Τις τελευταίες μέρες, δύο πράγματα μονοπωλούν το ενδιαφέρον στο διεθνές ποδόσφαιρο. Το αν ο Βραζιλιάνος Ντιέγκο Κόστα της Ατλέτικο Μαδρίτης θα παίξει στην εθνική Ισπανίας (θα παίξει) και το ποια εθνική ομάδα θα επιλέξει ο γεννημένος στο Βέλγιο, Αντνάν Γιανουζάι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ο πρώτος κάνει πράγματα και θαύματα με την Ατλέτικο Μαδρίτης του Ντιέγκο Σιμεόνε και ο δεύτερος, πέτυχε δύο γκολ στο ντεμπούτο του με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, παρά το γεγονός ότι είναι μόλις 18 ετών.
Ντιέγκο Κόστα
Ο Ντιέγκο Κόστα είναι Βραζιλιάνος και από τους δύο του γονείς και βρίσκεται στην Ισπανία από το 2007. Μέχρι πέρυσι ήταν στη σκιά του μεγάλου Ρανταμέλ Φαλκάο στην Ατλέτικο Μαδρίτης και δεν ήταν γνωστός στο ευρύ ποδοσφαιρικό κοινό. Με τη φυγή του Κολομβιανού, πήρε το χρίσμα του βασικού και από τότε δεν έχει σταματήσει να σκοράρει καθώς σε 8 συμμετοχές στο πρωτάθλημα έχει 10 γκολ.
Το γεγονός ότι μέχρι πέρσι ήταν «ρεζέρβα» του Φαλκάο, είχε ως αποτέλεσμα να έχει κληθεί στην εθνική Βραζιλίας δύο φορές και να έχει δύο συμμετοχές σε φιλικούς αγώνες με την Ιταλία και τη Ρωσία για ελάχιστα λεπτά.
Αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τους ανθρώπους της Ισπανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, οι οποίοι έκαναν αίτηση στην FIFAνα μπορέσει ο Βραζιλιάνος να αγωνιστεί με την εθνική Ισπανίας, καθώς έχει πλέον ισπανικό διαβατήριο. Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου αυτό θα συμβεί στο άμεσο μέλλον. Δηλαδή μετά τα προκριματικά του Μουντιάλ. Έτσι ένας Βραζιλιάνος, θα αγωνιστεί με την εθνική Ισπανίας. Προφανώς και δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος.
Ο Ντέκο και ο Πέπε είναι δύο χαρακτηριστικά παρόμοια παραδείγματα, καθώς και οι δύο έχουν γεννηθεί στην Βραζιλία, αλλά έπαιξαν με την εθνική Πορτογαλίας. Πες ότι σε αυτή την περίπτωση υπάρχει κάτι κοινό. Η γλώσσα. Κομμάτια να γίνει. Η μήπως όχι; Ποια θα πρέπει να είναι τα κριτήρια για το ποια εθνική ομάδα θα αντιπροσωπεύει ο κάθε παίκτης. Ο τόπος γέννησής του; Άντε και ο τόπος γέννησης του κάθε ενός από τους γονείς του; Σίγουρα όχι όμως, η χώρα στην οποία απλά έτυχε να ζήσει για αρκετά χρόνια ώστε να πάρει το αντίστοιχο διαβατήριο.
Αντναν Γιανουζάι
Αντίθετα με τον Ντιέγκο Κόστα, οι πιθανότητες ο Αντνάν Γιανουζάι να φορέσει τη φανέλα της εθνικής Αγγλίας είναι ελάχιστες. Ο 18άχρονος μέσος της Γιουνάιτεντ είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση σε ότι έχει να κάνει με την εθνική που μπορεί να εκπροσωπήσει.
Επειδή έχει γεννηθεί στο Βέλγιο και έχει βελγικό διαβατήριο προφανώς έχει το δικαίωμα να αγωνιστεί με τα χρώματα της χώρας όπου γεννήθηκε. Επίσης, μπορεί να παίξει και στην εθνική Αλβανίας και στην εθνική Σερβίας, λόγω των γονιών του, οι οποίοι είναι Αλβανοί γεννημένοι στο Κόσοβο.
