τους κοντράρουν στα ίσα και να διεκδικήσουν επάξια ευρωπαϊκές διακρίσεις. Άλλωστε, η αξία της προσφοράς του δε φαίνεται τόσο από τη σχέση λατρείας που έχουν μαζί του οι φίλοι της Πόρτο, αλλά πολύ περισσότερο από την εκτίμηση που του τρέφουν οι αντίπαλοί του…
Ηλίας Ηλιάδης
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.