Για χρόνια πολλά αραβικά κράτη είχαν συνασπιστεί ενάντια στο Ισραήλ. Τελευταία ωστόσο αρκετοί γείτονές του φαίνεται να αναθεωρούν την προηγούμενη στάση τους. Η συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ του Ισραήλ, των ΗΑΕ και του Μπαχρέιν και μόλις την Πέμπτη με το Μαρόκο επικυρώνει την παραπάνω μετατόπιση. Αυτή όμως η επιδίωξη ομαλοποίησης που επικαλούνται μοιάζει να συντελείται σιωπηλά ήδη εδώ και χρόνια. Ωστόσο τώρα πια είναι επίσημη και οι ΗΠΑ φαίνεται να ενορχηστρώνουν τις όλες συζητήσεις.
Αλλά τι ακριβώς συνεπάγεται αυτή η ομαλοποίηση; Τι διακυβεύεται πραγματικά για αυτές τις χώρες; Και εν τέλει πώς η αλλαγή των ισορροπιών επηρεάζει τους Παλαιστίνιους;
Η αποκαλούμενη ομαλοποίηση είναι στην ουσία διακρατικές διπλωματικές συζητήσεις έτσι ώστε να αποκτήσουν δύο χώρες επίσημες σχέσεις μεταξύ τους εκεί όπου προηγουμένως δεν υπήρχαν, μέσα από πρωτοβουλίες όπως οι διάφορες εμπορικές συμφωνίες, η ίδρυση πρεσβειών και η εγκαινίαση απευθείας πτήσεων μεταξύ των συμβαλλόμενων χωρών κ.α. Αλλά μέχρι αρκετά πρόσφατα η ιδέα ότι οι χώρες του Κόλπου θα είχαν ποτέ ζωτικής σημασίας σχέσεις με το Ισραήλ ήταν κάτι αδιανόητο. Κι αυτό γιατί η ιστορία που τις συνδέει έχει ποτιστεί με πολύ αίμα. Το 1948 το Ισραήλ εκτόπισε περίπου 750.000 Παλαιστινίους και αυτοανακυρήχθηκε κράτος. Αυτή ήταν η απαρχή μιας διαρκούς αντιπαλότητας μεταξύ του Ισραήλ και των αραβικών χωρών που εκδηλώθηκε μέσα από το ξέσπασμα διαρκών πολεμικών συγκρούσεων.
Από τότε μέχρι και σήμερα το βασικότερο πρόβλημα είναι η συνεχής αντιπαλότητα του Ισραήλ με την Παλαιστίνη. Ο διαρκής παραγκωνισμός των Παλαιστινιών από τη γη τους, με το χτίσιμο παράνομων ισραηλινών οικισμών και την καταστροφή των ήδη υπάρχοντων, ο αποκλεισμός στην Λωρίδα της Γάζας και η εγκατάσταση στρατιωτικών μονάδων σε όλη την περιοχή, εντείνουν αυτή την αντιπαλότητα και διατηρούν την ύπαρξη της μεγαλύτερης φυλακής του κόσμου.
Διαχρονικά η Σαουδική Αραβία βρισκόταν στο πλευρό των Παλαιστινίων, ιδιαίτερα ο βασιλιάς Σαλμάν. Μαζί με άλλα αραβικά κράτη, οι Σαουδάραβες θέσανε τα όριά τους το 2002. Ανακοίνωσαν ότι δεν θα επιδιώξουν καμία ομαλοποίηση των σχέσεων ή συμφωνία με το Ισραήλ αν δεν σταματήσει η ισραηλινή κατοχή στην Παλαιστίνη και δεν επανέλθει το Παλαιστινιακό κράτος σύμφωνα με το καθεστώς του 1967.
Ο γιός όμως του βασιλιά Σαλμάν, ο οποίος εκτελεί προς το παρόν χρέη Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και στην ουσία ελέγχει την πολιτική σκηνή της χώρας, φαίνεται να έχει διαφορετική άποψη από τον πατέρα του. Γι’αυτό και οι πρόσφατες αναφορές για μυστική συνάντηση μεταξύ των Σαουδάραβων και των Ισραηλινών έσκασαν σαν κεραυνός εν αιθρία. Τα αμερικανικά και ισραηλινά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο Μάικ Πομπέο βρέθηκε σε επίσημη αποστολή στην Σαουδική Αραβία την ίδια στιγμή που βρισκόταν στην χώρα και ο Βενιαμίν Νετανιάχου με την Σαουδική Αραβία να διαψεύδει το γεγονός. Από τις τρεις πλευρές οι ΗΠΑ και το Ισραήλ διαφημίζουν την νέα αναπτυσσόμενη δυναμική που λαμβάνει χώρα ενώ η Σαουδική Αραβία εμφανίζεται πιο συγκρατημένη. Ο υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας ανέφερε ότι υπάρχει ο στόχος το Ισραήλ να καταστεί σημαντικός σύμμαχος στην περιοχή αποκτώντας πλήρως ομαλές σχέσεις με τους γειτόνους του.
Όλη αυτή η μεταβαλλόμενη κατάσταση βρίσκει τους Παλαιστίνιους εγκλωβισμένους. Στην ουσία αφαιρεί κάθε διαπραγματευτική ικανότητα των ηγετών των Παλαιστινίων απέναντι στο Ισραήλ και για πολλούς Παλαιστίνιους καθίσταται από εδώ και στο εξής σχεδόν αδύνατη η πιθανότητα να δικαιωθούν από τα αποτελέσματα της μακροχρόνιας ισραηλινής κατοχής. Οι Παλαιστίνιοι πιστεύουν εύλογα ότι το Ισραήλ «ανταμείβεται» από τον υπόλοιπο αραβικό κόσμο χωρίς να έχει κάνει καμία υποχώρηση. Το θεωρούν ξεκάθαρη προδοσία από τους ομόθρησκούς τους με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν δεκάδες διαδηλώσεις ζητώντας την τιμωρία τους.
