Προσωπικά, αν και εφόσον φτάσω ποτέ στην λεγόμενη τρίτη ηλικία, οι απαιτήσεις μου θα είναι μετρημένες. Όπως και τα όσα θα μπορώ να κάνω άλλωστε. Το ενδεχόμενο κάποιος να μου στερήσει την αγαπημένη μου πολυθρόνα, να μου κρύψει τις παντόφλες, ή να μου αλλάξει με το έτσι θέλω συνήθειες και ιδιοτροπίες θα αποτελέσει Casus Belli. Σαν τον άτυπο κανόνα που λέει ότι δεν πειράζουμε έναν γάτο που έχει βολευτεί για την καθημερινή του σιέστα. Στην αρχή θα μισανοίξει τα μάτια του ενοχλημένος, στη συνέχεια θα σε αποδοκιμάσει μετακινούμενος ελαφρώς και αλλάζοντας πλευρό, αλλά στο τέλος θα εξαργυρώσεις την οργή του με κάποιες νυχιές…
Νυχιές που κανείς δεν θέλει, ακόμα και αν αυτές δεν προκαλούν πληγές ικανές να σε βλάψουν. Είναι όμως ενοχλητικές και όταν αυξάνονται ιδιαιτέρως αποκρουστικές.
Η κυβέρνηση φαίνεται πως παίζει με τη φωτιά. Και μάλιστα ενοχλεί έναν πολύ μεγάλο γάτο, που αγγίζει το 20% του πληθυσμού στην Ελλάδα. Αυτός ο γάτος εκτός του ότι ξαφνικά έπρεπε να μάθει να… σερφάρει ούτως ώστε να δηλώσει αυτά που (δεν) έχει, αλλά και να παλεύει με δώδεκα κοντρόλ για να πιάσει τα Τούρκικα, πρέπει να συμβιβαστεί με ακόμα λιγότερα μαρουλόφυλλα στην τσέπη του. Να θυμηθεί εποχές πείνας και καταπίεσης. Τότε βέβαια ήταν νέος, άντεχε, ήλπιζε πως κάποια στιγμή θα ξελάσπωνε και θα μπορούσε να ξεκουραστεί από τις απανωτές κακουχίες. Η μοίρα έμελλε να του τα φέρει διαφορετικά. Και οι Γιωργάκης, Αντωνάκης, Βαγγελάκης και Φωτάκης να υπογράψουν την καταδίκη του σε ένα κακό επίλογο.
Κάποτε ο παππούς και η γιαγιά πρόσφεραν τον οβολό τους στο παιδί, στο εγγόνι και μπορούσαν να έχουν αυτά τα λίγα που ήθελαν, είχε διαπιστώσει ένας μαγαζάτορας στην Αρεόπολη. Ένα πέτρινο χωριό, πλησίον του Γυθείου, που τείνει να ξεχάσει τις χάρες του (μοιάζει με κομμένη φωτογραφία από παραμύθι) και βλέπει να βυθίζεται και αυτό στο βάναυσο ναυάγιο της κρίσης. Πράγματι, πλέον ο μοναδικός τρόπος που κάποιος σταυρώνει κανά ευρώ από τους πρεσβύτερους, είναι να δώσει τέλος στη διαμονή όσων βρίσκονταν στα γηροκομεία, για να παίρνει ένα μέρος τη σύνταξης.
Αυτή είναι και η λέξη που ενοχλεί περισσότερο τον γάτο της ελληνικής κοινωνίας. Μία λέξη που φαίνεται ότι αντί των εσόδων θα πρέπει να τη συνδυάσει με αυτή των εξόδων. Σύμφωνοι υπερβάλλουμε, αλλά σκεφτείτε πως το πλαφόν της σύνταξης προσγειώνεται ξαφνικά στα 1400 ευρώ. Τις προάλλες μια γιαγιά κινδύνευσε να χάσει το σπίτι της για 300 ευρώ, ενώ την ίδια ώρα τρεις μεσήλικες κυρίες, ζητούσαν απεγνωσμένα στην Ερμού που άλλοτε ψώνιζαν, χρήματα για να βγάλουν άλλη μία μέρα, όπως λέει και ο Παυλίδης.
Δεν ξέρω φυσικά αν το σχέδιο του Σαμαρά είναι να ανανεώσει τον δημογραφικό πληθυσμό της Ελλάδας. Νομίζω πως βασική του επιδίωξη πλέον είναι ο αφανισμός του. Ανεξαρτήτως αυτού όμως, πλέον έχει ανοίξει για τα καλά ένα ακόμα μέτωπο. Με όλα τα ηλικιακά στρώματα, ακόμα και με αυτό που τον στήριξε περισσότερο από κάθε άλλο στις πρόσφατες εκλογές. Κτίζει θεμέλια ανατροπής. Μαζεύει τραύματα και το πόσο θα αντέξει θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο η Δημ. Αριστερά μπορεί να αποτελέσει ενεργό ελεγκτή των πράξεων της κυβέρνησης. Αν δεν τα καταφέρει, τότε η όποια πολιτική αξία θα μπορούσε να είχε αφαιρείται. Δεν θα υπάρχει νόημα ύπαρξης όμως ούτε και για τους άλλους δύο. Η διαιώνιση της πολιτικής των τελευταίων χρόνων, θα επιφέρει ισχυρές κοινωνικές αλυσιδωτές αντιδράσεις. Η νομιμοποίηση του Μνημονιού σε πολλαπλές εκδόσεις θα απολεσθεί.
Ποιο ωστόσο είναι το “αύριο” που πρέπει να φοβόμαστε περισσότερο; Αυτό των παροδικού χαρακτήρα διαφυλάξεων ή της ολοκλήρωσης ενός καταστροφικού έργου με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Ένα είναι το σίγουρο. Ότι και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει ένα σημείο τομής. Ίσως λοιπόν, είναι καλύτερα να μην πάμε αυτή τη φορά μέσω Λαμίας. Ας γίνει και κάτι ολοκληρωμένα σε αυτό τον τόπο.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.