Η ανακοίνωση των υποψηφίων ευρωβουλευτών από το κυβερνόν κόμμα έδωσε τροφή σε σχολιασμό από τα μέσα. Κάτι σωστό, κατά τη γνώμη του γράφοντος. Τα μέσα ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι που σέβονται το λειτούργημά τους οφείλουν να ενημερώνουν τους πολίτες. Πέραν αυτού, λόγω της εμπειρίας τους στην επικαιρότητα και την γενικότερη τυχούσα μόρφωσή τους, σε συνδυασμό με το βήμα που έχουν, προσφέρουν και τη γνώμη τους. Θεμιτό εώς και χρήσιμο, με μία διευκρίνιση ωστόσο: τα κριτήριά τους να είναι σαφή και προσαρμοσμένα στην εκάστοτε περίσταση. Δυστυχώς ωστόσο, δεν συμβαίνει πάντα έτσι.
Τα επίκαιρα σε βάθος χρόνου μας έχουν δείξει ότι γυναίκες που διεκδικούν κάποιο αξίωμα στη Βουλή, στην Κυβέρνηση, στην Ευρωβουλή ή σε άλλους θεσμούς προσεγγίζονται πέραν των τυπικών τους προσόντων και τοποθετήσεων, ως προς τις επιλογές τους και το σώμα τους. Μία ακόμη φορά αυτό γίνεται έκδηλο στις αναφορές μέσων στη Ραλλία Χρηστίδου. Η τοποθέτηση της ίδιας στην αριστερά δεν ήταν ποτέ κρυφή, χωρίς να διατυμπανίζεται. Ωστόσο δεν κρίνεται γι’ αυτό, παρά για τον τρόπο που κερδίζει τα προς το ζην.
Ο σεξιστικός λόγος δε, δεν περιορίζεται μόνο στις γυναίκες. Ο ίδιος τρόπος σκέψης που θρέφει τον σεξισμό, θρέφει και την ομοφοβία, όπως μαρτυρά άρθρο που αναφέρεται στον υποψήφιο ευρωβουλευτή Νίκο Γραικό. Η εστίαση του άρθρου βρίσκεται στο φύλο του συντρόφου του υποψηφίου, χωρίς περεταίρω εξήγηση στον τίτλο. Η απουσία σχολιασμού μαρτυρά ότι ο τίτλος από μόνος του -τουλάχιστον όπως μάλλον εκτιμάται από όποιον το δημοσίευσε- αποτελεί κατηγορία προς τον υποψήφιο. Φυσικά για να είναι τόσο σίγουρος αυτός που το δημοσιεύει ότι το μήνυμά του θα φτάσει στον παραλήπτη, σημαίνει ότι είναι πεπεισμένος ότι μοιράζονται κοινές αξίες με τους αναγνώστες του. Εν προκειμένω, ότι τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα είναι εγγενώς κακοί υποψήφιοι για θεσμικές θέσεις.
Αυτό που είναι βέβαιο ωστόσο, είναι ότι αυτού του τύπου η δημοσιογραφία θα πετυχαίνει όσο εκφράζει μέρος της κοινωνίας μας. Το ζήτημα, λοιπόν, δεν περιορίζεται σε κάποια αίθουσα σύνταξης, αλλά απλωνεται σε κάθε μέρος που γίνονται τέτοιου τύπου εκτιμήσεις για όσους ασχολούνται με τα κοινά. Μέχρι να αναθεωρήσουμε, μάλλον ο καταλληλότερος υποψήφιος θα είναι αυτός που απαντάει πιο σωστά στο ερώτημα «Στήθος ή μπούτι;»
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.