Στην Αγγλία βρίσκεται μόλις δύο χρόνια και φαίνεται ότι τα όνειρα του ομοσπονδιακού τεχνικού της Αγγλίας, Ρόι Χότσον, να τον δει να αγωνίζεται με τα «λιοντάρια» θα παραμείνουν όνειρα. Αυτό γιατί σύμφωνα με το HomeNationsAgreement, δεν μπορεί κάποιος να εκπροσωπήσει οποιαδήποτε εθνική ομάδα του Ηνωμένου Βασιλείου, αν δεν έχει «ανατραφεί» ποδοσφαιρικά στο νησί. Το «ανατραφεί» σημαίνει να έχει ζήσει στο Ηνωμένο Βασίλειο και όχι απλά να έχει αγγλικό διαβατήριο.
Όπως και να ’χει, αν δεν ακολουθήσουν σύντομα κι άλλοι το παράδειγμα της Αγγλίας, τα πράγματα παραμείνουν ως έχουν και το διαβατήριο (σε συνδυασμό με την απουσία επίσημων αγώνων με άλλη εθνική ομάδα) συνεχίσει να θεωρείται το μοναδικό κριτήριο για να εκπροσωπήσει κάποιος το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μιας χώρας, αυτό μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες στο ποδόσφαιρο όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
Ένα ακραίο αλλά όχι απίθανο σενάριο θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το εξής. Οι ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες μπορεί να φτάσουν να πιέζουν ομάδες της χώρας τους να κάνουν «μεταγραφές» (χωρίς απαραίτητα να τους κάνουν επαγγελματικά συμβόλαια για να μην μπλέκουν με ανθρώπινα δικαιώματα και εκμετάλλευση ανηλίκων) παιδιών από διάφορες χώρες που προφανώς δεν έχουν αγωνιστεί σε άλλες εθνικές ομάδες, έτσι ώστε στα 18 με 20 τους χρόνια να μπορούν να παίζουν στην εθνική ομάδα της χώρας στην οποία ανήκει η ομάδα που αγωνίζονται (π.χ. ένας Έλληνας παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης θα μπορεί να παίξει στην εθνική Ισπανίας).
Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει ο κίνδυνος, «το φαινόμενο Ντιέγκο Κόστα» να δημιουργήσει κι άλλες εθνικές «Γερμανίας». Τα εισαγωγικά μπαίνουν γιατί στα «πάντσερ» αγωνίζονται παίκτες που έχουν ισπανικό (Γκόμεζ, ισπανός πατέρας) ή τουρκικό επίθετο (Εζίλ, Γκουντογκάν λόγω Τουρκογερμανών γονιών), μαύροι ποδοσφαιριστές όπως ο Αόγκο (Νιγηριανός γονιός) και ο Μπόατενγκ (Γκάνεζος γονιός) ακόμα και παίκτης με ρίζες από την Τυνησία, ο Σάμι Κεντίρα. Ας πούμε όμως ότι αυτοί πληρούν κάποιες από τις προϋποθέσεις που έθεσα παραπάνω, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τους Ποντόλσκι και Κλόζε, οι οποίοι όχι μόνο έχουν γεννηθεί στην Πολωνία από Πολωνούς γονείς, αλλά κάποιοι από τους γονείς τους, έχουν εκπροσωπήσει την εθνική Πολωνίας σε διάφορα αθλήματα. Οπότε ανήκουν και αυτοί στην «κατηγορία Ντιέγκο Κόστα» όπως και οι Ντέκο, Πέπε και άλλοι τόσοι.
Μήπως έφτασε η ώρα να αναρωτηθούμε πόσους ακόμα Ντιέγκο Κόστα και εθνικές «Γερμανίας» θέλουμε στο σύγχρονο ποδόσφαιρο; Ως πότε οι εθνικές ομάδες θα μοιάζουν με τον Πύργο της Βαβέλ; Για πόσο ακόμα η νίκη και τα τρόπαια θα είναι αυτοσκοπός εις βάρος του ίδιου του παιχνιδιού; Αν όχι εις βάρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ανήλικων παιδιών;
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.