Ο λόγος για τον οποίο εντοπίζεται αυτή η αλλαγή στην πολιτική χάραξη των κρατών του Κόλπου την δεδομένη στιγμή είναι καταρχήν οικονομικός. Αφενός για τα ΗΑΕ πρόκειται καθαρά για μια εμπορική και εξοπλιστική συναλλαγή. Μετά από μια κοινή εμπορική Σύνοδο μεταξύ του Ισραήλ και των ΗΑΕ, πλέον έχει ανοίξει μια νέα προοπτική εμπορικής διαφήμισης με την προώθηση ισραηλινών προϊόντων στις χώρες του Κόλπου και αντίστοιχων προϊόντων των ΗΑΕ στο Ισραήλ. Ταυτόχρονα ευελπιστούν στην συνέχιση της αμερικανικής οπλικής ενίσχυσης, όπως ακριβώς συνέβη μόλις την Τετάρτη οπότε το αμερικανικό Κογκρέσο ενέκρινε μια ακόμη μαζική πώληση όπλων προς τα ΗΑΕ.
Ανάλογα συμφέροντα έχει σίγουρα και η Σαουδική Αραβία. Όμως για αυτή, η ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ισραήλ αφορά και εσωτερικούς λόγους. Είναι κοινό μυστικό ότι ο πρίγκιπας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας, επιχειρεί να διαμορφώσει την εικόνα του ως ισχυρού και μοντέρνου ηγέτη. Και για να το επιτύχει πρέπει να αναθεωρήσει πολλές πρακτικές του όπως ο πόλεμος στην Υεμένη, οι συλλήψεις που έχει διενεργήσει προς όσους του ασκούν κριτική, ακόμα και οι κατηγορίες που τον ήθελαν να έχει συμμετάσχει στο φρικιαστικό έγκλημα του διαμελισμού του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασότζι. Σκοπεύει κάποια στιγμή να ανέλθει στην εξουσία και προφανώς δεν θέλει να δυσανασχετήσει καμία δυτική δύναμη, ιδίως η Ουάσινγκτον. Όπως είχε συμβεί και το 1995 οπότε με την υποστήριξη της Ουάσινγκτον ο Σέιχ Χαμάντ εξασφάλισε την εξουσία του ενάντια στους εγχώριους και περιφερειακούς εχθρούς του, έτσι και ο Μπιν Σαλμάν για μια ομαλή μετάβαση στον θρόνο χρειάζεται φίλους σε ισχυρές θέσεις.
Είχε προηγηθεί το 2018 συνάντηση μεταξύ του πρίγκιπα Σαλμάν και του Τραμπ στον Λευκό Οίκο επ’ αφορμής μιας εμπορικής περιοδείας από τους Σαουδάραβες. Υπό την Προεδρία Τραμπ αυτή η σχέση δεν φαίνεται να διακινδυνεύει. Ακόμη και μετά τον φόνο του Κασότζι, ο γαμπρός του Τραμπ ,Τζάρεντ Κούσνερ, κράτησε επαφές με τον πρίγκιπα. Αλλά με τον Μπάιντεν ως Πρόεδρο αυτή η σχέση αναμένεται να αλλάξει.
Αλλά υπάρχει αρκετός χρόνος ακόμα για τον Τραμπ να ελέγξει την κατάσταση που θα διαμορφωθεί τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ειδικά όταν πρόκειται για το Ιράν επιβεβαιώνοντας το ρητό «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος». Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ο Τραμπ όταν ανέλαβε Πρόεδρος ήταν να αποσυρθεί από τη Συμφωνία για τα πυρηνικά και να επιβάλλει επιπλέον κυρώσεις στο Ιράν. Αλλά ο Μπάιντεν έχει αναφέρει ότι θέλει να επαναφέρει αυτή τη Συμφωνία. Γι’ αυτό φαίνεται ότι ο Τραμπ πιέζει να γεννηθούν όλες αυτές οι συμμαχίες στην Μέση Ανατολή πριν αναλάβει ο Μπάιντεν. Ο Μπάιντεν στο μέλλον δεν θα είναι σε θέση να ανατρέψει καμία συμφωνία που ήδη έχει υπογραφεί μεταξύ του Ισραήλ και των Σαουδαράβων. Ταυτόχρονα, όλον αυτό τον καιρό έχει γεννηθεί ένα δεδικασμένο στις πολιτικές ισορροπίες της περιοχής, τόσο με τις νέες συμφωνίες όσο και εξαιτίας του υποβόσκοντα ρόλου των ΗΠΑ για τη σύναψη αυτών. Η αμφισβήτηση αυτού του δεδικασμένου είναι πιθανό να φέρει αναταράξεις στην ευρύτερη περιοχή επομένως είναι λογικό και ο Μπάιντεν με την σειρά του να μην διαφοροποιηθεί ριζικά από την πολιτική του Τραμπ στην Μέση Ανατολή η οποία έχει πια αποκτήσει τον δικό της ρου.
Για κάποιους, λοιπόν, αυτές οι συνθήκες σημαίνουν απλά εμπορικές συναλλαγές, για κάποιους αλλους συνεπάγονται την περιθωριοποίηση του Ιράν ενώ για το Ισραήλ αποτελούν ξεκάθαρα μια πολιτική νίκη. Για τους Παλαιστίνιους όμως είναι απλά προδοσία.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.